Glælognskviða
| Velg språk | Norrønt | Islandsk | Norsk | Dansk | Svensk | Færøysk |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Denne teksten finnes på følgende språk ► |  |
Udvalg af norske og islandske skjaldekvad ved Finnur Jónsson
G.E.C. Gads Forlag - København 1929
Glælognskviða
1.
Þat 's dullaust,
hvé Danir gerðu
dyggva för
með döglingi. -
Þar vas jarl
at upphafi,
ok hverr maðr,
es honum fylgði,
annarr drengr
öðrum betri.
2.
Nú hefr sér
til sess hagat
þjóðkonungr
í Þrándheimi,
þar vill ey
ævi sína
bauga brjótr
byggðum ráða.
3.
Þars Áleifr
áðan byggði,
áðr hann hvarf
til himinríkis,
ok þar varð,
sem vitu allir,
kykvasettr
ór konungmanni.
4.
Hafði sér
harðla ráðit
Haralds sonr
til himinríkis,
áðr seimbrjótr
at sætti varð
-- -- --
-- -- --
5.
Þar svát hreinn
með heilu liggr
lofsæll gramr
líki sínu,
ok þar kná,
sem kvikum manni,
hár ok negl
hánum vaxa.
6.
Þar borðveggs
bjöllur kneigu
of sæing hans
sjalfar hringjask,
ok hvern dag
heyra þjóðir
klokna hljóð
of konungmanni.
7.
En þar upp
af altári
Kristi þæg
kerti brenna;
svá hefr Áleifr,
áðr andaðisk,
synðalauss,
sálu borgit.
8.
En herr manns,
es heilagr es
konungr sjalfr,
krýpr at gagni,
ok beiðendr
blindir sœkja
þjóðan máls,
en þaðan heilir.
9.
Bið Áleif,
at unni þér
(hann 's goðs maðr)
grundar sinnar;
hann of getr
af goði sjálfum
ár ok frið
öllum mönnum.
10.
Þás þú rekr
fyr reginnagla
bóka-máls
bœnir þínar.
