Fjörutíu Íslendinga þættir: Jökuls þáttr Bárðarsonar

Fra heimskringla.no
Hopp til navigering Hopp til søk
Velg språk Norrønt Islandsk Norsk Dansk Svensk Færøysk
Denne teksten finnes på følgende språk ► Original.gif Dansk.gif
Original.gif


Fjörutíu Íslendinga þættir

Jökuls þáttr Bárðarsonar

Þórleifur Jónsson gaf út
Reykjavík, 1904




Hákon jarl (Eríksson) hafði þá haldit liði sínu ór Þrándheimi ok farit á mót Ólafi konungi (helga) suðr á Mœri. Enn er konungr helt inn í fjörðinn, þá sótti jarl eftir honum. Kom þá til móts við jarl Kálfr Árnason ok fleiri menn, þeir er skildust við Ólaf konung; var Kálfi þar vel fagnat. Síðan helt jarl inn þangat at, sem konungr hafði uppsett skip sín í Róðrarfjörð í Valdal. Tók jarl þar skip þau, er konungr átti, ok lét fram setja skipin ok búa; váru þar menn skipaðir til skipstjórnar. Sá maðr var með jarli er Jökull hét, íslenzkr maðr, son Bárðar Jökulssonar ór Vatnsdal. Jökull hlaut at stýra Vísund, er Ólafr konungr hafði átt. Jökull orti þá vísu þessa:


Hlaut’k frá Sult, enn sæta
síð fregn at ek kvíða,
ván erumk hreggs at hreini
hlýrvangs, skipi stýra,
því’s óstrætis átti
Óleifr vala kleifar;
gramr vas sjálfr á sumri
sigri ræntr hinn digri.


Þar er hér skjótast af at segja, er síðar varð miklu, at Jökull varð fyrir liði Ólafs konungs, ok varð hann handtekinn, ok lét konungr hann til höggs leiða. Var vöndr snúinn í hár honum, ok helt á maðr. Settist Jökull niðr á bakka nökkurn. Þá réð maðr til at höggva hann. Enn er hann heyrði hvininn, réttist hann upp, ok kom höggit í höfuð honum, ok varð mikit sárit; sá konungr at þat var banasár; bað hann þá hætta. Jökull sat þá upp, ok orti vísu þessa:


Svíða sár af mœði
setit hef’k oft við betra
und es á oss sú’s sprændi
ótrauð legi rauðum;
býss mér blóð ór hausi
ben, té’k við þrek venjask,
verpr hjálmgöfigr hilmir
heiðsær á mik reiði.


Ok þá dó Jökull þegar.