Hyndluljóð
Hopp til navigering
Hopp til søk
Eddukvæði
Sæmundar-Edda
Velg språk | Norrønt | Islandsk | Norsk | Dansk | Svensk | Færøysk |
---|---|---|---|---|---|---|
Denne teksten finnes i flere utgaver på følgende språk ► | ||||||
Sæmundar-Edda
GUÐNI JÓNSSON
bjó til prentunar
Freyja kvað:
- 1.
- "Vaki mær meyja,
- vaki mín vina,
- Hyndla systir,
- er í helli býr;
- nú er rökkr rökkra,
- ríða vit skulum
- til Valhallar
- ok til vés heilags.
- 2.
- Biðjum Herjaföðr
- í hugum sitja,
- hann geldr ok gefr
- gull verðungu;
- gaf hann Hermóði
- hjalm ok brynju,
- en Sigmundi
- sverð at þiggja.
- 3.
- Gefr hann sigr sumum,
- en sumum aura,
- mælsku mörgum
- ok mannvit firum;
- byri gefr hann brögnum,
- en brag skaldum,
- gefr hann mannsemi
- mörgum rekki.
- 4.
- Þórr mun hon blóta,
- þess mun hon biðja,
- at hann æ við þik
- einart láti;
- þó er hánum ótítt
- við jötuns brúðir.
- 5.
- Nú taktu ulf þinn
- einn af stalli,
- lát hann renna
- með runa mínum."
Hyndla kvað:
- "Seinn er göltr þinn
- goðveg troða,
- vilk-at ek mar minn
- mætan hlæða.
- 6.
- Flá ertu, Freyja,
- er þú freistar mín,
- vísar þú augum
- á oss þannig,
- er þú hefir ver þinn
- í valsinni
- Óttar unga
- Innsteins bur."
Freyja kvað:
- 7.
- "Dulin ertu, Hyndla,
- draums ætlak þér,
- er þú kveðr ver minn
- í valsinni,
- þar er göltr glóar
- Gullinbursti,
- Hildisvíni,
- er mér hagir gerðu,
- dvergar tveir,
- Dáinn ok Nabbi.
- 8.
- Senn vit ór söðlum
- sitja vit skulum
- ok um jöfra
- ættir dæma,
- gumna þeira,
- er frá goðum kvámu.
- 9.
- Þeir hafa veðjat
- Vala malmi
- Óttarr ungi
- ok Angantýr;
- skylt er at veita,
- svá at skati inn ungi
- föðurleifð hafi
- eftir frændr sína.
- 10.
- Hörg hann mér gerði
- hlaðinn steinum,
- - nú er grjót þat
- at gleri orðit; -
- rauð hann í nýju
- nauta blóði;
- æ trúði Óttarr
- á ásynjur.
- 11.
- Nú láttu forna
- niðja talða
- ok upp bornar
- ættir manna:
- Hvat ek Skjöldunga,
- hvat ek Skilfinga,
- hvat er Öðlinga,
- hvat er Ylfinga,
- hvat er höldborit,
- hvat er hersborit
- mest manna val
- und Miðgarði?"
Hyndla kvað:
- 12.
- "Þú ert, Óttarr,
- borinn Innsteini,
- en Innsteinn var
- Alfi inum gamla,
- Alfr var Ulfi,
- Ulfr Sæfara,
- en Sæfari
- Svan inum rauða.
- 13.
- Móður átti faðir þinn
- menjum göfga,
- hygg ek, at hon héti
- Hlédís gyðja;
- Fróði var faðir þeirar,
- en Fríund móðir;
- öll þótti ætt sú
- með yfirmönnum.
- 14.
- Auði var áðr
- öflgastr manna,
- Halfdan fyrri
- hæstr Skjöldunga;
- fræg váru folkvíg,
- þau er framir gerðu,
- hvarfla þóttu hans verk
- með himins skautum.
- 15.
- Eflðisk hann við Eymund
- æðstan manna,
- en hann vá Sigtrygg
- með svölum eggjum,
- eiga gekk Almveig,
- æðsta kvinna,
- ólu þau ok áttu
- átján sonu.
- 16.
- Þaðan eru Skjöldungar,
- þaðan Skilfingar,
- þaðan Öðlingar,
- þaðan Ynglingar,
- þaðan höldborit,
- þaðan hersborit,
- mest manna val
- und Miðgarði;
- allt er þat ætt þín,
- Óttarr heimski.
- 17.
