Sveins saga ok Alfiva (Fagrskinna)

Fra heimskringla.no
Revisjon per 3. nov. 2019 kl. 10:48 av August (diskusjon | bidrag) (Sveins saga ok Alfiva (Fagrskinna))
(diff) ← Eldre revisjon | Nåværende revisjon (diff) | Nyere revisjon → (diff)
Hopp til navigering Hopp til søk
Velg språk Norrønt Islandsk Norsk Dansk Svensk Færøysk
Denne teksten finnes på følgende språk ► Original.gif


Noen spesialtegn vises ikke på iPhone/iPad.


Fagrskinna



K. 29. Her er um Svein konong oc Alfivu

(I) Ðann tima er Olafr konongr var fælldr i Þrondhæimi. kom sunnan Svæinn sunr Knuz konongs. oc Alfiva moðer hans af Danmork með miklu liði. oc for þegar norðr i land. oc lagðe undir sic allt rikit. þat er Olafr konongr hafðe att. Æinum vætri æftir fall Olafs konongs var upp tækinn licamr hans oc skrinlagðr at augnsiandum allum Þrꝍndom. at raðe Sigurðar biscups. þar varo þau oc Svæinn oc Alfiva moðer hans. Sveinn konongr hafðe haft með ser mikinn Dana hær. þar var hinn fyrsti maðr Ulfr iarll Spracalegs sunr. sem sæghir Þorarinn loftunga.


161.
Ðet var dullaust
at Danir gerðo
dyggva for
meðr doglinge
þer var iall
fyrst at upphafe
oc sva hværr
er honum fylgðe
annaʀ drængr
oðrum nytri.


Svæinn konongr var mikill ꝍsco maðr. friðr sionom. ækki grimmhugaðr. ne agiarn. Alfiva moðer hans er callað var en rika Alfiva hon reð mest með konongenom oc mælto þat aller. at hon spillti i hværn stað oc for firir þa sok stiornen illa við lannz folket. oc sva mart illt stoð af hennar raðom i Norege. at menn iamnaðu þesso riki við Gunnilldar olld er værst hafðe veret aðr i Norege. um Alfivu olld leigðu fiskimenn sioenn. morg annr odꝍme varo þa gorr með mikilli fegirni. En lifs friðr var gefenn hværium manne utlænskum oc herlenzkum. en nalega var sem hværss mannz fe være i ufriði firir giolldum oc alagum. Ðesso olli riki Knuz konongs at æigi varo ran ne manndrap. en ækki kændu menn þat Alfivu. Knutr konongr Svæins sunr. er kallaðr var hinn gamle Knutr. var þa konongr ifir Englannde. oc hafðe þar stol sinn. var þa hans undir konongr Haralldr sun hans oc Emmu Rikarz dottor. Annar sunr hans var Svæinn konongr i Norege. þriði var kallaðr Horða-Knutr. hanum væitti fostr Ulfr iarll Spracalegs sunr. hann reð þa firir Danavælldi. Ðat var æitt sumar at Ulfr iarl for vestr til Englanz a fund Knuz konongs. Ulfr iarl oc Emma drottning gierðo rað sin a milli. oc komz drottningen at inncigli Knuz konongs. oc leto gera bref þau er iarlenn hafðe brott með ser um haustet æftir. en þa er hann com væstan stæmndi hann þing a Vebiorgum at menn skylldu til coma um allt Danavelldi. þa er sætt var þinget berr iarlenn fram inncigli Knuz konongs. oc bref þau er þar fylgðu. fær til capalinn sinn at lesa upp firir alþyðu. oc varo þar næmndir aller hinir stꝍrsto hofðingiar i Danmork. sendir Knutr konongr þæim cveðiu sina oc þar með allum Danum. Ec vil at tækinn se til konongs a Vebiarga þingi Horða-Knutr sun minn. se hanum svaret allt lanndet. at eign oc ifirsokn. þetta ærendi styrkti Ulfr iarll. talaðe um bæðe langt oc sniallt. oc sagðe hværsso þungt þat var at sitia konongs lausir iammikit land oc rikt sem þæir hafðu. Atto iamnan ofrið við Saxa oc Austr vegs menn. oc enn fyrr við Norðmenn. Sva lauk þesso þingi. at Horða-Knutr var tækinn til konongs ifir Danmork æftir brefa tilvisan oc raðe Ulfs iarls. oc reð hann þa allu rikinu. Nu koma þesse |[1] tiðinde um varet vestr til Ænglanz. hvat Danir hofðo gort.


