Maríu jartegnir - Vor frv hialpadi systur or haska
| Velg språk | Norrønt | Islandsk | Norsk | Dansk | Svensk | Færøysk |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Denne teksten finnes på følgende språk ► |  |
a (Varianter fra D)
Eptir þui sem ek hefuir heyrt af sannordum monnum var i einu systraklaustri nockur su systir, er einkanligan elskuga hafdi til guds ok hans modur halldandi fagrliga sina regllu. Hon geck fram fyrir allar þær systr, sem henni voru iamfngamllar i framning godra sida ok þionadi iafnan sælli guds modur Marie [med hinum heitazta kærleik hiartans, þuiat hueria nott sem adrar systr foru til suefns eptir ottusong, bad hun til sællar guds modur[2] fyrir hennar alltari a þenna hatt: „Heyr, hin haleitaztu holl himnakonungsins, einkanlig hialp allra syndugra manna næst gudi, heyr, hit helgazta musteri, i hueriu er giordiz sætt milli guds ok manna, heyr, hin oruggazta hialp allra syndugra manna, ok hin traustazta vernd allra, er til þin flyia, hin helgazta guds modir Maria! Ek bidr þik fyrir hit blezada nafn þins einka sonar, at þu greidir vegh mins[3] lifnadar vm gotu eylifrur hialpar, hvar ek megi at eylifu huilaz med þer, min sætazta fru.“
Diofullinn er ofundar hennar heilagleik, vekr vpp hiarta eins mikils hattar manz ok miok riks at veralldar godzi, ok tendrar þat med likamligri girnd til þessar guds brudar, at hann mætti hana fꜳ, þuiat hon var einkanliga fogr ok þeck i augliti allra godra manna. Þessi riki madr talar til guds meyiar med þessum ordum: „Min sætazta, ek hefuir leynda luti at segia þer, ok ef þu villt gera eptir minum ordum, skalltu vera mer hin elskuligzta.“ Hon suarar: „Ek hefuir trunadarmann modur skapara allra luta, huerri til heidrs ok dyrdar ek ma vel heyra, ef þu vill nockut þat tala, sem henne se til tignar.“ Hann gerir þegar bert fyrir henne, hvat honum var i hugh. Guds męr minniz sinnar fyrre hoglyndi ok svarar med meyligri skamfylli ok einfolldu hiarta: „Ef þu, hinn ungi madr, leitar þilikra luta, far til þeira, sem þer vilia likiaz, enn ek hefuir fest mik einum manni Kristi skięra iungfru.“ Sem hinn riki madr heyrir þetta, ferr hann a brott ogladr, hugandi med ser, hveria list hann mętti til fꜳ at fullgera þat, sem honum var i hugh. Hann kemr enn aptr annan dagh ok talar þilika luti, hann ter fyrir augum þessarrar[4] iungfru gull, dyra steina ok marga dyrliga luti, heitandi henni miklu meira rikdom ok dyrd, ef hon samþyckti hans vilia. Her vard vndarligr lutr, hart strid ok haskaligt hinum styrkuztum riddurum gerdiz i hiarta blautrar ok ostyrkrar iungfru, þuiat fyrir innan onadadi ovin skirlifuisins, sa er vpp vekr lostasemi [þessar meyiar[5], enn fyrir vtan teygdi þersi vngi madr hana med fogrum ordum ok fyrirheitum at fullgera þat, sem diofullinn eggiadi ꜳ. Guds męr rennr þar til traustz, sem hon var von ok kallar litilatliga ꜳ hina helguztu iungfru, gefandi henne i valld sinn meydom, hvern er hon hafdi gudi heitid, Fyrr sagdr vngr madr lætr enn æigi af þui, sem hann [tok vpp[6], ok a nockurum degi, sem hann feck talat leyniliga vid guds brudi, tendrar diofullinn sua hennar hiarta til elsku þessa vnga manz, at hon iatar at gera eptir hans vilia.
Sem hon hefdi fengit vidrkuæmilighan tima þar til ok hon gengr vt af klaustrinu leyniliga, at hon mętti fa elskv ok fadmlag þess rika manz, þa ser hon koma i mot ser nockura konu med skinandi ꜳsionu. Henni fylgir mikill fiolldi meyia gangandi inn vm þat port, sem hon ætladiz vt at ganga. Enn þuiat hon matti hvergi vt af vikia, sakir þess at þrongr murr kringdi vm hana ollum megum, feck hon engan annan vegh til enn ganga mot þessi frv, er inn geck i klaustrit. Sem drottning meyianna kemr nærr, hyggr systirin, at þar mun vera abbadis med sinum systrum. Hon nemr stadar ok skammaz miok, ottandi at hon verdi fundin at þeiri ohęfu, sem hon ætladi at gera. Modir miskunnar gengr at henni ok spyrr eptir blidliga, hvert hon villdi fara. Enn er hon skammaz ok svarar engu, segir var frv til hennar: „Eigi er þetta veghr eylifrar heilsu.“ Eptir þessi ord huerfr hon i brott. Systirin huerfr aptr til sin sialfrar ok snyr inn i sitt klaustr. Hon fellr fram fyrir alltari guds modur, bidiandi ser liknar med tꜳrum, hveria er hon feck audvelldliga fyrir miskunn sinnar frv. Var hon alla stund sidan stadfost i hennar lofi med godum lifnadi, ok endi sitt lif dyrliga.
Fotnoter:
