Jómsvikinga saga (Flateyjarbók)

Velg språk	Norrønt	Islandsk	Norsk	Dansk	Svensk	Færøysk
Denne teksten finnes på følgende språk ►

Flateyjarbók

Jómsvikinga saga

Her hefr vpp Jomsvikinga þaatt

Þar var fra horfit konunga tali er þeir redu firir Danmork Sigrfrode ok Halfdan. eftir þa red sa konungr firir Danmork er Helgi het. hann atti bardaga vid Olaf Suiakonung ok fell Helgi þar en Olafr red leinge sidan firir Danmork ok Suiþiod ok vard sottdaudr. eftir hann tok riki j Danmork Gyrdr ok Knutr. en eftir þa Siggæirr. en eftir hann tok Olafr Kynriksson. sa var brodurson Moalldar digru modur Juars vidfamna(!) hann var læinge konungr yfir Jotlande. hann var kalladr Olafr enski. hans son var Grimr gaue er konungdom tok eftir fỏdur sinn. Grimr gaue var fadir Audulfs audga er skattkonungr var a Jotlande Ragnars sona lodbrokar. son Audulfs var Gormr er enn var skattkonungr a Jotlande hann var kalladr Gorms hinn barnnlause. hann var rikr konungr ok vinsæll vid sina menn. hann hafdi þa leingi firir landinu radit er þetta var tidinda. tuæir menn eru nefnndir þeir er voru j hird konungsins het annarr Hallvardr en annarr Hauardr.

Capitulum

Arnnfinnr het jarll er þa var j Saxlande ok riki hellt af Karllamagnusi konungi. þeir uoru godir vinir ok Gormr konungr. hofdu verit fyrr j vikingu badir samt. jallinn atti systur frida. ok sua berr til at hann lagde a hana þydu meire en skyllde. sidan gek hon med barne en þat var þo miog leynt. Hann sende hana j burt med trunadarmonnum ok bat þa æigi fyrr vid skiliazst en þeir uisse huat af yrde barnnenu. sua gera þeir. koma fram þar sem konungrinn Gormr red firir nema stad vid skog þann er Myrkvidr hæitir ok letu barnnit koma vndir vidar rætr. en þeir fordudu ser j skoginn ok duolduzst þar. Þess er vid getit at þat berr samen þetta sama haust at Gormr konungr for a skog ok hird hans oll j allgodu uedri ok foru at dyrum alldine ok fuglum allan þann dag ok skemtu ser sua. en vm kuelldit þa ferr konungr hæim ok oll hirdin nema þeir tueir brædr Hallvardr ok Hauardr þeir duolduzst eftir a skoginum ok gengu sidan uida vm merkr at skemta ser. en firir myrkurs sakir þa fatu þæir æigi heim ok sneru þa leid sinne til siofar ok þottuzst vita at þeir mundu feta heim ef þeir fylgde siofarstraundu þuiat borg konungsins var skamt fra sio er mỏrkin gek fram allt at sio. Ok þa er þeir gengu vm siouar sanda ok at melum nokkurum þa heyra þeir barnns grat ok gengu þagat ok uissu æigi hui sæta mundi. þeir fundu þar sueinbarnn. þat var lagt vndir uidar rætr ok knyttr knutr mykill j enninu a silkidregli er þat hafde vm hofudit. þar var j ỏrtugar gull. barnnit var uafit j guduefiar pelle. þeir taka upp barnit ok hafa hæim med ser ok koma sua hæim er konungr sat yfir drykkiubordum ok hirdin ok saka sig vm þat er þeir hofdu æigi gad at fylgia konungi heim. en konungr kuazst æigi firir þetta mundu ræidr uera. ok nu sogdu þeir konunginum huat georzst hafde j forum þeirra. en hann beiddizst at sia suæininn ok let ser færa ok læitzst uel a sueininn ok mællti. sueinn sia mun vera storra manna ok betri fundinn en æigi. ok let sidan vatnne ausa ok nafnn gefa ok kallade Knut. en þat var firir þa sok at fingrgull hafde knytt verit j enne sueininum þa er hann fanzst. ok tok hann þar nafnn af þat er hann let sueininn hafa. hann fek honum fostr gott ok kallade sinn son ok vnne mikit ok georde uel vid. Knutr fæddizst þar upp var hann vitr ok uel at jþrottum buinn. En er a leid æfui Gorms konungs ok hann var gamall þa tok hann sott þa er honum vann at fullu. ok adr hann anndadizst þa baud hann til sin mỏrgum vinum sinum ok frændum er hann þottizst sia huersu fara munde. hann bæidde þa þess at hann munde rada huerium hann munde sueria land ok þegnna eftir hans dag ok uillde til þess fa þeirra leyfui. en kuezst Knuti gefua vilea allt sitt riki ok alla þa hluti er hann uæri þa mæire madr en adr eftir sinn dag. ok nu firir sakir vinsælda konungs at hann var monnum astfolginn þa jattudu þeir honum þessu at hann skyllde rada ok for þetta fram. ok eftir þat lætr hann lif sitt.

Knutr hinn fundni reed landi

Nu tekr Knutr vid lande ok þegnnum ok ỏllu riki þui sem Gormr konungr hafde adr haft. ok er hann vinsæll vid menn ok rædr æigi læingi firir lende adr hann a ser son þann er Gormr | het. hann var heitinn eftir Gorm hinum barnnlausa. Þesse Knutr var ymizst kalladr Þrælaknutr edr Knutr hinn fundni. þui var hann Þrælaknutr (kalladr) at hann gaf frelsi huorumtueggium þrælum þeim er hann hỏfdu folgit ok fundit ok jalldoma. Þrælaknutr var skamma stund konungr ok þo hardla fręgr. eftir hann uar til konungs tekinn Gormr son hans. hann var kalladr j æsku sinne Gormr hinn heimski. en er alldr færdizst yfir hann var hann kalladr Gormr hinn riki. hann hellt riki af Ragnars sonum lodbrokar ok var mest j kærleikum vid Sigurd orm j auga. Sigurdr atti Helunu dottur Ella konungs. ok þa er Ragnars synir raku hernat vm þesse lỏnd Eingland Ualland Frakland Saxland ok allt vt vm Lungbardi Suiþiod Danmỏrk Vindland ok er þeir kuomu heim skiptu þeir med ser þeim londum er þeir hỏfdu unnit. Beornn jarnnsida hlaut Suiþiod Gautland huorttueggia. Sigurdr ormr j auge Eygotaland Halland ok Skaney. Huitserkr hafde Ræidgotaland ok Uindland. Ok er Sigurdr ormr j auga sat j Danmork fædde kona hans son sa het Knutr. hann var fæddr a Hỏrd a Jotlande ok þadan af kalladr Hỏrdaknutr. hann fostrade Gormr konungr. Gormr vard sottdaudr en Haurdaknutr var konungr j Danmorku yfir Eygotalande ok Skaney [ok Hallande þuiat þat var hlutskipte Sigurdar orms j auga fỏdr hans. Knutr konungr kuæntizst ok gat son. þann let hann hæita eftir Gorm fostra sinum syne Knutz hins fundna. hann var konungr eftir fỏdur sinn manna mestr ok fridazstr. hann var kalladr Gormr hinn gamli þa er hann elldiz.

Fra Klacharalldi jarli

Haralldr er nefnndr jarll æinn er red firir Hollsetulande hann var kalladr Klakharalldr. hann var vitr madr. hann atti ser dottur æina er Þyry er nefnnd ok var allra kuenna vitruzst ok red drauma betr en adrir menn. hon var ok frid synum. þar þottizst jall eiga ỏll landrad er dottir hans var. let hann hana ollum hlutum rada med ser ok vnni henni mikit. Ok nu er Gormr var frumuaxsta ordinn ok hann hafde tekit vid konungdomi þa for hann or landi ok ętlade þat rad firir ser at bidea dottur Haralldz jalls. en ef hann uillde æigi gipta honum konuna þa hugde hann at jarll munde þola her. Ok nu er þau Haralldr jarll ok dottir hans spyria til fara Gorms konungs ok hans firirætlanar þa senda þau menn j moti honum ok bioda honum heim til hinnar bezstu ueizslu. ok þektizst hann þat ok sitr þar at uæizslu med sæmd ok allri ỏlud. sidan berr hann upp sin eyrende firir jalli. en hann uæitir þau suỏr at hon skyllde sealf firir rada. firir þui segir hann at hon er myklu uitrari en ek. Ok nu er þetta mal borit firir hana sialfa. hon segir þa. eigi mun þetta radazst þessu sinne ok skaltu heim fara at sinne med godum giofum ok uirduligum. En ef þer er mikit um radahag vid mig þa skaltu er þu kemr heim lata geora bradliga hus sua mikit at þer se skapligt at huila j. þar skal husit setia er æigi hefir fyrr hus stadit. en þar skaltu æinn sofa j uetra(r)nott hina fyrstu ok þriar nætr j samt ok mun þu glỏgt ef þig dreymir nokkut. ok sent sidan menn a minn fund at segia mer drauma þina ef nokkurir eru ok mun ek þa upp kueda firir þeim huort þu skalt fa þetta rad edr æigi. en æigi þarftu þa at senda menn at vitea þessa radahags ef þig dreymir ekki. Eftir þetta uidrtal þa er Gormr konungr skamma stund at þesse ueitzslu ok byzst heim ok er ant til at reyna þessa hennar vitru ok tilskipun ok ferr nu hæim med mikille sæmd ok virduligum giofum. Ok er hann er hæim kominn þa ferr hann sua med þessu ỏllu sem hon hafde honum rad til kent. let nu geora husit ok gengu sidan j þetta hus sua sem firir var mællt. hann let vera hea husinu vti .ccc. manna aluopnnadra ok bad þa uaka ok hallda uord. ok kom þat j hug at vera mune suik. ok legzst hann nidr j rekkiu þa er þar var geor j husinu ok sofnnar ok eptir þat dreymir hann. ok þar sefr hann þriar netr j þui huse. ok nu eftir þetta georir hann rit ok sendemenn til Hollsetulandz til jalls.

Sagdir draumar Gorms konungs

Nv fara sendimenn ok koma a fund Haralldz jarlls ok Þyry dottur hans ok segia þeim drauma Gorms konungs ok bera upp sin eyrendi firir Þyry. Ok er hon hafde heyrt draumana þa mællti hon. nu skulu þer her vera suo leinge sem þer vilit en þer megit sua segia konungi ydrum at ek mun ganga med honum. Ok er þeir koma heim þa segia þeir konungi þesse tidendi ok verdr hann gladr vid þessa sỏgu.

Sagdir draumar Haralldz(!) jarls(!)

Konungr byr nu ferd sina med myklu lide ok skrautligu at uitea þessa radahags. ok ferst honum uel þar til sem hann kemr til Hollsetulandz. Haralldr jarll frettir til ferda hans ok lætr geora dyrdliga ueitzslu ok mikinn fognut j mote honum. ok tekzst nu radahagr þeirra a millum ok myklar astir. en þat var haft at skemtan at ueitzslunne at Gormr | konungr segir drauma sina. en hon rædr þa eftir. Konungr segir sua at hann dreymde vetranott hina fyrstu ok þrear nætr er hann suaf j husinu. at hann þottizst vti staddr uera ok sea yfir allt riki sitt. hann sa at siorrinn fell af lande ok sua langt at hann matti huergi auga yfir reka. sua vard mikil fiaran at þurr uoru oll eyiasund ok firdir. en eftir þau tidende þa sa hann at yxnn þriu gengu ór sionum ok runnu a land upp þar nær sem hann var ok bitu þar af allt gras at snỏggu er þeir kuomu at. ok eftir þat gengu þeir a brott. Sa var annar draumr er þessum er miog aþekkr. at honum þykir enn sem þriu yxnn gengi upp ór sionum ok rynne allir a land upp. þeir uoru allir raudir at lit ok hyrnndir miog. þeir bitu enn gras af jỏrdunne jafnnt sem hinir fyrre. ok er þeir hỏfdu verit nỏkkura hrid þa gengu þau enn aftr j sioinn. Hinn þride draumr var enn þessum likr. þa þottizst Gormr konungr enn sia þriu yxnn ganga upp ór sionum. þeir voru alsuartir at lit ok myklu mest hyrnndir ok voru enn nokkura hrid ok foru hina somu leid a brott at þeir gengu j sioinn. ok eftir þat þottizst hann heyra brest sua mikinn at hann hugde at heyra munde vm alla Danmork. ok sa hann at þat vard af siofar ganginum er hann gek at landinu. En nu uil ek segir hann at þu drottning radir draumana til skemtanar monnum ok lysir sua yfir þinum vitrleik. Hon mællti sig æigi vndan þessu ok red draumana ok skipade þeim fyst sem fyrst var sagdr ok dreymdr ok sagde sua. at þar (er) yxnn gengu ór sio a land upp huitir at lit at þat mune vera uetr þrir myklir ok munde falla sniorr sua mykill at ár munde af taka j Danmỏrku. en þar er þer syndizst ganga or sionum aunnur þriu yxnn ok voru þeir raudir. þar munu koma adrir þrir vetr sniolausir ok þo æigi godir. firir þui at þer þotte þeir bita gras af jordunne. en þar sem hinir þridiu yxnn gengu upp þar munu koma hinir þridiu þrir uetr. þeir munu vera sua illir at þat munu allir menn tala at ỏngua mune þeir slika. ok þat suarta uaran man koma ok naud yfir landit at trautt munu dęmi til finnazst. en þar er þer þotti yxnin vera miog hyrnd þar munu margir verda hornnungar allz þess er eigu. en þar er þau gengu aftr j sæinn þar kuad hon varan mundu huerfa af landinu ok aftr j sæinn sem at komu uxarnir. ok þa heyrþir þu brest mikinn er siorrinn fell at landi. þat mun vera firir ofride storeflismanna. ok finnazst her j Danmork ok eiga her bardaga ok orrostur storar. þess er mer ok uon at þeir mann sumir se þer nanir at frendsemi er vid uerda staddir vid nokkurnn vfridinn. ok ef þig hefde þetta fyrr dreymt er nu var sidarr j drauminum þa munde vfridrinn verda a þinum dogum. en nv mun þetta ekki saka. ok æigi hefda ek þa med þer gengit ef þig hefde sua dreymt sem adr gat ek. en vid mun ek geort geta ỏllum draumum þessum er þig hefir dreymt firir hallærinu. Ok eftir þessa veitzslu foru þau Gormr konungr ok Þyry drottning heim til Danmerkr ok letu hlada mỏrg skip af kornne ok annare gæzsku. ok flutti sua ár j Danmỏrk. ok a huerium missarum þadan j fra allt til þess hallæris er hon hafde firir sagt. ok þa er hallærit kemr þa sakar þau allz ekki firir vidbuninge sinum ok þa menn er j nand voru j Danmork þuiat þau midludu þadan mikil gæde ỏllum landzmonnum sinum. ok þotti Þyry uitrỏzst kona komit hafua j Danmỏrk ok var kollut Þyry Danmarkar bot.

Send(ir) menn til jarls

Þau Gormr ok Þyry attu sonu tuo ok het Knutr hinn ellri en Haralldr enn yngri. þeir voru badir efnniligir menn ok þotti Knutr enn vitrari j æsku þeirra. hann var firir flestum monnum vm vænleik ok alla atgerui þeim er þa voru j Danmorku. hann er huitr a hárs lit ok huerium manni vænni. konungr vnni honum vm alla menn fram ok þar med ỏll alþyda þui var hann kalladr Knutr Dana ast. Haralldr var likr modrfręndum sinum. Þyry vnne honum æigi minna en Knuti. Knutr var fostradr med Klakharalldi afa sinum ok fostrade hann Knut ok honum vnni hann mikit enda var hann hinn vinsælsti j sinum uppruna. en Haralldr var fæddr hæima med hird fỏdur sins. hann var þeirra brædra miog myklu yngri ok var snemmendis æfr ok udęll uidrskiptis ok vard hann firir þui ouinsæll j sinum uppruna. Þat er sagt eitthuert sinn at Gormr konungr sendi menn til fundar vit Haralld jall mag sinn (þeirra) eyrenda at bioda honum til iolauæitzslu med ser. en hann tok þui uel ok het at fara vm uetrinn til bodsins. Nu foru þeir aftr konungs menn ok sogdu sua at jallsins var uon til jolaueitzslunnar. Ok er at þui kom at jall skyllde heimen buazst þa ualdi hann ser foruneyti sligt sem hann uilldi hafa til bodsins. Knutr for med honum en æigi er þat sagt huersu fiolmennr hann for. Þeir fara nu ferdar sinnar þar til er þeir koma at Limafirde. ok er þeir voru þar komnir ok ætludu yfir fiordinn þa sa þeir þar standa æik æina þa er þeim þotti nỏkkut | med kynligu mote. þar voru uaxin a epli helldr sma en þau voru gręn ok blomgut. en undir æikinne lagu ỏnnur epli þau voru będe fornn ok stor. þeir vndraz þat miog ok segir jall at honum þikir þetta vera vndr mikil er græn uoru eplin j þann tima arsins sem þa var. þuiat þau eplin lagu hia æikinne er vm sumarit hỏfdu uaxit. ok munu ver huerfa aftr sagde jarll ok fara æigi leingra. Huerfr hann nu aftr ok fara vnz þeir koma heim. sat jall heima þau missare med hird sinne. Konungi þotti kynligt er jall kom æigi ok ætlade þo at nokkurar naudsyniar munde firir standa. Nu er kyrt þetta sumar. ok er vetr kemr sendir konungr menn til jalls at bioda honum til jolaueizslu sem j fyrra sinn. jarll heitr forinne ok fara aftr ok segia sua konungi. Ok nu kemr þar missarum at jall for heiman med sinu foruneyti ok fara nu unnz þeir koma at Limafirde. ok voru nu a skip komnir ok ætludu yfir fiordinn. En þat er sagt at j fỏr voru med þeim hundar blaudir ok lagu huelpar j hundunum. en er þeir voru a skip komnir þa þotti jallinum sem gæi huelparnir j greyhundunum en hundarnir sealfir þogdu. þetta þotti jallinum hin mestu bysnn ok ollum þeim. ok hurfu aftr þadan ok voru heima þau jol. Nu ferr sua fram unz kemr hinn þride vetr. sendir konungr menn sina at bioda jalle ok hæitr jarll forinne. fara sendimenn aftr ok segia konungi. En jall byzst heiman þa er at þui kemr med foruneyti sitt ok fara vnnz þeir koma at Limafirde ok ætludu at vera þar vid fiordinn vm nattina. Sidan bar syn firir þa þa er þeim þotti mikils vm vert. þeir sa boda risa a jnnanverdum firdinum en annan j utanverdum. ok gek huorr j mote audrum. en bodarnir voru myklir ok georde af okyrlæik mikinn er þeir fellu saman ok mættuzst. ok þat fylgde þui at þeim þotte at blode gera sioinn af. Þa mællti jallinn. þetta eru stor bysn segir hann ok skulu ver aftr huerfa ok uil ek æigi fara til bodsins. Nu gera þeir sua fara heim ok sat jallinn heima þau jol.

Haralldr jarl kom til konungs ok reed synir

Konungrinn Gormr vard ræidr miog er jallinn hafde ỏngu sinne þekzst heimbod at honum. en hann uisse æigi huat til hafde halldit er hann kom æigi. Ok nu vm uetrinn eftir jol þa ætlade Gormr konungr at heria a hendr jallinum Haralldi magi sinum. ok þotti hann hafua drambat miog vid bodum sinum er hann hafde ekki sinn komit þa er a var kuedit ok þotti jall hafa suiuirt sig j þessu. ok þessarrar firirætlanar konungs vard Þyry drottning uỏr ok taldi ofallit þetta rad firir konungi. samir þer æigi segir hon at geora jallinum vfrid firir ỏngar sakir ok liggia her til morg betri rad vm þetta mal. ok af fortỏlum hennar sæfadizst konungr nokkut sua ad eyddizst herforin. var þat rads tekit at konungr sendi menn sina eftir jallinum ok uillde uita hueriu sætti. ok hafdi drottning þetta rad til gefit at þeir skyllde finnazst fyst magarnnir ok talazst vid ok sea þa huat vid sig væri. Ok nu koma sendimenn konungs a fund jallsins ok segia honum eyrendin. ok bregz hann nu uit skiott ok ferr a fund konungs med fỏgru foruneyti. Konungr tekr at hofui vid mage sinum. ok er sua sagt at konungr gengr a malstefnnu uonu bradara ok lætr jall þangat kalla. ok er þeir voru þar komnir þa spurde konungrinn. hui sętti þat sagdi hann at þu komt ỏngu sinne er ek baud þer til min ok suiuirdir sua mig ok mitt bod. Jallinn suarar ok letzst æigi til suiuirdingar þat gort hafa vid hann þo at hann kæmi ekki sinn til uæitzslunnar helldr kuat hann þar adra hlute til hallda. segir nu þau bysnn er þeir hofdu set ok adr var sagt. kuezst jall skyra mundu firir konunginum ef hann villde vita huat hann ætlade at taknna mundi huert vndrit. en konungrinn jattade þui. Jarll mællti þa. þar mun ek þa til taka er ver sam æikina med grænum eplum ok smam en fornn epli ok stor lagu nidre hea. en þat hygg ek vera munv firir sidaskipte þui er koma mun a þesse lond. ok man sa sidrinn uera med mæira bloma ok jartæignna þau eplin hinu foghru. en sa sem nu er mun merkia þau hinu fornnu eplin er þa lagu a jordu ok munu þau funa ok verda at dupte einu. mun sea sidr ok nidr leggiazst þa er hinn gengr yfir ok er þa sem sia verdi at ỏngv. Annet vndr uar þat er ver heyrdum huelpana geyia j greyhundunum. þat hygg ek firir þui uera munu at þeir menn er ungir eru at alldri munu taka mal firir munn hinum ellru(m) monnum ok georazst sua huatuiser at mikil von er at þeir hafui æigi minna hlut radanna þo at hinir ellri se optar radgari. ok hygg ek at þeir muni enn æigi vera komnir j heiminn er ek mæli þetta til. þuiat huelparnir go er æigi voru lagdir en greyhundarnir sialfir þogdu. Hit þridia undrit er ver sam bodana gangazst a mote. annar j jnnanverdum firde enn | annarr (j) vtanverdum ok mættuzst midfirdis ok fell huorr j kuerk audrum en siorinn vard af blodugr af okyrlæik þeim er þar geordizst af. þat hygg ek vera munu firir missætti nokkurra storeflismanna her innanlandz ok munu þar georazst af bardagar ok mikil styriolld. ok er mikil von at þar verde nỏkkut afspringe af þessum ofride a Limafirde sem þesse bysn bar firir oss er nu hefui ek sagt. Gormi konungi skilduzst uel ord jallsins ok þotte spaklig vera ok gaf honum þa frid ok rann af konungi þa ræide su er hann hafdi haft a jallinum. en suo er sagt ad adr þeir gengi j malstofuna þa hafde konungr setta menn til at bera uopnn a jallinn ef honum þotti sem vrækt ein hefde til gengit ok ofmetnadr er hann hafde æigi farit til bodsins næinu sinne er hann baud honum. ok þotti konungi nu sakir til þo at hann hafdi æigi farit. gengu þeir nu burt af malstefnu þesse ok var jall þar med konungi nokkura stund. Sidan skildu þeir magar sattir ok þa jall af konungi godar giafir adr hann for j burt. ok ferr hann nu med foruneyti sitt ok ferst uel vnnz hann kemr heim. Nu lida skammar stundir adr Haralldr gefr fostra sinum Knuti ok frænda allt riki sitt. ok tok nu Knutr vid Hollsetulandi ok ollu þui riki er att hafde Klakharalldr jall. en hann sialfr redst j fra ok byriade hann nu ferd sina sudr j Ualland ok tok þar vid kristne ok kom alldri sidan j Danmork.

Drepinn Knutr Dana aast af Haralldi brodur sinum

Sva er sagt at þeir Gormr konungr ok Haralldr son hans urdu osamþykkir þegar er Haralldr hafde styrk alldrs sins. tok Gormr konungr þat rad at fa honum skip nỏkkur ok leysti hann sua a burt. ok ferr hann uida ok leggzst j viking huert sumar en a uetrum er hann j Danmork ok hafde þar fridland. Ok er þui hafde fram farit vm hrid þa er þat sagt at Haralldr beiddi fỏdur sinn at hann skyllde fa honum þuilikar æ(i)gnir sem Klakharalldr jall hafde gefit Knuti. en hann fek þat æigi af fỏdr sinum. Þat er sagt at eftir þetta geordizst vþokki mikill medal þeirra brędra Knutz ok Haralldz. ok þotti Haralldi uera mikill munr georr þeirra brędranna j huiuettnna ok grunade at æigi mundi sidarr minne. Þess (er) vid getit at æitt haust kemr Haralldr til Danmerkr sem hann atti vanda til at hafua þar vetrsetu. hann hafdi heriat vm sumarit j Austrueg. en j annan stad er þat at segia at Gormr konungr sendi menn til Holltzsetulandz at bioda Knuti syne sinum til jolaueitzslu. ok er at þui kom ferr Knutr heiman med foruneyti sinu ok hafde þriu skip. ok sua hafde hann til ætlat at hann kom j Limafiord atfangadag jola sid dags. ok þat sama kuelld kemr Haralldr brodir hans j Limafiord ok hefir niu skip edr tiu. hann var kominn ór Eystrasalti ok hafdi þar heriat vm sumarit. Nu verdr Haralldr þess varr at Knutr brodir hans er þar firir med þrem skipum. minnizst nu a oþokka þann allan er georzst hafdi mille þeirra brędra ok bidr menn sina briota upp uopnn sin. buazst nu til atgaungu vid Knut. Þessa verdr Knutr varr ok uill veria sig ok þui æigi upp gefaz þott hann hefde lid minna. en Haralldr kuedr nu skulu skrida til skarar med þeim brędrum ok leggr at skip sin ỏllu megin ok slærr þa þegar j bardaga þann sama jola aftan. en þar lykr sua at þar fell Knutr Dana ast ok allt lid hans edr þui nærr. þuiat Haralldr neytti þess at hann hafde lid meira.

Vidtal konungs ok drottningar

Eftir þetta fara þeir Haralldr þar til er þeir koma firir bæ Gorms konungs sid vm aptaninn ok gengu þar a land upp aluopnadir til bæiarins. ok er þat sumra manna sognn þeirra er frodir eru at Haralldr leitade ser rads ok þottizst æigi uita algeorlla huersu hann skyllde segia fỏdr sinum. en þat var firir þa skylld at Gormr hafde þess heit stræingt at hann skyllde deyia ef hann spyrde frafall Knutz sonar sins ok sua sa er honum segde dauda hans. Haralldr sendi fostbrodur sinn er Haukr het a fund Þyry drottningar modr sinnar ok bar henni ord til at hon fengi rad til at segia tidendin. en hon gaf þau rad til at hann fære sialfr a fund faudr sins ok segde. at haukar tueir hefde barizst ok være annar alhuitr en annarr grarr ok uære badir godir. en suo lyki med þeim at hinn huite haukrinn hefde bana ok þetti þat almikill skade. sidan for Haukr til Haralldz ok sagde huat modir hans hafdi til rads gefit. For Haralldr þa til hallar þar er Gormr konungr drak jnne med hird sina. Haralldr gek nu j hallina firir fodur sinn ok segir honum fra haukunum sua sem modir hans hafdi rad til kent ok lauk sua sinu mali at nu er daudr hinn huite haukrinn. ok er hann hafde þetta mællt þa kuad hann annat ord uti. Æigi er þess getit huar Haralldr hafdi herbergi þa nott edr lid hans. en Gormr konungr rædr ekki j þetta sua at menn fyndi. drekka menn vm nattina sem likade ok foru sidan at sofa. En vm nattina er menn voru gengnir or hollinne þa ferr | Þyry drottning til ok let ofan taka hallarbuninginn ok sidan let hon tiallda j stadinn suortum tiolldum ok gram uefium þar til sem altialldat er. firir þui let hon sua gera at þat var þa hygginna manna rad j þann tima ef harmtidende kuomu til eyrna monnum at geora þann ueg sem drottning georde.

Konungr fretti fall sunar sins

Gormr konungr hinn gamli ræis upp þann morginn ok gek j hasęti sitt ok ætlade at taka til drykkiu. þa leit hann a hallarueggina. Þyry drottning sat j hasæti hea konungi. Nu tok konungr til orda. þu munt hafa þessu radit Þyry drottning sagdi konungr er hỏllin er þann ueg buinn. Firir hui þikir þer a þui likende segir hon. Þui sagde konungr at þu uill sua segia mer fall Knutz sonar mins. Þu segir mer nu sagdi drottning. Gormr konungr hafde stadit upp firir hasætinu er þau ręddu vm þetta. en nu settizst hann nidr hart ok suarade ỏngu ok hneig þa upp at hallaruegginum ok gek þa ór honum ondin. Sidan var konungrinn j brott borinn andadr ok til graftrar færdr ok var haugr orpinn eftir hann at rade Þyry drottningar. Ok nu sendir hon eftir Haralldi syni sinum at hann skylldi heim koma med ollu lide sinu ok drekka erfui eftir faudr sinn. ok sua gerde hann ok var þat hit virduligzsta erfui. Eftir þat tekr Haralldr vid landi ok þegnum ok ỏllu þui riki er fadir hans hafde att ok hafde þing vid landzmenn ok toku Danir hann til konungs a þinginu vm allt Danariki. ok sitr hann nu nỏkkura uetr j fride eftir þetta ok styrir riki sinu med uegsemd ok myklum soma.

Hakon jarl lukti skattinn

Hlỏduerr konungr sonarson Kallamagnus rikti med brędrum sinum. sem fyrr var ritat .xxx. ok .vi. ar. ok eftir þat rikti Karll brodir hans .xij. ar med brędrum sinum. het annar Kallamagnus en annar Hlỏduerr. J þann tima bygdizst landit. þa red firir Danmork Gormr hinn gamli en Haralldr hinn harfagri firir Noregi. Eftir Kall Hlauduersson rikti Arnnmolldus son hans .xij. ar. þa Hlỏduerr son Arnnmolldi .xij. ar. þa Konrad .vij. ar hann var fystr keisare þeirra manna er [eigi voru af langfedga tolu fra Kallamagnusi komnir. Eptir þat rikti Heinrekr .xvij. ar. þa Otto hinn mykli .xxx. ok atta ar. þa Otto hinn raude son hans .ix. ár. þa [Otto hinn ungi son Ottonis rauda .x. ar. Ok var j þann tima Haralldr konungr Gormsson konungr af Danmork ok Noregi en Hakon Hladajarll hellt af honum riki sem fyrr er sagt. var þa vinatta þeirra god. sendir Hakon jarll Haralldi konungi a einu sumri fimtige hauka. engan skatt gallt hann annan firir þui at Danakonungr væitte honum skatta alla þa er hann atti j Noregi til starfs ok kostnadar er jall hafdi til at veria landit firir Gunnhilldar sonum. en þat hafde verit sattmal þeirra Haralldz konungs Gormssonar ok Hakonar jarls eftir drap Gullharalldz. at jarl skyllde fara til Danmerkr vm sinn ok bioda vt leidangri vm allan Noreg til lids vid Haralld konung Gormsson þa er honum er mest lids þaurf en fara ofuallt sialfr er konungr sende honum ord ok hann uill hans raduneyti hafua. hann skylldi giallda skatta þa alla er fyrr uar sagt. en þat var hundrat marka gullz ok .lx. hauka. Eptir þat tok Hakon jarl gull þat allt er att hafde Gullharalldr ok hann hafde nafnn af tekit. þat gull hafde hann haft af sudrlỏndum. þat var sua mikit fe at tuær kistur voru fullar af gulle sua at æigi mattu tueir karllar meira lyfta af golfui. tok Hakon fe þat allt at ser at herfangi ok gelldr nu Haralldi þriggia uetra skatt firir fram ok kuetzst æigi mundu j annat sinn betr vidlatinn. Haralldr konungr tok þat ok skilduzst at þui.

Þaattr Otto keisara ok Gorms(!) konungs

Otto keisari er hinn vngi var kalladr streingdi þess heit at hann skylldi snua Dỏnum til rettrar truer ef hann mætti. ella skylldi hann med ollum sinum styrk heria a Dani .vj. sumur j samt ef hann fengi æigi fyrr kristnat þa. Eftir þa heitstreinging sendir keisarinn | bod Haralldi Danakonungi med þeim ordum at hann skyllde trua a sannan gud ok allt þat folk er hann atte at rada edr at (odrum) koste sagde kæisarinn at hann munde fara med her a hendr honum. En er Danakonungi kuomu þesse bod lætr konungr bua landuarnir sinar ok hallda uel upp Danavirke. hann sende bod nordr j Noreg Hakoni jarli at hann skyllde koma til hans snemma vm vorit med allan sinn her þann er hann fengi. baud Hakon jarl her vt vm uorit af ollu riki sinu ok vard allfiolmennr. helt hann lide þui ỏllu til Danmerkr ok for til fundar vid Haralld Danakonung. tok konungr allþaksamliga vid honum. margir adrir hỏfdingiar voru þa med konungi þeir sem honum veittu lid. georir konungr þat bert at hann ætlar at hallda her þeim ollum til motz vid Ottonem keisara.

Bardagi Otto keisara vid Dani

Otto keisari dro her saman vm vorit a Saxlande. hann hafde mikit lid ok fritt hellt hann þui til Danmerkr. Vm sumarit funduzst þeir Haralldr konungr. þeir lỏgdu þegar til orrostu ok bỏrduzst allan daginn til nætr. þar fell fioldi lids af huorumtueggium en þo fleira af keisaranum. en er natta tok settu þeir med ser .iij. natta grid til radagerdar ok vidrbunadar huorumtueggium. En er .iij. nætr voru lidnar gengu a land huorirtueggiu ok biugguzst til bardaga. gengu sidan saman fylkingar ok vard hin hardazsta atsoknn. ueitte keisara þa allþungt ok fell myklu fleira hans lid. ok er a læid daginn brast flotte j lide hans ok flyde sidan til skipa sinna. Sua er sagt at Otto keisari sat a hesti vm daginn ok bardizst frækiliga. ok er meginherrinn tok at flyia ræid hann vndan til skipanna. hann hafde j hende mikit spiot gullrekit ok var alblodugt upp at hỏndum. hann setti spiotit j sioinn firir sig ok mællti hatt. þui skyt ek til allzualldanda guds at annan tima er ek kemr til Danmerkr skal ek geta kristnat landit edr lata lifit ok liggia her daudr j Danauelldi. Otto keisari steig þa a skip sin med lid sitt ok for heim til Saxlandz ok sat þar vm vetrinn. en Hakon jarl var eftir med Danakonungi ok hofdu þeir myklar radagerdir ok letu þa af nyiu ræisa Danavirke er vidfręgt er ordit. þat var geort mille Ægisdyra ok Slessmunna allt vm þuert landit j mille siofua. sidan for Hakon hæim til Noregs.

Vidrtal konungs ok Hakonar jarls

Vm vorit eftir dro Otto keisari her saman ovigan. hann hafde her af Saxlande ok Fraklande Frislande ok Vindlande. fylgde honum Burizlafr konungr med mikit lid. hann hafde ok mikit lid af Hollsetulande. flutti keisari allan þann her til Danmerkr. Ok þegar er Haralldr konungi spyrr þesse tidendi þa sendi hann menn a fund Hakonar jarls at hann skyllde koma a hans fund ok hann þikizst alldri mæirr þurft hafua hans lidueitzslu ok fiolmennis en þa. Hakon jarl skipaz skiott vid ordsendingar konungs ok þikir naudsynia mal ok ferr þegar hann er buinn ok hefir hundrat skipa ok kom vid Danmork ok ferr þegar vit .xij. mann a fund konungs. konungr verdr honum feginn ok segir hann uel hafua undir vikizst sina naudsyn. ok skal nu fara j mote lide þinu ỏllu ok kann ek huerium manni þỏk er hingat kemr. Vit skulum rædazst vid nokkut adr sagdi jarl. mig attu til radagerdar ok þessa .xij. menn til fulltings en æigi meira lid nema ek vile. þuiat ek hefir komit adr vm sinn at væita þer lid sua sem vit hỏfum mællt med okkr firir ỏnduerdu. Satt er þat segir konungr en þess vænta (ek) at þer at þu mundir mer at lide verda firir sakir vinattu okkarrar. Jarl suarar. þess er ek æigi radande vid menn mina segir hann. þeir þikiaz skylldir at veria land mitt ok riki en æigi þikiazst þeir skylldir at veria annarra konunga riki eda Danmork firir þer ok leggia sidur sinar vid spiotzodda ok taka ekki j mot j gędum edr virdingum. Huat skal ek til vinna segir konungr vid þig ok þina menn at þer komit mer at lide þuiat ek hefu(i) þat sannspurt at ek mun uid ofrefli eiga at skipta firir sakir fiolmennis konungs. Jarl suarar. einn hlutr er sa er skoradr er til þessa at þui sem ver verdum asattir ek ok minir menn. ef þu uill gefa upp skattana alla af Noregi þa er vgolldnir eru. ok sua skal vandliga upp gefna at alldregi sidan skal Noregr skattgilldr vndir Danmork. en ef þu uill æigi þenna kost er ek hefir nu bodit þa mun lid þetta fara heim allt til Noregs er mer hefir hingat fylgt nema ek sialfr skal her vera med þessa .xij. menn ok væita þer sligt lid sem vit verdum asattir. Þat er satt segir konungr at alla menn byrgir þu vti firir uitzmuna sakir ok rada. ok eru mer nu georuir tueir kostir ok er huorrtueggi hinn vesti ok vandreda leitar þu mer nu. Hygg þu nu at segir jarl. en sua synizst mer segir hann sem þer muni at litlu hallde koma skattarnir [or Noregi ef þu lætr lifuit her j Danmork. Skiott skal ok kiosa segir konungr at þui sem nu er komit. at þu ueit mer med allt lid þitt sem þu færr ofl til ok munt þu þa ỏdlazst þat er þu beidir. | Ok eftir þat sendir konungr j mote ollu lide Hakonar at þangat koma a eina stefnu. ok eiga þeir at þessu handsal ok binda þeir sua fast sina maldaga. ok nu taka þeir þar dyrdliga væizslu at konungs ok fara sidan mote keisara med allann her sinn þann er þeir fengu til. Konungr ferr med skipalid sitt til Ægisdyra. en Hakon jarl til Slessmunna odrum megin landzsins. En þa er keisarinn spurde at Hakon jarl var j Danmork ok ætlar at beriaz vid hann med Haralldi konungi sendir hann fra ser jalla sina tua. het annarr Urguþriotr en annarr Brimilskærr. þeir skulldu(!) fara j Noreg ok kristna þar land medan jall væri j brottu.

Bardagi keisara vid Hakon jarl

Nv sendir Haralldr konungr Hakon jarl med Nordmanna her allan þann sem honum hafde fylgt sudr j Danavirke at veria þar landit. en Haralldr konungr sialfr dro saman her sinn a Jotlande. þess er getit at Hakon jall for med her sinn til Danavirkis at veria þat at Otto keisari kom med her sinn sunnan at Danavirke. Danavirke er sua hattat at firdir .ij. ganga jnn j landit sinum megin landzsins huorr. en j mille fiardarbottnanna hofdu Danir gert borgaruegg będe hafan ok sterkan af grioti ok torfui ok uidum en grafit diki breitt ok diuft firir utan. borgarhlid var a hueriu hundrat(!) fadma ok var þar kastale til varnar a dikinu. voru þriar bruar firir hueriu borgarhlide. Otto keisari sotti med her sinn sunnan at Danavirke en Hakon jarl varde borgarueggina med sinu lide. Hakon jarl setti fylkingar yfir ỏll borgarhlid. en hitt var þo fleira lid hans er hann let fara med borgarueggiunum ok veria þar sem mest var at sott. fell þa mart af kæisarans monnum en þeir fengu ekki at geort at vinna borgina. sneri þa kæisarinn fra at sinne ok for med her sinn til skipa sinna. Eptir orrostu þessa for Hakon jarl aftr til skipa sinna ok ætlade þa at sigla nordr til Noregs. en honum gaf ekki byr ok la hann læinge vt j Limafirde.

Wnnit Danavirke af raadum Olafs

Olafr konungr Trygguason hafde verit æinn vetr a Vindlande sem adr er ritat þa er þessir hlutir foru fram med kæisara Ottoni ok Daunum sem nu hefuir tiad verit vm hrid. Olafr bio skip sin snemma vm uorit ok siglde a haf. hann siglde skipum sinum yfir undir Skaney uæitte hann þar uppgỏngu. en landzmenn sỏfnuduzst saman ok helldu til orrostu vid hann. þar hafde Olafr sigr ok fek herfang mikit. sidan siglde hann austr til Gotlandz. þar tok hann kaupskip er Jamtar attu. þeir uæittu uornn mykla af skipinu. en sua lauk at Olafr uann skipit ok drap mart manna en tok fe allt. þridiu orrostu atti hann a Gotlandi sialfu. hafdi hann þar sigr ok fek þar herfang mikit. Sua segir Hallfredr Uandrædaskalld.