K. 30. Nu fæʀ Knutr væstann oc til Danmerkr

Nu er Knutr konongr hafðe þetta sannspurt. þa gerði hann vestann færð sina meðr myklu liðe. af Ænglande. oc kom um sumarit til Danmarcar oc kom til Sialanz i Roskeldu. þar com i mot hanum Ulfr iarl. oc um kvældit vilde konongrenn æcki við hann tala. umm morghuninn villðe konongrenn enn æcki viðr iarlinn tala oc kallaðe til sin scosvæin sinn oc bað hann ganga oc drepa iarlenn. Skosvæinn for oc þvi nest aftr kom. þa mælti konongrenn. draptu iarlenn. æighi heʀa saghðe hann. hvat bar viðr saghðe konongrenn. hann var at ottusaung. Ða mælti konongrenn viðr riddara sinn. tac sværð þitt oc gacc oc drep iarl. hann for oc fann iarlenn i kirkiu oc hio hann þeghar banahogg geck brot siðann meðr bloðoct sværðet oc hirðe ei fyʀ enn hann com inn til konongsens. þa mælti konongrenn. draptu iarlenn. drap ec hann vist. þa er væl saghðe konongrenn.


K. 31. Vm dauða iarlsins

Munkar þeir er staðenn varðveittu þenn er iarllenn var drepinn i. læsto kirkiunne oc lysti banne um allan koupstaðenn oc oll heroð þau er þangat lago undir. nu sænnde konongrenn orð til munkanna. oc bað þa taca or banne staðenn oc mennina alla. enn hann lez skula auka prouendo þæiʀa oc læggia til kirkiunnar herat mikit at ollum tækium þæim er aðr atti konongr. oc hæfir sa staðr. meðr þvi aucaz. toco þa munkar konong i sætt oc alla aðra menn firir þessa soc.


K. 32. Her talar Knutr um bref sitt

Bratt æftir þetta þa lysti Knutr konongr þvi. at hans bref oc innsigle hafðe tækit verit. at uvilia hans. þet er konongs nafn var meðr gevit Knuti syni hans. sænndir hann nu orð Knuti syni sinum oc Svæini Ulfs syne. komo þæir nu baðir firir gamla Knut oc fellu til fota hanum. þa sællde Horða-Knutr fæðr sinum innsigle sitt þat er konongs nafn stoð a. oc sættoz þæir þa meðr þvi at Horða-Knutr vann þess æið fæðr sinum oc meðr hanum tolf mænn hinir rikasto i Dana vællde. at hann sculldi æi hallda Dana vællde a aðra lund. enn i vald faðr sins. skulde hann vera undir konongr Gamla-Knutz. oc gaf hann meðr þvi syni sinum konongs nafn. sculde hann þa sva vera at retto konongr kallaðr. ef gamle Knutr væri æighi i Danmorco. Svæinn Ulfsson var longum i Sviþioðu firir þvi at Olafr svænske var moðor broðir hans oc hafðe hann þer mykit ivirlæti.


K. 33. Hvesso Knutr konongr feʀ til Rumaborgar

Enn bratt æftir þetta. for Knutr gamle væstr til Ænglanz oc com æighi siðan aftr til Danmarcar. hann gipti Gunnilde dottor sina Hæinreke keisara millda. Knutr konongr gerðe færð sina af Englande suðr um sia. toc þer staf oc skræppu. oc allir hans menn þeir er þar voro. gecc til Rums suðr. oc kom i mot hanum kæisarinn sialfr. oc fylghðe hanum allt til Rumaborghar. Knutr konongr sætti allt spitala a veghenom. oc gaf fe til staða. oc sva er sact. at hann fꝍddi alla þa menn er fe þyrftu a Rumavegh. sva at ængi þyrfti biðia er þen veg for suðr oc sunnan. Knutr konongr hafðe haft meðr ser marga hesta klyfiaða meðr gulli oc silfri. enn af fe kæisarans toc hann slict er hann þurfti. Engi maðr hæfir sa farit af danskre tungu Rumavægh. er meðr þvilicri tighn færi. kæisarinn fylghðe hanum aftr i norðanvert sitt ʀiki a þessa lunnd hæfir sact Sighvatr scald.


162.
Komo fylki
farlaust þæim er barr
hærvigh i hugh
hafanda staf
ʀauf ræsær af
Rums vegh suman
ker kæisara
clus Petruse.


163.
Sva mann farr færil
fetom suðr metenn
hringdrifr hafa
hofuð fræmstr iofur.


K. 34. Her kæmr Tryggi vestan af Englande

Svæinn Alfivu sun var þa konongr i Noregi þa com vestan af Englande Tryggvi sun Olafs Tryggva sunar oc Gyðu ænsku oc mælltu sumir at hann væri prestsun en æighi konongs sun. honum com i mot Svæinn konongr oc borðuz þeir fyrir norðann Iaðar. þer sem Tungunes hæitir. Tryggvi scaut tveim spiotom senn um dagenn. oc mællte sva kende minn faðir mer at messa sva hældez þvi at hann være þa likare Olafe Trygva syne. enn prestenom þar fell Tryggvi æcki afrec gerði hann meira i Noregi.


K. 35. Nu eigu þau þing Svæinn oc Alfiva

Nocoro siðar var þing fiolmennt i Niðarose var a þingino Svæinn konongr oc Alfiva moðer hans. var þar enn talat mikit vanretti bondom. oc vildi ængi hvatke iatta æða næita orðom. þa mælti Æinar þambaskælmir. sva at mioc marghir menn hæyrðu. ecki var ek vin Olafs konongs. enn þo voru Þrꝍnndir ækki þa kaupmænn. er þeir sælldu konong sinn oc tocu viðr mæri oc fyl meðr. konongr þesse kann æcke mæla. enn moðir hans vill illt æitt oc ma auc yfrit. nu umdu allir er hꝍyrðu oc logo at saghðe hvæʀ oðrum. oc þotti væl mællt. þa mælti Alfiva sætiz niðr bꝍndr oc lyði konongs ærænde. enn kuʀi ei sva længr. enn þvi nest þaghnaðo menn. Æinar þambask stoð upp oc mælti. at bꝍndr sculdu fara hæim oc hava menn ill ꝍyrinde hingat sott bæði nu oc fyʀ til fundar Alfivu. megho menn hældr hæima biða vanrettes enn sꝍkea allir i æinn stað oc lyða þer æinnar kono orðum þæir þa æighi villdu lyða konongenom Olafe er nu er sannhæilaghr. hæfir þat værit gort mykit niðings verc oc hæfir nu meðr illu ræfst er sva marct hærfilict hæfir þetta folc þolat. siðan er þetta riki com ivir folkit. sculde þet nu ɢuð vilia at þat væri scamt. oc hæfir þo nu værit yfrit lanet. gec þa Æinar af þinginu oc sva allr mughr for hæim af þæssu þingi. oc þotti þo Alfivu marct vantalat.


K. 36. Nu fæʀ Svæinn konongr suðr i land

Ðenn sama vetr var bæit i annat sinn at þingit sculde vera. oc vilde þa ænge maðr til þings sꝍkia. nu grunaðe vine Svæins konongs at Þrꝍnndir mynndi snuaz annat sinn a svic við konong sinn oc for af þvi Svæinn suðr i lannd. Knutr konongr hafðe sennt menn til Æggiar-Kalfs at hann skuldi lata gera hanom oxar norrenar. Kalfr svaraðe a þa lunnd. lez ængar muno hanum senda. nema fa Svæini syni hans sva marghar at hanom þꝍtti æighi scorta.


