Maríu jartegnir - Frá einni mey er Musa hét
| Velg språk | Norrønt | Islandsk | Norsk | Dansk | Svensk | Færøysk |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Denne teksten finnes på følgende språk ► |  |
Frá einni mey er Musa hét
B (Varianter fra A)
Frá einni mey er Musa hét
Musa hét mær ein ung. Hana dreymði einhveria nótt, at hon sá Maríu dróttning ok meyiaflokk mikinn með henni. Mærin varð fegin í draumi sínum ok þótti fýsiligt at fylgia meyiaflokki þeim, er dróttningu fylgði[1]. María spurði hana: „Villdir þú með oss fara?“ Musa þóttiz svara í svefninum: „Engis[2] þœtti mér vant, ef ek [næða með yðr at fara[3].“ María sagði: „Ef þú vill mér fylgia, þá skaltu niðr leggia leika alla ok gáleysi. En eptir þriátigu daga mun ek eptir þér koma.“ Hon vaknaði, ok sneri atferð sinni, sem fyrir var mælt. Frændr hennar fundu þat, at hon skipti[4] siðum sínum. Þeir spurðu, hvat til hélldi[5]. Hon sagði draum sinn. Ok eptir [.v. daga ok .xx.[6] tók hon riðusótt mikla, ok hafði hon þat mein fim daga. Þá sýndiz henni María[7] með meyiaflokki miklum koma í móti sér, sem henni var heitið í drauminum. Þeiri sýn varð hon harðla fegin, ok andaðiz litlu síðar ok fór með þeim flokki, er henni var fyrir heitið.
D (Varianter fra E)
Musa for med vorri frv
Ver vilium eigi þeigia yfir þui, sem guds þionustumadr Probus var vanr at segia af sinni systur litille iungfru, er Musa het. Hann sagdi suo, at ꜳ nockurri nott vitradizt henni i draumi heilug guds modir Maria ok syndi henni ungar meyiar ꜳ þeim alldri, sem hun var, allar klæddar huitum klædum. Sem hun girntizt at vera med þeim, ok þordi þo eigi at koma nærr þeim, spyrr sæl iungfrv Maria, ef hun vili lifa med þeim ok vera i hennar[8] þionustu. Mærin sagdizt giarna vilia. Vor frv baud henni, at hun skylldi eigi[9] þadan ifra fara med lausung eda barnaleik, ok hallda sik fra hlatri ok leikum, vitandi fyrir vist, at milli þeira meyia, sem hun hafdi þa sed, skylldi hun ꜳ þrituganda degi þadan koma i hennar þionustu. Eptir þessa vitran skiptir Musa sinum sidum, leggiandi nidr alla lausung [bernsku alldrs[10] takandi i stadinn mikla stadfesti [ok gamals manz sidu[11]. Sem fadir hennar ok modir vndra þat, spyria þau eptir, huat velldr þessu vmskipti sidanna[12]. Hun segir guds modur Mariam suo hafa ser bodit, ok at hun mvn ꜳ [þeim degi[13] andazt ok fara til hennar þionustu. Eptir tuttugu daga tekr hun febres, enn ꜳ þrituganda degi [, sem hennar andlat nalgazt[14], serr hun þa somu [guds modur[15] koma til sin med þeim meyium, sem fyrrum[16] vitradizt henni. Sem vor frv kalladi hana til sin, suarar hun ok leggr saman augun kallandi hatt: „Min [frv, se ek kem, min frv[17], ek kem.“ Ok med þessum ordum andazt hun, ok for [ut af[18] meyligum likam, at hun veri med helgum meyium, hafandi eilifan fagnad med meyiar syninum vorum herra Jesu Kristo[19].
Fotnoter:
- ↑ saal. A; fylgðu B.
- ↑ Enskis A.
- ↑ [fylgða yðr A.
- ↑ breytti A.
- ↑ þess væri A.
- ↑ [hálfan þriðiatug daga A.
- ↑ í sóttinni tilf. A.
- ↑ hennar E.
- ↑ saal. E; þeira D.
- ↑ [mgl. E.
- ↑ [mgl. E.
- ↑ mgl. E.
- ↑ [þrituganda degi þadan E.
- ↑ [andazt hun E.
- ↑ [iungfru E.
- ↑ fyrr E.
- ↑ [mgl. E.
- ↑ [hennar aund af hennar E.
- ↑ per omnia secula seculorum. Amen tilf. E.
