Lausavísur (Ǫgmundr sneis) (B1)
| Velg språk | Norrønt | Islandsk | Norsk | Dansk | Svensk | Færøysk |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Denne teksten finnes på følgende språk ► |  |
 |
ved
Finnur Jónsson
1912-1915
Ǫgmundr sneis
Islænder, 12-13. årh.
1 (1195) Mér réð á bak bróðir
bǫðvar styrkr í myrkri
(hœg raun vas þat hǫ́num)
Hildibrands at standa,
þás lébrigðir lagði,
(liðinn stormr vas þá orma)
áðr vask feldr til foldar
fóthrumr, á mér spjóti.
2 (1208) Bersi hné, þars breiðar
bitu eggjar lið seggja,
vægðar trauðr at víðri
Vermundar sonr grundu;
létu lagðir spjótum
líf, þars brustu hlífar,
(góð vǫrðu fjǫr fyrðar
fúsir) Þórðr ok Brúsi.
1. Bǫðvar styrkr bróðir Hildibrands réð at standa á bak mér í myrkri, - þat vas hǫ́num hœg raun -, þás lébrigðir lagði spjóti á mér; vask fóthrumr áðr feldr til foldar; þá vas liðinn orma stormr = Hildebrands kampstærke broder stod bag ved mig i mörket - det var ham kun en let kraftprøve -, da lésvingeren rettede spydet mod mig; jeg fodsvage mand var för blevet kastet til jorden; da var vinteren (lige) forbi.
2. Bersi Vermundar sonr hné vægðar trauðr at víðri grundu; þars breiðar eggjar bitu lið seggja; Þórðr ok Brúsi létu líf lagðir spjótum, þars hlífar brustu; fyrðar vǫrðu fúsir góð fjǫr = Berse Vemundssön segnede, uvillig til eftergivenhed, til den brede jord, hvor de brede ægge bed mændernes skare; Tord og Bruse mistede deres liv, gennemborede af spyd, hvor skjolde brast; mændene forsvarede gærne deres gode liv.