Tekst med fotnoter

K. 29. Her er um Svein konong oc Alfivu[2]

[(I) Ðann tima[3] er Olafr konongr var fælldr[4] i Þrondhæimi. kom sunnan Svæinn sunr Knuz konongs. oc [Alfiva moðer hans[5] af Danmork[6] með miklu liði. oc for þegar norðr i land. oc lagðe undir sic allt rikit. þat er Olafr konongr hafðe att. Æinum vætri æftir fall Olafs konongs var upp tækinn licamr[7] hans oc skrinlagðr[8] at [augnsiandum allum Þrꝍndom[9]. at raðe Sigurðar biscups. [þar varo þau[10] oc Svæinn oc Alfiva moðer hans.[11] Sveinn konongr hafðe haft með ser mikinn Dana hær[12]. þar var hinn fyrsti maðr Ulfr iarll Spracalegs sunr. [sem sæghir Þorarinn loftunga.


161.
Ðet var dullaust
at Danir gerðo
dyggva for
|[13] meðr doglinge
þer var iall
fyrst at upphafe
oc sva hværr
er honum fylgðe
annaʀ drængr
oðrum nytri.[14]

Nedenfor gengives versenes formentlig rigtige form her og i det følgende.


Þat vas dullaust,
at Danir gerðu
dyggva fǫr
með dǫglingi;
þar vas jarl
fyrst at upphafi
ok svá hverr,
es hǫnum fylgði,
annarr drengr
ǫðrum betri.


Svæinn konongr var mikill ꝍsco maðr[15]. friðr sionom. ækki[16] [grimmhugaðr. ne agiarn[17]. Alfiva moðer hans er callað var en rika Alfiva hon reð mest[18] með konongenom oc mælto þat aller[19]. at hon[20] spillti i [hværn stað[21] oc[22] for firir þa sok stiornen illa við lannz folket[23]. oc sva mart illt stoð af hennar raðom[24] i Norege. at menn[25] iamnaðu þesso riki við Gunnilldar olld er værst hafðe veret aðr i Norege.[26] um[27] Alfivu olld leigðu fiskimenn sioenn[28]. morg annr[29] odꝍme[30] varo þa gorr með mikilli fegirni. [En lifs friðr var gefenn hværium manne[31] [utlænskum oc herlenzkum[32]. en nalega var sem[33] hværss mannz fe [være i ufriði[34] firir giolldum[35] oc alagum. Ðesso olli riki Knuz konongs at æigi varo ran ne[36] manndrap. en[37] ækki kændu menn [þat Alfivu[38]. Knutr konongr[39] Svæins sunr. er kallaðr var hinn gamle Knutr. var þa konongr ifir Englannde. oc hafðe þar stol sinn. var þa[40] hans undir konongr Haralldr sun hans oc Emmu[41] Rikarz dottor. Annar sunr hans var Svæinn konongr i Norege. þriði[42] var kallaðr[43] Horða-Knutr. hanum væitti fostr[44] Ulfr iarll Spracalegs sunr. hann reð þa firir Danavælldi.[45] Ðat var [æitt sumar[46] at Ulfr iarl for vestr til Englanz a fund Knuz konongs. Ulfr iarl oc Emma drottning gierðo rað [sin a milli[47]. oc komz[48] drottningen at inncigli Knuz konongs. oc[49] leto gera[50] bref þau er iarlenn hafðe brott[51] [með ser um haustet[52] æftir. en[53] þa er hann[54] com væstan[55] stæmndi hann þing a[56] Vebiorgum [at menn skylldu til[57] coma[58] um allt Danavelldi. þa[59] er [sætt var þinget[60] berr iarlenn fram inncigli Knuz[61] konongs. [oc bref þau er þar fylgðu[62]. fær til capalinn sinn [at lesa upp firir alþyðu. oc varo þar[63] næmndir aller hinir stꝍrsto hofðingiar i Danmork[64]. sendir Knutr konongr þæim[65] cveðiu [sina |[66] oc þar með[67] allum Danum. [Ec vil[68] at [tækinn se[69] til konongs a Vebiarga þingi Horða-Knutr sun minn[70]. se hanum svaret allt[71] lanndet. at eign oc ifirsokn[72]. þetta ærendi styrkti Ulfr iarll[73]. talaðe [um bæðe langt oc sniallt. oc sagðe[74] hværsso þungt þat var at sitia konongs lausir iammikit land oc rikt[75] sem [þæir hafðu[76]. Atto iamnan ofrið við Saxa oc Austr vegs menn. oc enn fyrr við Norðmenn. Sva lauk þesso þingi[77]. at Horða-Knutr var tækinn til konongs ifir Danmork [æftir brefa tilvisan oc raðe Ulfs iarls. oc reð hann þa[78] allu rikinu. Nu[79] koma þesse|[80] tiðinde um varet vestr til Ænglanz. hvat Danir hofðo gort.