Endr til Jamta kindir

alluandliga falla

vandiz hann at vinnda

ueggrimmr a þat snimma.

hęltr var hessa drottinn

hiordiarfr Gota fiorui

gullskeyde fra ek geordu

gæir þey a Skaneyre.

Eptir þat hellt Olafr konungr skipum sinum sudr til Danmerkr ok allt sudr til Sless. þuiat hann spurde at þar var firir Otto keisari ok med honum Burizlafr Vindakonungr magr Olafs ok þat med at þeir þurftu lids vid. En er Olafr fann kæisara baud hann at uæita honum lid med alla sina suæit. kæisari læit vid honum ok spurde huerr hann væri. hann suarar. ouant er nafnn mitt herra ek hæiti Olafr. Kæisari mællti. þu ert madr mikill ok hamingiusamligr ok allir þinir menn synazst mer fræknnligir ok uil ek sannliga ydra liduæitzslu þiggia. Kæisarinn atti þa husþing vid radgiafa sina ok hofdingia sina. hann sagde sua. litit a vitrir hỏfdingiar ok gefit rad til hueriar framferdir uer skulum hafa þuiat oss er mikill vande at hỏndum kominn. þuiat allr þessi herr hinn mykli er her er saman kominn er vistalauss. en Danir hafua kuikfe sitt ok annat godz þat er þeir eiga flutt undan oss þangat j landit sem þeir þikiazst ỏruggir vm vera firir uorum hernade. sua at þessum megin Danauirkis ma ekki finnaz þeirra godz þat er til mannfædis megi hafa. ver hofum att her nỏkkurar orrostur ok uæitir oss erfuitt at vinna land þetta. nu gefit til rad huersu ver skulum med fara sua at ver halldim sęmd uorri. En er kæisarinn hætti at tala þỏgdu flestir. en þeir sem suorudu sogdu at .ij. voru kostir til annarr sa at leita fra ok fara heim j riki sitt eda drepe faraskiota sina til matar ser ok uidrlifnadar folkinu. Kæisarinn suarar. a þeim radum liggia stormæinbugir. þuiat þat er næsta kristnispell skirdum monnum at eta hross þeim er odruvisu megu leingia lif sitt. en ef ver gefum upp styrk uornn ok forum heim j riki uort þa kann ek þat sia at alldri fam ver annan tima mæira lid edr fridara at vinna Danauelldi. en mer sialfum þo hin mesta vhæfa ok vsæmd at nidaz a tru minne. þuiat ek skal annathuort þessu | sinne fa kristnat Danmork edr deyia her ella. en heyra vilium ver huat hinn nykomni hofdinge Oli leggr til med oss. Oli suarar kæisaranum. herra þat ferr saman um hagi mina sem æigi er hentazst at ek er litill radagerdamadr. en ek hefui þo sua mikinn mettnnat a minum radum at ek uil her med ỏngu moti til leggia nema þer herra ok allir ydr(ir) hofdingiar heiti mer þui at hafa (þat) ok hallda sem ek segi her um. en þat er mer þo æigi heyriligt at tala sua mikiliga af minne personu upp a yduarnn herradom sakir þess at ek er æinn sem allir adrir skylldr at tala ok geora huat er þer uilit. Kæisari þakkade Ola ord sin ok iattade honum firir sig ok sina hỏfdingia at hafa þau god rad er hann gæfui honum. ok allir þeir hetu sua at geora sem kæisari mællti. Þa mællti Oli. þat er min hitt fyrsta rad at þer læitit þangat hialpar sem nog er til. at þer hæitit a þann gud er þer truit a. þuiat þat heyri ek sagt vera ok sua hygg ek ok satt vera at hann hafui alla hlute j sinu uallde ok se mestr ok mattugazstr allra konunga ok gefui ỏmbun huerium manni firir huert gott uerk er geort er honum til uegs ok uirdingar. ok þat at ek hefui heyrt at hann uill bedinn uera miskunnar med marghattadre bindende matar ok drykkiar ok margra annarra likamligra girnn(d)a. ok þui er su ein min tillaga enn med ydr at þer ok allr herrinn vatnnfasti .vj. dęgr til þess at sa hinn sami gud er alla hluti skapade gefui oss at vinna sigr a Dỏnum ok lata ydr fram koma sinu eyrendi ser til dyrdar þui at þer farit med. þui næst vil ek at allr herrinn fari j skog þann er næstr er Danauirke. ok skal huerr madr hỏggua ser limbyrde ok bera vndir virkit ok sia sidan huat tiltækiligazst þikir. Nu er godr romr georr at þui sem Oli mællti ok lofade allr herrinn þessa radageord. ok vm morgininn snemma foru þeir j skog ok baru sidan vidinn at virkinu sid vm kelldit. Hinn næste dag eftir georde Oli þau rad at þeir toku uatzkerolld ỏll þau er þeir fengu ok fylldu upp af sponum ok baru j teoru ok geordu ualslỏngur. en huat er þeir hỏfduzst annat at þa let Oli suman herinn sækia at virkinu med skotum ok griote. en þeir mattu æigi ganga at virkinu vm daga þuiat Hakon jarl hafde fiolde manna sett j alla kastale ad veria virkit adr hann for fra ef enn kynne herr at at koma. Vm kuelldit sid slogu kæisara menn elldi j uatzkerolldin ok eptir tilskipan Ola ok slỏngdu at virkinu. lek elldrinn skiott teorgada sponu jnnan j kerỏlldunum. en er loganum slo upp or kerulldunum festi bratt j liminu er þeir hỏfdu breitt undir virkit. vedrit hafdi verit kyrt ok biart vm daginn. en vm kuelldit geordi sunnanvind huassan ok þurran ok tok at styrma sua sem nattade. ok sem limit tok at loga en stormrinn stod at virkinu þa festi elldinn skiott j kastulunum er af tre voru georuir ok sua var ok uida virkissueggrinn af uidum. var þa elldz gangr sua mikill at huat logade af ỏdru sua at morguninn eptir sa einge likendi Danauirkiss utan griotit. Sua er sagt þa er huortueggia var brunnit lægde storminn en geordi regnn sua mikit at varlla matti vte vera. sloknnade elldrinn a einne stundu ok jordin blottnade. sua (at) þar sem loginn hafdi mest gengit matti(!) menn yfir ganga sem þar er alldri hafde adr komit. þotti monnum vm þetta mikils vert allt saman. Sneri kæisari med allt sitt folk til Slessmunna til skipa sinna ok fluttizst þar med her sinn yfir fiordinn til Jotlandz. uar herinum þa æigi leinge vistaskortr þuiat þar var nỏkkut bufe Dana til strandhỏggua. En er Haralldr konungr spurde at Danauirke var brent ok Otto kæisari kominn a Jotland med her mikinn þa for hann j mot med her sinn. vard þar er þeir funduzst allmikil orrosta ok lỏng. ok lyktadizst med þui at kæisari hafdi sigr en Haralldr konungr flyde undan til Limafiardar fek ser þar skip ok for vt j Marey. foru þa menn j mille þeirra kæisara ok vard komit a stefnulagi. funduzst þeir þa sealfir Haralldr konungr ok Otto keisera ok sættuzst.

Hakon Hladajarl var skirdr naudigr

Sva segir saga Jomsvikinga at Poppo het byskup sa er for med Ottoni keisara til Danmerkr. ok sa var þar þa er þessir hlutir georduzst er nu voru tiadir. en Cronica Bremensium uiser sua til at j þann tima hefde Atþalgagus af Brimum uigt þrea byskupa j Danmork. en þo þikir þat ulikara at þat hafi sua verit þa er þesse Otto kæisari kristnade Dane. en þat er sannliga sagt at sa byskup er þar var þa med honum væri hæilagr ok miog | malsniallr. hann tald(i) tru firir Haralldi konungi ok sagdi morg stortaknn almattigs guds. en er byskup hafde talat guds eyrende bæde langt ok sniallt. þa suarar Haralldr konungr sua. traudr er ek at firirlata þann atrunat er ek hefui haft ok halldit alle æfui ok minir frendr ok forelldrar firir mer. ok ekki læt ek hann firir ord ydr ein saman þo at þer talit fagurt ok miukliga vtan þer synit þat med opinberum teknum at æigi megi vid dyliazst at ydr trua se betri ok rettari en vor trua. Poppo byskup let leggia gloande jarnnsla j hỏnd ser ok bar niu fet sua at allr lydr sa. sidan synde hann Haralldi konungi hỏnd sina obrunna. En Haralldi konungi þotti mikils vm vert ok ollum ỏdrum þeim er sa. lofudu gud sem verdugt var firir þetta hit halæita taknn. tok Haralldr konungr þa tru ok var skirdr ok allr hans herr. Haralldr konungr hafdi sent ord Hakoni jarli þa er hann sat j Marey adr en þeir kæisari funduzst at jall skyllde koma til liduæizslu vid konung. var jall þa kominn til eyiarinnar er konungr hafde skirazst latit. Sende konungr þa ord at hann skal koma a hans fund. ok er þeir hittuzst þa naudgade hann jalli til at taka tru ok lata skirazst. var Hakon jall þa skirdr ok allir þeir er med honum uoru. fek konungr þa jalli (j) hendr presta ok adra lærde menn ok sagde at jall skyllde lata skira allt folk j Noregi. skilduzst þeir at þui. for jall vt til Hals j Limafiord ok bæid þar byriar. Kæisara þotti uel hafa gefiz radin Ole ok spurde enn Ola huar hann væri fæddr edr huar. ætt hans væri. Oli suarar. ekki skal nu herra læingr ydr dylia. ek hæiti Olafr. er ek norrænn at ętt Tryggui konungr het fadir minn Olafsson. Kæisari suarar. heyrt hefui ek getit fỏdur þins en þin minnr. nu uil ek at þu farir med mer til Saxlandz ok skal ek geora þig mikinn hofdingia j minu riki. Olafr suarar. hafui þer þokk firir bod yduart. en ek hefir rike nokkut j Vindlande ok verd ek þess at geyma en giarnna uil ek vera vin yduarr. Kæisari segir at sua skyllde vera. Eftir þetta for Otto kæisari hæim til Saxlandz j riki sitt ok skilduzst þeir Haralldr konungr vinir. Haralldr konungr hellt uel kristne til daudadags. Burizlafr konungr for til Uindlandz ok med honum Olafr konungr Trygguason magr hans. Þessa strids er þeir attu j Danmork getr Hallfredr vandrædaskalld j Olafsdrapu.

Baudserkiar let birki

barklauat til Danmarkar

hleypimæidr firir Heida

hlunnuiggia bæ sunnan.

Hakon jarl kastadi tru sinni ok niddiz a gudi

Nv er þar til mals at taka at Hakon jall bæid byriar a Halse j Limafirde þar til at uedr þat kom er honum þotti sem hann munde j haf bera. þa skaut hann a land hinum uigdum monnum en hann siglde þa vt a haf. vedrit gek til vtsudurs ok þadan til vestrs. siglde jall þa j gegnnum Eyrarsund ok heriade a huortueggia land. sidan siglde hann austr firir Skaneyiar sidu ok heriade huar sem hann kom vid land. Þa er Hakon jall for austan vm Gautland herskillde spurdu þeir Urguþriotr ok Brimilskerr til ferda hans ok allar tiltekiur. þeir uoru j Uikinne ok hofdu kristnat alla Vikina nordr til Lidandisness. þeim þotti ekki friduænligt at bida. flydu þeir þa burt med ỏll skip sin þau er þeir hofdu þangat haft ok .ix. onnur. Þa er Hakon jall kom j Vikina vard hann bratt viss huat jallar hỏfdu at geort at þeir hỏfdu brotit hof en kristnat folk allt þat er þeir mattu vid komazst. let Hakon jall þa gera upp hof ỏll þau er nidr voru brotin ok sende bod vm alla Vikina. at ỏngum manni skyllde hlyda at hallda þeim atrunade sem jallar hỏfdu bodit. þa for hann til Þrandheims landueg. sitr hann þa fyst vm kyrt. Red Hakon nu ollum Noregi ok gallt alldregi sidan skatt Danakonungi. var hann þa at ỏllu verri ok hæidnare en adr en hann var skirdr.

Jomsvikinga þaattr

Fæddr Palnir

Madr er nefnndr Toki hann var j Danmỏrku j herade þui er a Fioni heitir. Þoruỏr er nefnnd kona hans. hann hefir att .iij. sonu barnna er nefndir eru til sogunnar. Aki hefir hæitit hinn ellzsti son hans en Palnir sa er þar er næst at alldri en hinn yngsti het Fiolnir. hann var fridluson. Toki fadir þeirra hefir þa verit gamall at alldri er þetta var. ok æitthuert haust vm uetrnatta skæid þa tok hann sott ok andadizst. Æigi lidr langar stundir adr Þoruor tekr sott kona Toka ok andadizst ok berr þa fiarhluti alle vndir þa Aka ok Palna(!) þuiat þeir attu arf at taka eftir fỏdr sinn ok modr. ok er sua var komit þa spurde Fiolnir brædr sina hvat er þeir ætlade honum af arfuinum. Þeir suorudu ok kuoduzst honum midla mundu þridiung af lausafe ỏllu en ekki af londum. þottuzst þeir þo gera hluta hans godann. en hann mællti til þridiungs allz fiar sua sem hann væri arfgengr. ok er fra honum sua sagt at hann væri madr vitr ok radugr ok illgiarnn. En er þeir brædr Fiolnis kuodu hann æigi mundu hafua mæira fe en þeir hefde bodit honum likar Fiolni þat illa ok ferr a brott vid sua buit med þenna fearhlut ok ferr til Haralldz konungs Gormssonar ok georizst hans hirdmadr ok radunautr. ok er þat frasagt at hann rægde þa brædr sina vid konunginn Haralld. Æinge madr uar sa j Danmork at mæiri væri en Aki Tokason sa er æigi hafde tignar(nafn). hann la huert sumar j hernade ok hafde jafnnan sigr þar sem hann hellt til. Fiolnir segir sua Haralldi konungi at hann munde æigi þikkia æinn konungr vera medan Aki brodir hans væri uppi. ok sua gat hann vm talat firir konunginum at æigi geordizst vhætt milli þeirra Aka ok Haralldz konungs. En Aki atti fridland ok gott vinfæinge vid Ottar jall af Gautlandi. ok for hann þangat æitthuert sinn at hæimbode til Ottars jalls ok hafdi .ij. skip. annat var dreki godr en annet snekkia. hann hafdi hundrat manna ok voru allir uel bunir at klædum ok uopnum. Ekki er getit at þar geordizst næitt til tidenda vm farar þeirra. ok fek Aki godar giafir af jalli adr þeir skilduzst ok for til Danmerkr. Þat er sagt fra Haralldi konungi er hann fregnnade at Aki var farinn til bodsins let hann setia frem skip ok let þar a ganga .v. hundrut manna ok bat þa fara ok sæta þui er Aki færi aftr fra bodinu ok taka hann af lifue ok allt hans foruneyti ef sua uilldi til takazst. Þeir foru sidan ok helldu niosnir til vm farir þeirra Aka. ok var þat hægt þuiat hann uisse ser æinkis otta uonir. Ok er nu sua fra sagt þa er Aki kemr vid Sialand j Danmỏrk. ok hafua tiolld a landi ok ugga þa ekki at ser. en þar komu þeir konungs menn at þeim a vvart med her þann er adr var getit ok letu þegar drifua uopnn a þa ok felldu a þa tiolldin. en þeir voru ekki vidbunir. lykr þar sua med þeim at Aki fellr þar ok allt lid hans. Ok eftir þat fara þeir aftr a fund Haralldz konungs ok segia honum þat er vnnit var. at Aki var fallinn ok allt lid hans. ok let konungr uel yfir þui ok letz nu mundu vera mega æinn konungr j Danmork. Þeir konungsmenn er drapu Aka toku vopnn þeirra ỏll ok fearhlut ok hofdu med ser | at herfange ok færdu þat fe allt Haralldi konungi ok þar med skip þau er Aki hafdi att drekann ok snekkiuna. ok leggr konungr nu sina eign a allan þenna fearhlut.

Kuongaz Palnir ok fær dottur Ottars jarls

Þat er sagt at Fiolnir brodir Aka þotti nu uel vm stillt ok þottizst nu golldit hafua honum þat er hann hafde æigi fenu nad sem hann kallade til af þeim brædrum sinum. Ok nu spyriazst uonu bradara þessi tidende a Fion ok spyrr Palnir brodir hans ok þikir honum sua mikit at hann legzst j rekkiu af. ok var þat mest firir þui at honum þotti osynar hefnndirnar vid þann sem vm var at eiga er konungrinn var sialfr. Sa madr er nefnndr til sỏgunnar er Sigurdr het. hann var fostbrodir þeirra brædra uitr madr ok audigr at fe. Palnir læitade nu rada undir hann huernn ueg hann skylldi hellzst med fara. Sigurdr suarar. kuezst þat mundu til leggia med Palni at hann munde bidia honum konu þeirrar er þer se radabot at. Palnir spyrr huer su kona væri. Sigurdr suarar. ek mun fara til Gautlandz ok bidia dottur Ottars jalls til handa þer er Jngibiorg hæitir. Palnir suarar. þat uggi ek segir hann at þenna kost muna ek æigi fa. en uist mundi þetta uænst til bota of min mæin ef ek fengi þenna kost. Nu slitr þessa rædu ok byzst Sigurdr hæiman ok hefir eitt skip ok a .lx. manna ok ferr sidan til Gautlandz ok tekr Ottarr jall agæta uel vid honum. Sigurdr berr upp eyrende sin ok bidr dottur jalls til handa Palni Tokasyni ok kuedr hann huergi oframar en Aka brodur hans. segir hann æigi skorta fearhlut a Fioni. en sagde bana Palnis vid mundu liggia firir harms sỏkum. kuat þetta mundu hellzst til bota vm hans harm ef hann fengi þenna kost. Jall suarar þessu at hofui uel ok kuetzst mundu lita a slik mal en rasa æigi firir rad frem. ok kuat Palni vera likligr til at vera vaskr madr sakir Aka vinar mins. En æigi kunnu ver at segia huersu læinge þeir ræddu þetta mal. en þar kemr at Ottarr jall hæitr konunne. Sigurdr mællti vid jall. nu er sua til fallit herra segir hann. at Palnir mun æigi þikiazst til færr firir vanmætti at sækia hingat uæizsluna til yduar. en hann skortir æigi fe til edr storlynde at gera væizslu þar a Fioni. ok uilium ver af þui bæida at þer sækit þangat ueizsluna med sua marga menn sem þer uilit. ok þessu hæitr jall. Eptir þetta ferr Sigurdr heim ok segir Palni sua skipat sem þa var komit. ok lettizst honum mikit vid þetta ok lætr nu buazst vid uæizslu j mot jalli gỏfugliga sem tignn þeirre somde. Palnir sparde ok ekki til. skorti ok æigi fong. At nefndum degi kemr Ottarr jall med dottur sina a Fion ok med myklu lide. er þar nu drukkit uegligt brudhlaup ok þau læidd j æina sæng bæde Palnir ok Jngibiorg. Ok sua er sagt at hon sofnnar bratt er hon kemr j rekkiuna ok dreymir hana. ok er (hon) uaknar þa segir hon Palni drauminn.

Draumr Jngibiargar

Þat dreymde mig segir Jngibiorg at ek þỏttumzst her staudd vera a þessum bæ sem nu er ek. ek þottumzst uppi æiga uef. þat var linuefr ok var grarr at lit. mer þotti kleadr uefrinn ok var ek at ok vaf ek ok var litit a ofuit. at þui at mer þotti. ok þa er ek slo vefinn þa fell af klearinn æinn af midium uefnum a bak. ok tok ek upp ok sa ek at klearnir voru ekki annat en mannahofut æin. ok er ek hafda upp tekit hofudit þetta er af hafde fallit þottumzst ek kenna þat hỏfudit er ek tok upp huert var. Nu spyrr Palnir huert hỏfudit væri. Hon kuat þat vera af Haralldi konungi Gormssyni. Betra er þetta dreymt en æigi sagde Palnir. Ok sua þiki mer ok segir hon. Nu sitia þau slika stund at bodinu sem þeim likar. ok eptir þat ferr Ottarr jall heim til Gautlandz med virduligum giofum. En samfarar þeirra Palnis voru godar. Ok er þau hỏfdu þa stund saman verit at þat matti uel vera eiga þau son. þeim suæini er nafnn gefit ok kalladr Palnatoki. hann uex þar upp heima a Fioni ok var snemmendis uitr ok uinsæll. ỏngum manni var hann jafnlikr j sinne lytzsku sem Aka fỏdrbrodur sinum. Ok er skammar stundir lida fra þui er Palnatoki var nærr roskinn tekr Palnir fadir hans sott ok andazst. ok er hann er daudr tekr Palnir vid ỏllum fearhlut ok riki eptir fỏdr sinn. fer at rada med modr sinne. Þat er fra sagt et hann liggr j hernade a sumrum ok heriar vida a lỏnd þegar hann ma firir alldrs sokum. Eitthuert sumar er þess vid getit et hann liggr enn j uikingu ok hefir þa .xij. skip þau er uel uoru skiput.

Palnatoki fær Olofar

J þenna tima red firir Bretlande jall sa er Stefnir het. hann atti ser dottur þa er Olof het. hon var uitr kona ok vinsæl ok var sa kostr bezstr j ollu Bretlande. Ok þetta sumar helldr Palnatoki til Bretlandz. ok ætlar at heria j riki Stefnis jalls. Ok er jall spurde þetta ok Olof dottir hans þa taka þau þat rad med vitra manna vmradum. at jall sendir Biornn hinn bretzska. hann var fostbrodir jalls ok var æinn manna mest j radagerdum med honum. hann for a fund Palnatoke at bioda honum til uæizslu ok mikillar uegsemder ok ætti hann þar fridland ok heriade | æigi. ok þetta þekkizst Palnatoki ok allt lid hans ok fara til uæitzslu. Ok æigi hefir þesse veitzsla læinge stadit adr en hann bidr dottur jalls ser til handa. ok verdr þat autsott ok er honum heitit konunne ok þa fỏstnut. ok sitr þesse kona j festum ekki alleinge þuiat nu at þesse uæizslu drekkr Palnatoki brudhlaup til hennar. ok þar var honum gefit jalls nafnn ok halft riki Stefnis jalls ef hann uillde þar stadfestaz. en hann atti at taka arf ef(tir) Stefni jall þuiat Olof uar erfinge hans. Palnatoki er þar a Bretlande þat sem eftir var sumarsins ok sua vm uetrinn. en vm uorit lysir hann þui at hann mun fara hæim til Danmerkr. Ok adr hann færi burt vm sumarit þa mællti hann vid Biornn hinn bretzska. nu uil ek segir hann at þu Biornn ser her eftir med Stefni magi minum ok hefir landrat med honum firir mina hond þuiat hann tekr nu at elldazst. en æigi oruænt at ek koma æigi allbratt aftr. en ef þat duelst at ek koma aftr enda misse jalls uit þa uil ek at þu varduæitir til þess er ek kemr til. Ok eftir þetta ferr Palnatoki brott ok Olof kona hans med honum. ok ferst honum uel ok kemr heim j Danmork ok sitr nu heima vm kyrt. ok þikir hann nu æinn mestr madr j Danmork firir ser ok bezst at vite buinn þegar konunginn lidr Haralld Gormsson.

Fæddr Sueinn Saumæsu sun. capitulum.

Þat er nu sagt at konungr ferr at ueizslum. Palnatoki georir ueizslu moti konungi ok sidan bydr hann konungi til uæitzslunnar. konungr þektizst þat ok er þar læinge at uæitzslu. Ok þar var kona sa firir er Æsa het. hon var kollut Saumæsa ok er hon snaut kona at fe en kunnande uel þat er hon skal geora. Hon uar til þess feingin at þiona konungi medan hann væri a ueitzslunne. ok þat georde hon. ok nu kemr þar at konungr ferr burt af uæitzslunne med virduligum giofum. En vm uetrinn eftir edr vm sumarit finna menn at Saumæsa digrazst ok mundi vera olett. ok ræddi Palnatoki uid hana æina saman ok spurdi huerr ætti med henni. Hon sagde at þar var eingi madr j tigi til nema Haralldr konungr. en þo hefui ek ỏngum manni þorat at segia nema þer æinum sagde hon. Palnatoki mællti. þat skal ek þa til leggia vid þig at taka þig af uolade þangat til fyst er þu ert hæill madr ok þinn hagr lettizst. Ok nu lida stundir þar til er hon fædir sueinbarnn. ok er honum nafnn gefit ok kalladr Sueinn Saumæsuson. hann uex þar upp hæima a Fioni med Palnetoka. ok gerde hann sua uel vid sueininn sem hann uæri hans son ok vnne mikit. þar var ok modir hans ok uæ(i)tti Palnatoki henni. Ok er sueinninn er þreuetr at alldri þa berr sua til at Haralldr konungr skyllde þiggia ueitzslu þar a Fioni. ok er konungr kemr til uæizslunnar þa rædir Palnatoki vid Saumæsu. þu skalt segir hann ganga a konungs fund þa er (hann) sitr yfir drykkiubordum ok vertu diarfmællt. þu skalt læida Suein eftir þer ok mæla þessum ordum vid konung. ek læide suein æinn eftir mer ok kalla ek þer ỏnguan mann annan likligan til at æiga þenna suein vid mer en þig. en huersu sem hann tekr þinu male þa vertu diorf en ek mun stydia nokkut sua þitt mal. Ok nu georir hon sua. gengr nu firir konunginn ok ferr þann ueg med sinu male sem Palnatoki hafdi mællt. Konungr spurde huer þessi kona væri er slik vdemi mællti. Hon sagde til nafnns sins. Konungr mællti. firna diorf kona ertu sagde hann. ok dirf þig æigi at mæla slikt oftar ef þu uillt omeidd vera. Palnatoki mællti þo. þui mun hon þetta mæla herra segir hann at henni mun naudsyn a þikia vera. ok ekki er hon huers dags puta þoat hon se snaud helldr er hon god kona ok hofum ver geort firi þinar sakir at ver hofum skotit skiole yfir hana ok hyggium ver at hon sege satt. Æigi uarde mig segir konungr at þu mundir flyt(i)a þetta mer a hendr. Æigi skal ek þat gera sagde Palnatoki. en sua mun ek sueininum ad duga sem hann se þinn son. Nu fell nidr sia ręda. ok bratt eftir þetta ferr konungr af uæizslunne med ỏngum giofum. ok er nu fatt med þeim Palnetoka. Þess er getit at Palnatoki a son vid konu sinne ok er hann nefnndr Aki. hann uar þar upp fęddr med fỏdr sinum ok voru þeir Sueinn fostbrędr. ok þar fæddizst Sueinn upp þa(r) til er hann var .xv. uetra gamall.

Sueinn hitti fỏdur sinn

Nv er at segia fra þui er Palnatoki sendir Suein a fund fỏdrs sins med .xx. menn ok rædr honum þat at hann skal ganga firir fỏdr sinn Haralld konung ok segiazst hans son. huort er honum þikir betr edr uerr. ok bæida at hann gangi vid frendsemi þinne. Ok sua georir Sueinn sem firir hann (var) lagt. ok ekki er nu sagt fra ferdum hans fyrr en hann kemr j hỏllina firir konung ok mællti þeim ordum er firir hann voru lỏgd. Ok er þui var lokit þa suarar konungr. þat þikkiumzst ek skilia segir hann at æigi mun logit til modernis þins at þui er mer er sagt ok þikir mer sem þu munir vera afglapi einn ok likr modur þinne. Þa mællti Sueinn. ef þu uillt æigi ganga vid frændsemi minne þa uil ek bæida þig at þu fair mer .iij. skip or lande ok þar lid med. ok er þat æigi ofmikit tillag þuiat ek væit at þu ert fadir minn. en Palnatoki fostri minn mun fa mer æigi minna lid ok eigi smęrre skip en þau er þu færr | mer. Konungr suarar. þess varir mig segir hann at þu ser þui uel brott kaupande ok komir þu alldri j augsyn mer. Ok þat er sagt at Haralldr konungr færr Sueini .iij. skip ok hundrat manna ok safnar saman æinhleypingum honum til ferdar. Sueinn byzst nu a brott ok a fund fostra sins ok sagde honum huersu farit hafdi med þeim fỏdr hans. Sliks var mer þar at von segir Palnatoki. ok sidan færr Palnatoki Sueini .iij. skip god ok hundrat manna uelbunir(!). Rędr Palnatoki honum rad ok mællti sua. nu muntu reyna at leggiazst j hernat med lide þinu. en þat uil ek rada þer at þu farir æigi læingra a brott en þu herir her j Danmork a riki fỏdur þins þat er honum er nỏkkut sua fiarlęgt. ok vinn þar sligt sem þu matt. far herskillde yfir brenn allt ok bæl sua sem þu matt vid komazst. ok lat sua ganga j allt sumar. en kom til min at vetri ok haf þa her vist. Ok sidan skilia þeir ok ferr j brott Sueinn ok hans menn. ok for suo med ỏllu sem firir hann var lagt. hann georir morg ill verk j riki fỏdr sins. Ok kemr þetta nu til eyrna konungi ok þikir honum lide illa varit er hann hafde honum fæingit ok kuat honum bregda til modur sinnar slik endime sem hann tok til. En er at vetri kom ferr Sueinn a Fion til fostra sins ok hefir fæingit mikit fe vm sumarit. ok er þeir foru þangat þa fengu þeir mikit ofuidri ok storm ok braut skipin ỏll j span þau sem fadir hans hafde gefuit honum ok tyndizst allt fe af þeim skipum. en Sueinn for a fund Palnatoka med þat lid er hann hafde fengit honum ok var med honum vm uetrinn. En er uora tok þa mællti Palnatoki at hann skyllde fara a fund fodur sins ok beida at hann fai þer nu .vj. skip ok þar lid med sua at þav se skiput. ok hygg þu at þi at þu mæl til allz illa þess er þu bæidir. Eftir þetta ferr Sueinn a fund fỏdur sins ok mællti til allz illa sem Palnatoki hafdi mællt. en konungr suarar sua. til illz eins segir hann þotti mer þu hafua þat lid er ek fek þer j fyrra sumar. ok ertu firnna diarfr madr er þu þorir en til lids at mæla vid mig. sua illt sem þu geordir j fyrra sumar a minu riki. Sueinn suarar. æigi mun ek hedan fara fyrr en þu færr mer þat er ek bæide. en ef þu uill æigi fa mer þat er ek bæide þa mun Palnatoki fostri minn fa mer lid ok mun ek þa heria a menn þina sialfs. ok skal ek þa ekki af spara at geora þa allt þat illt er ek ma j þinu riki. Far þu j brott ok haf .vj. skip ok .ij. hundrat manna ok kom alldri j augsyn mer sidan. Nu ferr Sueinn a brott vid sua buit a fund Palnetoka. hann færr honum ok iafnnmỏrg skip ok iafnnmikit lid. ok hefir Sueinn nu .iiij. hundrut manna. Ok er þeir skilduzst þa mællti Palnatoki at hann skyllde heria j Danmork. ok geor nu þi uerra en fyrr sem þu hefir nu meira lid ok ver æigi firr en j fyrra sumar. gek nu alldregi af hondum þeim en kom til min at hauste. Ok nu skiliazst þeir ok ferr nu Sueinn heiman ok lid hans ok heria nu uida um sumarit bæde um Halland ok Sealand. ok sua er hann nu akafr at hann gengr alldri af hendi þeim. ok sua ma at kueda at naliga heriar hann nu będe nætr ok daga ok hefzst nu alldri ỏr Danariki vm sumarit. ok þat sumar drepr hann margan mann ok morg hus ok herut brennir hann. Þessi tidende spyriazst vida vm landit er vfridr er mikill. en þo lætr hann nu æigi sem hann heyre þott vm se rætt ok lætr fara sem audnar. Ok nu vm haustit ferr Sueinn heim a Fion a fund Palnatoka ok tynir nu ỏngu j heimforinne ok er med Palnatoka vm uetrinn. Vm uorit er þat sagt at Palnatoki kemr at male vid Suein ok rædr honum rad. nu skaltu fara med ỏllu lide þinu a fund fỏdr þins ok ganga firir hann ok mæla sua. at nu leggi hann til vit þig .xij. skip ok ỏll uel skiput at monnum. en ef hann uill æigi þat þa biod þu honum bardaga þegar j stad med þui lide er þu hefir þar. ok haf alldri grimmare verit j ordum en nu. Sua gerir Sueinn nu sem Palnatoki hafde mællt. Sueinn ferr nu med ỏllu lide sinu a fund fỏdur sins ok krefr hann allz þess er Palnatoki hafde firir hann lagt. Ok er hann hafdi þetta mællt þa suarar konungr. þu ert madr sua diarfr sagdi hann at ek væit ỏnguan þinn maka at þu þorir at koma a minn fund. þuiat þu ert bæde vikingr ok þiofr. ok þat hygg ek at þu ser hinn uesti madr at ỏllu þui sem þu matt rada. ok æigi þarftu til þess at mæla at ek muna þer lid fa ne ganga vid frendsemi þinne þuiat ek væit at þu ert ekki minner ættar. Sueinn suarar. uist er ek þinn son ok saunn er frendsemi okkr. en ekki skal ek þyrma þer. ef þu uill æigi gera þat er ek bæide þig þa skulu vit nu reyna med okkr ok skulu vit nu beriazst þegar j stad ok skaltu nu huergi vndan hokra. Konungr suarar. vandrædamadr ertu segir hann. ok þann ueg hefir þu skaplynde sem þu sert nokkurra manna þeirra at æigi se allsmarra. ok muntu verda at hafua þat er þu beidizst. ok far sidan a brott ór Danmork ok kom her æigi vm alldr. Ok nu ferr Sueinn a brott | ok hefir fiogur skip ok .xx. hann ferr nu til Palnatoka ok er honum þar uel fagnnat ok þikir hann nu uel hafua med farit þui sem hann red honum. ok skulu vit nu rada vm badir saman huat til skal taka. ok sidan mællti Palnatoki. nu skaltu fara enn j sumar ok heria ok skal þer nu frials ỏll Danmork til hernadar nema her a Fione her skaltu hafua fridland. Ok nu er þetta er tijdenda þa er Sueinn .xviij. uetra gamall. Palnatoki lysir yfir þui at hann mun fara ór lande um sumarit ok fara til Bretlandz a fund Stefnis jalls ok kuetzst hafua mundu .xij. skip. en þu Sueinn far sem ek hefui rad til lagt. en ek mun vitea þin þegar a lidr sumarit med mitt lid. þuiat mig grunar at nu mune gerr herr a hendr þer ok mun konungr æigi þola þer læingr at þu ganger a riki hans ok mun ek veita þer lid. en þu hygg at þui at þu fly æigi þo at lid komi at þer ok hallt bardaga vid þa þo at lidsmunr se. Ok skilia þeir Palnatoki ok fara þeir badir senn or lande sina leid huarr. ok nu tekr Sueinn þetta rad sem Palnatoki hefir kent honum her(iar) j Danmork będe nætr ok daga ok ferr vida vm landit. ok flyia vndan landzmennirnir til konungs ok þikiazst illa læiknir. bidia konung nu taka skiott til rads. Ok nu þiker konungi æigi læingr sua buit vera mega. þikizst þo leinge hafua setit Sueini þau firnn er hann munde æigi ỏdrum þola. Konungr lætr nu bua .xl. skipa ok ferr sealfr med þui lide ok ætlar nu at drepa Suein ok allt lid hans. Ok er a leid haustit þa hittazst þeir Haralldr konungr ok Sueinn sid vm kuelld vid Borgundarholm sua at huarir sa adra. en þo var þa sua hattat at æigi var uigliost. ok leggia þeir j lægi vm aptaninn skip sin. en þegar vigliost er vm morgininn leggia þeir saman skip sin ok beriazst þann dag allan vnzst æigi var vigliost ok erv hrodin skip Haralldz konungs .x. en .xij. firir Sueini. ok leggr Sueinn skip sin j uogsbotnninn vm kuelldit. en þeir Haralldr konungr tæingia saman skip sin vm þueran uoginn ok leggia stafnn vid stafn ok bua sua vm at æigi megi Sueinn j brott komazst þo at hann uillde undan komasst. en vm morgininn þegar ætla þeir at leggia at þeim ok drepa Suein ok allt lid hans.

Skotinn Gormr(!) konungr

Ok þat sama kuelld kemr Palnatoki uit land ok hefir fiogur skip ok .xx. hann leggr undir nesit odrum megin ok tialldar þar yfir lide sinu. ok er þi var lokit geingr Palnatoki a land upp æinn saman ok hefuir boga sinn ok ỏruar ok gyrdr suerde. Þat er nu at segia fra Haralldi konungi at hann gengr a land upp med .xi. menn. þeir gengu j skog ok geordu þar elld firir ser ok bakaz vid elldinn. þeir sitia a lág einne ok var þa myrkt ordit af nott. Palnatoki gengr til skogarins gegnt þui er konungr sat ok stendr þar. konungrinn bakazst vid elldinn ok fęrir at bringspalirnnar ok er kastat undir hann klædum ok stendr a knianum ok lytr miog er hann bakar bringspalirnar ok axslirnar ok for(!) upp þioin miog. Palnatoki heyrir mal konungs ok þar kennir hann mal Fiolnis fỏdurbrodur sins. ok leggr hann nu or a streing ok skytr til konungs. ok er sua frasagt at ỏrin flygi bæint j raz konunginum ok sua vt um munninn. ok fellr konungr daudr nidr sem uon uar at. Ok er forunautar konungs sa huat j hefir georzst þa tekr Fiolnir til orda ok kuat þann mann mikit uhapp hent hafua er þetta uerk hefir unnit edr firir radit. fylgia þessu verki mikil bysnn þann ueg sem ordit hefir. ok spurde nu huat til rada skal taka. þeir matu nu vid Fiolni þuiat hann var þeirra uitrazstr. Þat er sagt at Fiolnir tok ỏrina ór munne konungi ok hirdir hana sua buna. ok var hon audkend þuiat hon (var) reyrd gulli. Fiolnir mællti vid þa menn er þar eru. þat synizst mer rad segir hann at ver segim allir einn frasogn um þenna atburd. ok þiki mer æigi annat segianda en hann hafui skotinn verit j bardaganum j dag. er þetta frasỏguligra en þau bysnn er her hafua til borit. Ok nu binda þeir þetta fastmælum med ser at þeir segia allir eitt til. En Palnatoki ferr nu aftr til skipa sinna eftir verkit. ok kallar hann med ser .xx. menn ok letzst hann uilea ganga a land upp ok hitta Suein fostra sinn ok fara sidan yfir nesit þuert. ok er þeir finnazst þa ræda þeir huat til rads skal taka. ok letz Palnatoki þat spurt hafua at Haralldr konungr þikizst ydr j uoge roit hafua ok ætlar at gera til yduar þegar at liost er. en þo mun ek enda þat er ek het þer at nu skal æitt ganga yfir okkr bada. Einge madr uisse j lide Sueins at konungr nære liflatinn nema Palnatoki æinn ok sagde hann ỏngum manni. Sueinn mællti. þess uil (ek) bæida þig fostri minn at þu læitir þess rads er oss megi hlyda sua sem nu er komit. Palnatoki suarar. ekki skulum uit seint til rads taka sagde hann. uer skulum ganga her a skip med ydr ok sidan skulum ver leggia skip or teingslum ok binda akkeri firir bard a skipi hueriu. uer skulum ok hafua skridlios a skipi hueriu þuiat nu er a nattmyrkr mikit. sidan skulu ver roa vt at flotanum konungs sem skiotazst. Nu taka þeir þetta rad sem Palnatoki | hafdi mællt. roa nu vt at skipunum sem hardazst megu þeir at flotanum konungs þuerum. en sa atrodr var a þa læid at .iij. snekkium huelfir firir konungi ok komazst þeir æinir a land er syndir eru. En þeir Sueinn ok Palnatoki reru vt hia þeim ollum sinum skipum ok til flota Palnatoka. Ok vm morgininn er ualla er alliost þa leggia konungsmenn þegar at þeim ok segia at konungr er daudr. ok nu mællti Palnatoki. þa munu vit Sueinn gera ydr tua kosti. sa er kostr at beriazst vid oss. en sa annarr at um þa menn alla er verit hafua med Haralldi konungi at þeir sueri Sueini allir land ok þegna ok taka hann til konungs yfir sig. Ok nu bera þeir rad sin saman ok verda a þat sattir at taka Suein til konungs en beriazst æigi. ok þetta ferr fram at þeir sueria land ok þegnna Sueini konungi. Eftir þat fara þeir Palnatoki ok Sueinn vm landit badir saman. ok huar sem þeir koma þa lætr Palnatoki þings kuedia ok er Sueinn til konungs tekinn um alla Danmork adr en þeir letti stride ok hernade.

Sueinn Saumæsusun konungr vordinn

Eptir þat er Sueinn er konungr ordinn þa þotti honum sem ỏllum audrum ser skyllt at erfua fỏdur sinn firir hinar þridiu uetrnętr. hann ætlar at hafua þessa uæizslu nu þegar ok fresta þui æigi læingr. Hann baud fystum til þessarrar uæizslu Palnatoka fostra sinum ok þeim Fionbyggium vinum sinum ok frendum. En Palnatoki suarar sua at hann mun æigi lagi a koma at fara firir hinar fystu uetrnætr til uæitzslunnar. en þat er komit til eyrna mer at mer þikia stortidendi at Stefnir jall magr minn er daudr ok verd ek þangat at fara naudsynliga þuiat ek a rikit allt eftir hans dag. Ok er Palnatoki þottizst æigi koma mega þa eyddizst erfisgeordin at sinne þuiat Sueinn konungr uillde firir huernn mun at fostri hans væri at ueitzslunne. Palnatoki ferr ór lande um haustit med skipalide sinu. hann setr eptir Aka son sinn at rada firir buum sinum a Fioni ok ỏllu þui er hann atti. ok bad hann vinræda vid Suein konung. ok þui het hann ok þat ende hann uel. Ok nu ferr Palnatoki til Bretlandz ok tekr vid ỏllu riki þui sem Stefnir hafde att. ok lidu nu af hinu fystu missare. Ok vm sumarit eftir sendir Sueinn konungr menn a fund Palnatoka at bioda honum til erfuis med sua mikit lid sem hann uill sialfr haft hafua þuiat konungr uill nu erfa fỏdur sinn. Þeir voru .xij. saman sendimennirnir. var þa nærr at þui komit at Palnatoki skyllde heiman fara. Hann bad konung hafua þỏk firir bodit. en þann ueg er til fallit at a mer er þungi nokkurr ok ma ek æigi til koma þesse missare. a ek ok margar fiolskylldir. Ok tellzst hann undan fỏrinne ok fara sendimenn konungs aftr ok segia konungi sua buit. Ok er þeir eru a brottu konungsmenn þa huerfr af Palnatoka allr þunge. En konungr lætr enn eydazst uæizsluna ok lidr af sa uetr. Ok nu er sua komit at Sueinn ma æigi hæita gilldr konungr firir ser at lỏgum þeirra Dana edr annarra manna ef hann uill æigi erfua fỏdr sinn þat haustit er þa ferr ok uetrnætr eru lidnar. ok uill konungr nu æigi lata undan bera. Hann sendir nu hina sỏmu .xij. menn a fund Palnatoka at bioda honum til uæitzslu ok letzst nu mundu leggia a hann reide mykla ef hann uillde enn æigi fara. En Palnatoki suarar sendimonnum hans. bidr hann [þa fara heim ok segia Sueini konungi at hann buizst vid ueitzslu sem hann hefir framazst fỏng a ok hon mætti uera sem sæmiliguzst. en ek mun koma til bodsins. Nu fara sendimenn aftr ok segia at Palnatoka er þangat uon. ok nu byzst konungr vid uæizslunne at þat erfui yrde sem sæmiligazst at ỏllu firir tilfanga sakir ok fiolmennis. Ok þa er allt er til buit erfinu ok bodsmenn eru komnir þa er Palnatoki okominn ok læid a kuelldit. ok þar kom at menn gengu til drykkiu ok var monnum skipat j hollina. ok let konungr liggia rum j ỏnduegi ok hundrat manna utar j fra ok uæntir þangat Palnatoka fostra sins ok hans foruneytis. en er sæinkazst kuoma Palnatoka taka menn til drykkiu ok eru katir.

Her sękir Biorn hinn brezsk(i) mannin

Louis Moe:
Sueinn konungr ok Palnatoki

Nv er at segia fra Palnatoka at hann byzst heiman ok þeir Biornn hinn bretzski. þeir hafua .iij. skip ok a hundrat manna ok er þat lid halft huort Danir ok Bretar. þeir fara til Danmerkr ok koma þat sama kuelld til stodua Sueins konungs ok leggia sidan j lægi skipin þar at lande sem þeim þotti at diupazst. þa var gott uedr um kuelldit. Nu letr Palnatoki þann ueg bua vm skip sin at þeir snua fram stofnum fra lande en leggia arar j hareidar sua at þeim þiki ser sem fliotazst til at taka ef þeir þurfu nokkurs uit. sidan gengu þeir a land upp til bæiar konungs ok sitea menn þar vid drykkiu. Nu gengr Palnatoki j hollina ok kuedr konunginn uel. konungr tekr uel kuediu hans ok visar honum til sætis j ỏnduegi ok sueit hans utar j fra. ok sitia nu uid drykkiu ok eru uel katir. Ok nu er minnzst uarir lytr Fiolnir at konungi ok talar vid hann nỏkkur ord sua at konungr bra lit vid ok georde raudan sem blod. Madr het Arnnoddr hann var kertasuæinn konungs ok stod firir borde hans. honum selr Fiolnir | j hendr æitt skeyti ok mællti at hann skyllde bera vm hollina ok firir huern mann ok vita ef nokkurr madr kendizst vid at þat skeyti æigi. Ok sua gerir Arnnoddr at hann gengr innar fyst eftir hỏllinne fra hasæti konungs ok berr or þessa firir huern mann ok gengr æinge vid. ok þar kemr enn at hann ferr utar hinum oædra megin. hann kemr nu firir Palnatoka ok spyrr ef hann kendi orina. Palnatoki suarar. hui mun ek æigi kenna skeyti mitt. ok sel mer þuiat ek a. Æigi skortir þa hliod j hollinne þegar nỏkkurr gek vid orinne. ok nu tekr konungr til orda ok mællti sua. þu Palnatoki huar skildizst þu vid þetta skeyte hit næsta sinne. Oft hefui ek þer eftirlatr verit fostri minn ok ef þer þikir þat þinn uegr meire at ek segi þer þat j allmyklu fiolmenni helldr en færri se hea þa skal ek þat uæita þer. ek skildumzst vid hana a bogastreingnum konungr segir hann þa er ek skaut j raz fỏdur þinum ok eftir honum endilỏngum sua at vt kom j munninn. Standi menn upp segir konungr ok hafui hendr a þeim ok drepi þa alla þuiat nidr er nu slegit allre vinga(n) ok goda þeim er verit hefuir med okkr. Eftir þetta standa menn upp allir ok er nu okyrt j hollinne. Palnatoki gat brugdit suerde ok getr þat fyst unnit at hann klyfr Fiolni fỏdurbrodur sinn j herdar nidr. en sua atti Palnatoki uingat j hollinne at æinge madr uill uopnn a hann bera. ok kuomuzst þeir allir vt ór hollinne nema æinn madr af monnum Biarnar. Þa mællti Palnatoki er þeir kuomu ut ok saknnat var mannzins. æigi var minna at uon segir hann ok fỏrum nu skiott til skipa uorra firir þui at einge er annar a georr. Biornn suarar. æigi mundir þu sua skilia vid þinn mann sagde hann ef þu ættir minn hlut ok æigi skal ek helldr segir hann. Snyr nu inn j hỏllina. ok er hann kemr inn þa ser hann at þeir konungsmenn hafua þa mann hans a oddum yfir hỏfde ser ok var þa miog sua rifinn j sundr. Ok nu fær Beornn hann hondum tekit ok kastar a bak ser ok gengr vt sidan ok uegr mann. sidan ferr hann til skipa sinna. ok georde Beornn þetta til agætis ser en uita þottizst hann at madrinn uar daudr. ok hafua þeir hann med ser. Nu hlaupa þeir a skip sin ok taka rodr. en þa var a nidmyrkr ok lognn ok kuomuzst þeir Palnatoki ok Beornn undan ok urdu huergi stadnir adr en þeir komu heim til Bretlandz. En Sueinn konungr ferr heim til hallar sinnar ok lidit med honum ok fa nu ekki at geort ok vndu hit uesta vid. taka nu at drekka erfui en eftir þat ferr huerr til sins heima.

Sætt konungs ok Palnatoka

Þat er sagt at hit sama haust eftir þetta tekr Olof sott kona Palnatoka. ok þesse sott leidir hana til bana. Eftir andlat hennar unir Palnatoki æigi j Bretlande ok setr hann til þess rikis Beorn hinn bretzska at uarduæita þat. enn hann byrr ór lande .xxx. skipa ok uill nu leggiazst j hernat. hann ferr ór lande þegar hann er buinn ok heriar þat sumar vida będe til Skotlandz ok Jrlandz ok uill heria þar ok hefuir nu .lx. skipa. J þenna tima red firir Vindlande konungr sa er Burizlafr het ok hugde hann illt til hernadar Palnatoka þuiat einge uikingr uar þa jafnnfrægr sem Palnatoki at hardfæinge ok uitrlæik. hafde hann jafnan sigr þar sem hann hellt til. ok uonu bradara er hann kemr vid land ok konungr spurde til hans sende hann menn a fund hans ok baud honum til sin ok letzst uilea eiga uid hann frid ok vinattu. konungr let þat ok fylgia þessu heimbode at hann baud at gefa honum æitt fylki edr riki af lande sinu þat er a Joma heitir. til þess at hann stadfestizst her i lande ok uæri skylldr til at veria land ok riki mitt. Ok þetta þiggr Palnatoki at þui er sagt er ok allir menn hans. ok þa lętr Palnatoki gera æina borg mikla. þat var sæborg ok hardla uid ok ramgeor su var kollut Jomsborg. þar let hann gera hofnn upp j borgina þa er leggia matti .iij. hundrut langskipa ok voru þar dyrr a. en yfir dyrunum var stæinb(o)ge en jarnnhurd firir dyrunum ok matti þar draga upp ok ofan. en yfir steinboganum var kastale ok þar j ualslỏngur ok matti þar læsa jnne oll skip. su borg uar gior a sæ vt ok var hon af þui kollut sæborg ok þui var hofnnin jnnan borgar. Ok eftir þetta setr Palnatoki laug uid rad manna sinna þar j Jomsborg til þess at styrkr þeirra se sem mestr ok þeirra frami fære sem uidazst. Þar skyllde ein(gi) yngri vera e(n) .xviij. uetra ok eingi elldri en fimtỏgr. Einge skal þar sa vera at rennr undan einum jafnnbunum ser ok iafnnuigligum. Þui skyllde ok huerr madr heita til fasta sa er þangat redzst j þeirra foruneyti at hefnna huerr annars sem burr edr brodir uæri. Æinge skyllde þar rog kuæikia mille manna. Ok þo at vid þeim manni væri tekit er uegit hefde fỏdr eda brodr þess mannz er þar var adr firir edr nỏkkurnn hans frænda ok kęmi þat sidan upp en vid honum var tekit þa skyllde þar Palnatoki vm dęma. Ok þo at þangat spyrdizst tidende þa skyllde eingi | sua diarfr eda huatuis at þau skyllde segia. þuiat Palnatoki skal þar ỏll tidendi fyst segia. Ok sa er fundinn yrde at þui er nu var tint þa skyllde sa rækr ok rekinn or lỏgum þeirra. Einge madr skyllde þar konu hafua j borgina. Einge skyllde j brottu vera .iij. nottum læingr nema Palnatoki leyfde. Allt þat er þeir fengi j hernade þa skyllde allt til stanga bera meira hlut ok minna þat er femætt var. en ef þat reyndizst af nỏkkurum at æigi gerde sua þa skyllde sa a brott or lỏgum þeirra huort sem til hans kæma meira edr minna. Einge madr skyllde þar ædru mæla edr kuida nỏkkurum hlut huersu ouent sem hỏrfa þætti. Ỏnguan hlut skyllde þann at bera med þeim innan borgar at þa skyllde a skilia. Palnatoki skyllde þar æinn skipa sem hann uillde. Ekki skyllde þar rada frendsemi ne vinfeingi þott menn redizst þangat þeir er æigi voru j (lỏgum) þeirra. ok þo at þeir menn er þar væri bæde þeim þangatferdar er æigi uæri til þess færir þa skyllde þat ekki stoda. Nu sitia þeir vid þetta j borginne j godum fride ok helldu uel lỏg sin. Þeir foru huert sumar brott ór borginne at heria a ymsi lỏnd ok fa ser fear ok agætis ok þikia vera hinir mestu agetismenn ok hermenn. ok æigi þottu naliga þeirra jafnningiar j þenna tima ok eru þeir nu kalladir Jomsuikingar hedan fra.

Aaki feck Hilldigunni(!)

Nv er at segia fra Sueini konungi af hann lætr ser verda vid Aka Palnatokason alla uega sem betzst sem þeirra vinfeinge hefde ofallt verit. ok þo at þar hefde nokkut a ordit med þeim Palnatoka ok Sueini konungi þa lætr hann Aka þess ekki giallda ok virdir konungr mikils þeirra fostbrędralag. ok rædr Aki firir a Fioni. Sa madr er nefndr til sỏgunnar er Ueseti hefir hæitit hann red firir fylke þui er Borgundarholmr heitir. kona hans het Hilldigunn. þau attu .iij. bỏrnn þau er getit er vid sỏguna. son þeirra het Bui hinn digri annarr Sigurdr kapa dottir þeirra het Þorgunna. hon hafde gift verit adr firir nokkurum uetrum. Sueinn konungr hafde (bedit) hennar til handa Aka syni Palnatoka ok var hon hỏnum gift. ok hỏfdu skamma stund asamt verit adr þau attu son er Uagnn het ok var mikill madr snemma ok uænligr.

Fæddr Vagn Aakasun(!)