- Var Hildigunnr
- hennar móðir,
- Sváfu barn
- ok sækonungs;
- allt er þat ætt þín,
- Óttarr heimski.
- Varðar, at viti svá.
- Viltu enn lengra?
- 18.
- Dagr átti Þóru
- drengja móður,
- ólusk í ætt þar
- æðstir kappar:
- Fraðmarr ok Gyrðr
- ok Frekar báðir,
- Ámr ok Jösurmarr,
- Alfr inn gamli.
- Varðar, at viti svá.
- Viltu enn lengra?
- 19.
- Ketill hét vinr þeira,
- Klypps arfþegi,
- var hann móðurfaðir
- móður þinnar;
- þar var Fróði
- fyrr en Kári,
- inn eldri var
- Alfr of getinn.
- 20.
- Nanna var næst þar
- Nökkva dóttir,
- var mögr hennar
- mágr þíns föður;
- fyrnð er sú mægð,
- fram tel ek lengra;
- kunna ek báða
- Brodd ok Hörvi;
- allt er þat ætt þín,
- Óttarr heimski.
- 21.
- Ísolfr ok Ásolfr
- Ölmóðs synir
- ok Skúrhildar
- Skekkils dóttur;
- skaltu til telja
- skatna margra;
- allt er þat ætt þín,
- Óttarr heimski.
- 22.
- Gunnarr balkr,
- Grímr arðskafi,
- járnskjöldr Þórir,
- Ulfr gínandi.
- 23. [Hervarðr, Hjörvarðr,
- Hrani, Angantýr],
- Búi ok Brámi,
- Barri ok Reifnir,
- Tindr ok Tyrfingr,
- ok tveir Haddingjar;
- allt er þat ætt þín,
- Óttarr heimski.
- 24. Austr í Bolm
- váru bornir
- Arngríms synir
- ok Eyfuru,
- brökun var berserkja,
- böl margs konar,
- um lönd ok um lög
- sem logi færi;
- allt er þat ætt þín,
- Óttarr heimski.
- 25.
- Kunnak báða
- Brodd ok Hörvi;
- váru þeir í hirð
- Hrolfs ins gamla.
- Allir bornir
- frá Jörmunreki,
- Sigurðar mági,
- - hlýð þú sögu minni, -
- folkum grimms,
- þess er Fáfni vá.
- 26.
- Sá var vísir
- frá Völsungi
- ok Hjördís
- frá Hrauðungi,
- en Fylimi
- frá Öðlingum;
- allt er þat ætt þín,
- Óttarr heimski.
- 27.
- Gunnarr ok Högni,
- Gjúka arfar,
- ok it sama Guðrún,
- systir þeira;
- eigi var Gutþormr
- Gjúka ættar,
- þó var hann bróðir
- beggja þeira;
- allt er þat ætt þín,
- Óttarr heimski.
- 28.
- Haraldr hilditönn
- borinn Hræreki
- slöngvanbauga,
- sonr var hann Auðar,
- Auðr djúpúðga
- Ívars dóttir,
- en Ráðbarðr var
- Randvers faðir;
- þeir váru gumnar
- goðum signaðir;
- allt er þat ætt þín,
- Óttarr heimski."
- -- -- --
Freyja kvað:
- 29.
- "Ber þú minnisöl
- mínum gesti,
- svá hann öll muni
- orð at tína
- þessar ræðu
- á þriðja morgni,
- þá er þeir Angantýr
- ættir rekja."
Hyndla kvað:
- 30.
- "Snúðu braut heðan,
- sofa lystir mik,
- fær þú fátt af mér
- fríðra kosta;
- hleypr þú, Óðs vina,
- úti á náttum,
- sem með höfrum
- Heiðrún fari.
- 31.
- Rannt at Óði
- ey þreyjandi,
- skutusk þér fleiri
- und fyrirskyrtu;
- hleypr þú, Óðs vina,
- úti á náttum,
- sem með höfrum
- Heiðrún fari."
Freyja kvað:
- 32.
- "Ek slæ eldi
- of íviðju,
- svá at þú eigi kemsk
- á braut heðan."
Hyndla kvað:
- 33.
- Hyr sé ek brenna,
- en hauðr loga,
- verða flestir
- fjörlausn þola;
- ber þú Óttari
- bjór at hendi
- eitri blandinn mjök,
- illu heilli."
Freyja kvað:
- 34.
- "Orðheill þín
- skal engu ráða,
- þóttú, brúðr jötuns,
- bölvi heitir;
- hann skal drekka
- dýrar veigar;
- bið ek Óttari
- öll goð duga."