K. 30. Nu fæʀ Knutr væstann oc til Danmerkr

Nu er Knutr konongr hafðe þetta sannspurt. þa gerði hann vestann færð sina meðr myklu liðe. af Ænglande. oc kom um sumarit til Danmarcar oc kom til Sialanz i Roskeldu. þar com i mot hanum Ulfr iarl. oc um kvældit vilde konongrenn æcki við hann tala. umm morghuninn villðe konongrenn enn æcki viðr iarlinn[81] tala oc kallaðe til sin scosvæin sinn oc bað hann ganga oc drepa iarlenn. Skosvæinn for oc þvi nest aftr kom. þa mælti konongrenn. draptu iarlenn. æighi heʀa saghðe hann. hvat bar viðr saghðe konongrenn. hann var at ottusaung. Ða mælti konongrenn viðr riddara sinn. tac sværð þitt oc gacc oc drep iarl. hann for oc fann iarlenn i kirkiu oc hio hann þeghar banahogg geck brot siðann meðr bloðoct sværðet oc hirðe ei fyʀ enn hann com inn til konongsens. þa mælti konongrenn. draptu iarlenn. drap ec hann vist. þa er væl saghðe konongrenn.


K. 31. Vm dauða iarlsins

Munkar þeir er staðenn varðveittu þenn er iarllenn var drepinn i. læsto kirkiunne oc lysti[82] banne um allan koupstaðenn oc oll heroð þau er þangat[83] lago undir. nu sænnde konongrenn orð til munkanna. oc bað þa taca or banne staðenn oc mennina alla. enn hann lez skula[84] auka prouendo þæiʀa oc læggia til kirkiunnar herat mikit at ollum tækium þæim er aðr atti konongr. oc hæfir sa staðr. meðr þvi aucaz. toco þa munkar konong i sætt oc alla aðra menn firir þessa soc.


K. 32. Her talar Knutr um bref sitt

Bratt æftir þetta þa lysti Knutr konongr þvi. at hans bref oc innsigle hafðe tækit verit. at uvilia hans. þet er konongs nafn var meðr gevit Knuti syni hans. sænndir hann nu orð Knuti syni sinum oc Svæini Ulfs syne. komo þæir nu baðir firir gamla Knut oc fellu til fota hanum. þa sællde Horða-Knutr fæðr sinum innsigle sitt þat er konongs nafn stoð a. oc sættoz þæir þa meðr þvi at Horða-Knutr vann þess æið fæðr sinum oc meðr hanum tolf mænn hinir rikasto i Dana vællde. at hann sculldi æi hallda Dana vællde a aðra lund. enn i vald faðr |[85] sins. skulde hann vera undir konongr Gamla-Knutz. oc gaf hann meðr þvi syni sinum konongs nafn. sculde hann þa sva vera at retto konongr kallaðr. ef gamle Knutr væri æighi i Danmorco. Svæinn Ulfsson var longum i Sviþioðu firir þvi at Olafr svænske var moðor[86] broðir hans oc hafðe hann þer mykit ivirlæti.


K. 33. Hvesso Knutr konongr feʀ til Rumaborgar

Enn bratt æftir þetta. for Knutr gamle væstr til Ænglanz oc com æighi siðan aftr til Danmarcar. hann gipti Gunnilde dottor sina Hæinreke keisara millda. Knutr konongr gerðe færð sina af Englande suðr um sia. toc þer staf oc skræppu. oc allir hans menn þeir er þar voro. gecc til Rums suðr. oc kom i mot hanum kæisarinn sialfr. oc fylghðe hanum allt til Rumaborghar. Knutr konongr sætti allt spitala a veghenom. oc gaf fe til staða. oc sva er sact. at hann fꝍddi alla[87] þa menn er fe þyrftu a Rumavegh. sva at ængi þyrfti biðia er þen veg for suðr oc sunnan. Knutr konongr hafðe haft meðr ser marga hesta klyfiaða meðr gulli oc silfri. enn af fe kæisarans toc hann slict er hann þurfti. Engi maðr hæfir sa farit af danskre tungu Rumavægh. er meðr þvilicri tighn færi[88]. kæisarinn fylghðe hanum aftr i norðanvert sitt ʀiki a þessa lunnd hæfir sact Sighvatr scald.


162.
Komo fylki
farlaust þæim er barr[89]
hærvigh i hugh
hafanda staf
ʀauf ræsær af
Rums vegh suman[90]
ker kæisara
clus Petruse.
Kómu fylki
farlystir, es bar
hervíg í hug,
hafanda staf;
rauf ræsir af
Rúms veg suman,
kærr keisara
klúss Pétrúsi.


163.
Sva mann farr færil
fetom suðr metenn
hringdrifr hafa
hofuð fræmstr iofur.
Svá mun fár feril
fetum suðr metinn
hringdrífr hafa;
hǫfuðfremstr jǫfurr.


K. 34. Her kæmr Tryggi vestan af Englande

Svæinn Alfivu sun var þa konongr i Noregi þa com vestan af Englande Tryggvi sun Olafs Tryggva sunar oc Gyðu ænsku oc mælltu sumir at hann væri prestsun en æighi konongs sun. honum com i mot Svæinn konongr oc borðuz þeir fyrir norðann Iaðar. þer sem Tungunes hæitir. Tryggvi scaut tveim spiotom senn um dagenn. oc mællte sva kende minn faðir mer at messa sva[91] hældez þvi |[92] at hann være þa likare Olafe Trygva syne. enn prestenom þar fell Tryggvi æcki afrec gerði hann meira[93] i Noregi.


K. 35. Nu eigu þau þing Svæinn oc Alfiva

Nocoro siðar var þing fiolmennt i Niðarose var a þingino Svæinn konongr oc Alfiva moðer hans. var þar enn talat mikit vanretti bondom. oc vildi ængi hvatke iatta æða næita orðom. þa mælti Æinar þambaskælmir[94]. sva at mioc marghir menn hæyrðu. ecki var ek vin Olafs konongs. enn þo voru Þrꝍnndir ækki þa kaupmænn. er þeir sælldu konong sinn oc tocu viðr mæri oc fyl meðr. konongr þesse kann æcke mæla. enn moðir hans vill illt æitt oc ma auc yfrit. nu umdu allir er hꝍyrðu oc logo at saghðe hvæʀ oðrum. oc þotti væl mællt. þa mælti Alfiva sætiz niðr bꝍndr oc lyði konongs ærænde. enn kuʀi ei sva længr. enn þvi nest þaghnaðo menn. Æinar þambask stoð upp oc mælti. at bꝍndr sculdu fara hæim oc hava menn ill ꝍyrinde hingat sott bæði nu oc fyʀ til fundar Alfivu. megho menn hældr hæima biða vanrettes enn sꝍkea allir i æinn stað oc lyða[95] þer æinnar kono orðum þæir þa æighi villdu lyða konongenom Olafe er nu er sannhæilaghr. hæfir þat værit gort mykit niðings verc oc hæfir nu meðr illu ræfst er sva marct hærfilict hæfir þetta folc þolat. siðan er þetta riki com ivir folkit. sculde þet nu ɢuð vilia at þat væri scamt. oc hæfir þo nu værit yfrit lanet. gec þa Æinar af þinginu oc sva allr mughr for hæim af þæssu þingi. oc þotti þo Alfivu marct vantalat.


K. 36. Nu fæʀ Svæinn konongr suðr i land

Ðenn sama vetr var bæit i annat sinn at þingit sculde vera. oc vilde þa ænge maðr til þings sꝍkia. nu grunaðe vine Svæins konongs at Þrꝍnndir mynndi snuaz annat sinn a svic við konong sinn oc for af þvi Svæinn suðr i lannd. Knutr konongr hafðe sennt menn til Æggiar-Kalfs at hann skuldi lata gera hanom oxar norrenar. Kalfr svaraðe a þa lunnd. lez ængar muno hanum senda. nema fa Svæini syni hans sva marghar at hanom þꝍtti æighi scorta.




Noter:

  1. herefter er en lakune i B.
  2. Overskr. mgl. A.
  3. [Brat æftir þat A.
  4. norðr tf. A.
  5. [Alviuu A.
  6. Danmorcu A.
  7. kista A.
  8. oc gor hann sialfr skrinlæghr A.
  9. [aughsion allra Þrꝍnða oc A.
  10. [Oc þer viðr var A.
  11. her nyt kap. i A med overskr.: Nu kæmr Svæinn konongr til Noregs
  12. þa er hann com i Noreg tf. A.
  13. 91
  14. [sål. A; oc með hanum hværr annar drengr oðrum nytri B.
  15. oc tf. A.
  16. var hann tf. A.
  17. [grimmlunndaður eða ilzkumaðr A.
  18. mesto A (A1 = B).
  19. marghir A.
  20. þet A.
  21. [baða staðe A.
  22. ul. A.
  23. folk A.
  24. riki A.
  25. bꝍnndr A.
  26. herefter nyt kap. i A med overskr.: fra Alfivu æve
  27. I A.
  28. sæn A (sæinn A1).
  29. ul. A.
  30. ill dꝍmi A.
  31. [friðr var þa goðr hværium manni viðr livi sinu hvarr tvæggia A.
  32. [omv. A.
  33. ul. A.
  34. [sæct A.
  35. fegiolldum A.
  36. sål. B1-2; oc B; æða A.
  37. ul. A.
  38. [omv. A og tf.: þo at sva bærez at; herefter nyt kap. med overskr.: Nu rikir Knutr (konongr tf. A1) ivir Ænglande
  39. ul. A.
  40. sål. A; þar B.
  41. Drotnengar tf. A.
  42. sun hans tf. A.
  43. Knutr konongr er callaðr var A.
  44. uppfostr A.
  45. her nyt kap. A med overskr.: Nu fær Ulfr iarl væstr til Ænglandz
  46. [a æinu sumri A.
  47. [a milli sin A.
  48. com A.
  49. ul. A.
  50. siðan tf. A.
  51. a braut A.
  52. [um haustet með ser A og ul. æftir
  53. ul. A.
  54. iarlenn A.
  55. þa tf. A.
  56. i A.
  57. [þet er til skuldu A.
  58. menn tf. A.
  59. nu A.
  60. [þinget var sætt A.
  61. Ænglanz A.
  62. [ul. A.
  63. [scal hann upp lesa brefit er fylgir. a þesso brefi varo A.
  64. Danmorku A (= l. 11) og tf.: oc meðr þvi þet at (Knutr konongr sænder)
  65. ul. A.
  66. 92
  67. [ul. A.
  68. [oc hann vill A.
  69. [omv. A.
  70. hans A.
  71. ul. A.
  72. enn tf. A.
  73. oc tf. A.
  74. [lanct ærende A.
  75. riki A.
  76. [þat (riki tf. A1) var oc A.
  77. ærennde A.
  78. [enn þo reð Ulfr iarl A.
  79. ul. A.
  80. herefter er en lakune i B.
  81. hann A1.
  82. lystu A1.
  83. þar A1.
  84. sculo A1-2.
  85. 93
  86. skr. to gg A (det ene udstr. A2).
  87. ul. A1.
  88. sål. A1 over linjen, A2; ul. A.
  89. bar A1.
  90. sunnann A1.
  91. ul. A1.
  92. 94
  93. meir A1. Nederst på siden i A2 har AM skrevet: bar kappsamr Knutr hinn riki biartan seim und bỏendr. | oc var þatt þo till viþ hin hælgha Olafs(!) konong.
    Bar kappsamr
    Knútr enn riki
    bjartan seim
    und búendr.
    Halvverset er af Nóregs konunga tal.
  94. þambarskælmir A1 = l. 17.
  95. sål. A1; liða A, A2.