J þenna tima red firir Sealandi jarll sa er Haralldr het ok var kalladr Strutharalldr. en þat var til þess fundit at hann atti hỏtt þann er strutr var a mikill. sa strutr er af gulli georr ok var þar j .x. merkr gullz ok fek hann af þui Strutharalldz nafnn. Jngigerdr het kona hans. þau attu .iij. bỏrnn er nefnnd eru til sỏgunnar. son þeirra het Siguallde annarr Þorkell hafui en dottir þeirra het Tofua. Aki son Palnatoka toka byrr a Fioni med myklum ueg. Uagnn uex þar upp heima med fỏdr sinum. ok er þat fra sagt at þegar nokkut matti marka hans skaplynde at hann uar meire uandrędamadr j sinu skapi en huerr annara þeirra er þa uoru uppuaxande. sua er hann ok j ỏllu sinu athæfui at trautt megu menn um hann fæta. Ok þat er sagt at Vagnn er stundom j Borgundarholmi med Veseta afua sinum. ok var þat af þui at huorki þikizst rade vid hann koma fadir ne modir sua er hann vdęll. Vid Bua er hann bezst allra frenda sinna. ok þat hefir hann hellzst er Bui mællti firir honum þuiat honum var hann skaplikazstr. en at ỏngu hafde hann þat er adrir frendr hans mælltu þegar honum syndizst annan ueg. hann var allra manna uænstr ok hinn mesti atgeoruimadr ok hinn bradgeruazsti um huetuettna. Bui modurbrodir Vagns var oordasamr helldr hliodr oftazst (ok) skapmikill. hann var sterkr madr sua at menn uissu ogeorla afl hans. Bui var ekki vænn madr en þo var hann lidligr ok hinn hermannligste undir uopnnum. Sigurdr kapa var uænn madr ok sidlatr þỏgull ok þykkiumikill. En fra Siguallda syne Strutharalldz er þat sagt at hann var nefliotr ok follæitr. hann var eygdr manna bezst mikill uexsti ok allhardmannligr. Þorkell brodir hans var allra manna hæstr. ok hann var ok sterkr madr ok foruitri ok bader þeir brædr.

Samtal Jomsvikinga. capitulum.

Sva er frasagt at þeir Siguallde brædurnir bua .ij. skip or lande ok ætla til Jomsborgar ok vita ef þeir vile vid þeim taka. ok spyria Haralld fỏdur sinn huersu radligt honum þotti þat er þeir redizst til lids vid þa Jomsvikinga. Hann kallar þat radligt at auka agęti sitt. ok er nu mal segir hann at þit reynit ykkr huort þit erut nokkut manna. Þeir badu hann nokkut leggia til uista þeim til fararinnar. en hann suarar. kuat þa annattueggia gera skylldu at fa ser uistir sealfir edr fara huerge ella. ok sua annat þat er þeir þyrfti at hafa. | Nu fara þeir æigi at sidr þo at Haralldr uillde ekki til leggia. þeir hafua .ij. skip or lande ok hundrat manna. þeir uoldu lid þat miog sem þeir hofdu fỏng a ok foru sidan til Borgundarholms ok þottuzst þurfua at afla ser uista ok fearhlutar nỏkkurs kostar. þeir taka þat rads at þeir runnu þar a land upp ok ræntu þar. toku upp bu Ueseta þat er audgazst var ok ræntu ollu fe ok hofdu til skipa sinna ok fara a burt sidan. Ok er nu ekki fra þeim at segia fyrr en þeir koma til Jomsborgar ok leggia utan j borgina. en Palnatoki gek jafnan j kastala þann med myklu lide er gerr var yfir steinboga þann er var yfir sundit. ok var hann þadan vanr at tala uid þa menn er kuomu til borgarinnar. Ok nu uerdr Palnatoki uarr vid at menn eru komnir. þa gengr hann j kastalann vid marga menn ok spyrr þadan huerir komnir væri edr firir rede lidinu. Sigualldi suarar. her rada firir .ij. brędr synir Strutharalldz jalls ok hæiti ek Sigualldi en Þorkell hæitir brodir minn. en þat er eyrendi mitt hingat ok okkar brædra at vit uillum biodazst til lids vid ydr med þeim monnum er ydr þikia nytande af ydru lide. Palnatoki rædzst um vid Jomsuikinga huort vit þeim skyllde taka. kuat ser kunnikt til kynferdis þeirra at þeir voru uel bornir. þeir vrdu allir a æitt sattir at Palnatoki skyllde firir rada sem hann uillde ok kalla þat sitt rad sem hann uill firir sea. Ok nu er upp lokin borgin ok roa þeir Sigualldi j borgina. ok er þeir eru þar komnir þa skal reyna lid þeirra eftir þui sem þeir voru vanir. ok er nu reynt huort þeir þikir(!) þeim til fallnir at ganga j lỏg þeirra. ok verdr su raun a at helmingr lids þeirra þikir nytr vera en annarrr helmingr var aftr sendr. Nu er tekit vid þeim Siguallda brædrunum ok Þorkeli ok .lx. manna med þeim ok eru nu j log teknir at rade Palnatoka.

Vidreignir þeirra Strutharalldz ok Veseta

Nv er at segia fra Veseta at hann var ræntr bui sinu þui sem audgazst var. ok nu tekr hann þat rad at hann setr aftr sonu sina at ỏllum geysinge. hann ferr sealfr a konungs fund ok segir honum huat titt er. Konungr rædr honum þat at hann lati vera kyrt fyst en ek mun senda eftir Strutharalldi ok uita ef hann uill bæta fe firir sonu sina sua at þu ser halldinn af. ok uillda ek at þu letir þer þat lika. Nu ferr Veseti heim. en Suæinn konungr sendir menn eftir Strutharalldi ok bad hann koma a sinn fund. jall letzst at visu fara mundu. Ok ferr hann a konungs fund. ok nu rædir konungr þetta uit Haralld huernn skada synir hans hofdu geort Ueseta. ok bidr at hann skuli bæta firir þa fiarhlut ok væri þeir sattir. En jall letzst hafua ofæingit þess fear at hann munde bæta firir þat þo at bỏrnn edr ungmenni tæki naut edr saude til matar ser. Konungr mællti. þa muntu fara heim segir hann ok hefui ek sagt huersu ek uilldi at væri. en sua mun ek firir mæla at þu abyrgizst þig sealfr firir Ueseta ok sonum hans. ok mun ek ỏngan hlut j eiga huernn ueg sem ydr ferr ef þu uill at ỏngu hafua þat er ek mæle. en þat hygg ek at þer þiki þessu uerr radit. Þa suarar jall. sealfr mun ek abyrgiazst mik en ekki er ek hræddr vid Veseta ne sonu hans. Ok nu ferr Haralldr jall heim ok er nu kyrt vm hrid. Þat er sagt at Veseti ok synir hans spyria vidrædu þeirra konungs ok jalls ok sua huerr endir a vard þeirra vidtale. ok þat vard nu þeirra tiltekia at þeir bua .iiij. skip ok ỏll stor ok þar med .ij. hundrud manna ok bua sem bezst. þeir fara sidan til Sealandz ok taka þar upp þau .iij. bu sem audguzst eru firir Strutharalldi ok fara heim aftr med fæinge þetta. Ok nu spyrr Haralldr jall þetta at hann er ræntr ok kemr nu j hug huat konungr hafde spat honum. sendir nu menn a fund Sueins konungs ef hann uillde sætta þa. letzst hann nu giarna vilia þat er hann næitte. En konungr suarar. nu skal Haralldr jall hafua rad sin hinu godu þui at hann uillde ekki hafua min rad þa er vit ræddum þetta rad ok var þa vm minna at dęma en nu. vil ek ok ekki lata þetta mal til min taka. Ok nu foru sendimenn aftr ok segia nu jalli konungs ord. ver munum þa verda at taka til uorra rada segir jall ef konungr uill ỏnguan hlut eiga j voru male. Haralldr jall færr ser nu lid ok hefir .x. skip. byrr þau sem bezst ath monnum ok uopnnum ok ferr sidan j Borgundarholm med þui lide ok rænir þar. tekr upp .iij. bu firir Ueseta þau er æigi uoru uerri en þau at Veseti hafde tekit firir Haralldi jalli. Nu ferr hann heim j Sealand med þetta fe ok þikizst nu hafua hefnnt sin. Ok er æigi langt at bida adr Ueseti spyrr skada sinn. tekr hann þat rads at hann ferr a konungs fund ok tekr hann uel vid honum. þa mællti Veseti vid konung. þann ueg ferr vm stund med okkr Strutharalldi at ek hygg at vfridr mune af georazst medal sealfra landzmanna ef þu att ỏngnan hlut j. ok kann vera at þa se vm mæira at dęma en nu þuiat þeirra manna erv uer huorirtueggiu. | Konungr suarar. ek mun bradliga til þess þings fara er Seyrarþing heitir ok mun ek boda Strutharalldi þangat ok mun hann sia at rade at sættazst. ok mun ek þa sætta ykkr hæilum sattum þuiat mer þikir þu uel fara med þinu male. Ok eptir þetta ferr Ueseti heim ok lida nu stundir þar til er þeir fara til þingsins.

Sætt Bua ok Haralldz jarls

Nv ferr konungr til þings ok hefir mikit lid þuiat hann uill ganga milli þeirra Strutharalldz ok Ueseta. konungr hefir .lx. skipa. Haralldr jall a skamt til þings ok hefir .xx. skip. Ueseti ferr ok til þings ok hefir .iij. skip. Ok er konungr kemr a þing ok Haralldr jall ok Ueseti ok tialldar Veseti ner sionum en Haralldr jall tialldar langa snertu upp fra sionum. en konungr lætr setia budir sinar þar j mille þeirra. Ok er a leid kuelldit þa sa menn fara .x. skip fra heimile Haralldz jalls. ok er þau nalgazst þangat þa leggia þeir at j lægi ok ganga siden til þings. eru þar kendir synir Ueseta Bui ok Sigurdr. Bui digri uar þa uel buinn at klædum ok var hann j ỏllum alklædnade þeim er att hafde Haralldr jall. ok voru þat tignarklæde hans ok sa klædnadr var sua femikill at til kuomu .x. merkr gullz. hann hafde ok hỏtt jalls þann er til kom(u) .x. merkr gullz. Þeir ganga nu a þingit aluopnadir ok med fylktu lide. ok er þeir kuomu a þingit þa mællti Bui til Haralldz. þat er nu rad segir hann ef þu berr nỏkkur kennzsl a gripe þessa er ek hefui a mer at þu sækir til þeirra nu ef þu þorir enda ser þu nokkut at manna ok se nỏkkur dad j þer. þuiat ek er nu buinn at beriazst vid þig ef þu bilar æigi. Suæinn konungr heyrir ord Bua ok þikizst þat sea at hann mun æigi hallda ueg sinum ef hann lætr þa beriazst ok gengr j mille þeirra. en hann hafde adr sua mikit vm męllt at sætta þa þar a þinginu. ok gengr nu a mille þeirra ok lætr þa æigi na at beriazst. Ok nu kemr þar male at huorirtueggiu verda þui at jatta sem konungr uill ok skipe hann einn j mille þeirra. en þat skorar Bui j sattina at hann letzst alldri mundu lausar lata gullkisturnar Haralldz jalls þær er hann hafde tekit ok ỏngua hans gripe þa er hann hafde. en kuat konung skylldu rada ỏdru sem hann uillde. Þu Bui segir konungr skalt hafua þitt mal j þui at þu skalt hafua gullkistur ok sua mikit fe at þer frændr þikizst sæmdir af vera þessu male. en lausa verdr þu at lata gripe jalls þa er þu hefir teknna ok gera honum æigi þa suiuirding at hann nai æigi tignarklædum sinum. Nu verdr konungr at rada ok lætr Bui lausa gripe jalls. ok hellt konungr þui sua fast at hann uisse þat at jalli þotti ser j þui mest suiuirding ef hann næde æigi gripum sinum. ok nu verda þeir a þat sattir at konungr skal æinn skipa sem hann uill. Ok sidan lykr konungr upp sættinne ok ferr þadan at male sem hann hafdi adr sagt at Bui skal þa þegar lausa lata gripe jalls. en hann skal þat til vinna til sæmdar ydr at gipta Tofuu dottur sina Sigurde kapu. þeir skulu æigi aftr giallda bu þau er þeir toku firir Haralldi jalli þuiat þat skal vera heimanferd Tofu þesse fe. ok skal æigi ỏdruvisu giallda upptỏku buanna en þeir taki undir sealfuum ser j kuonar mund. Þui georde konungr þann ueg sęttina at honum þotti þetta næst til at sęttin munde halldaz med þeim ef męgdir tækizst j mille. Þeir taka ok þessu uel fedgar ok leggr Ueseti til vid Sigurd þridiung allz fear ok þikir Sigurdi hit vænsta vm kuonfangit. ok sættazst þeir nu at þessu ok fara nu af þinginu til Strutharalldz jalls. ok skal þar vera brudkaup þeirra Sigurdar ok Tofuu med mikille tignn. Ok eftir uæizsluna ferr konungr heim ok adrir bodsmenn. Veseti ferr ok heim ok synir hans til Borgundarholms ok er Tofua j fỏr med þeim ok skiliazst nu godir vinir.

(Veseta synir fara til Jomsborgar)

Sva er sagt at þess er æigi langt j mille at Bui hinn digri fysizst at fara til Jomsborgar ok auka þar agæti sitt. Sigurdr uill ok fara þoat hann se kuongadr. ok buazst þeir nu heiman ok hafua .ij. skip ok vilea geora sem likazst þui sem geordu synir Strutharalldz. þeir hofdu hundrat manna ok fara nu til Jomsborgar ok leggia vtan at steinboganum ok hafnardyrunum. Ok er hỏfdingiar j borginne verda varir uid kuomu þeirra þa ganga þeir Palnatoki ok adrir hofdingiar j kastalann ok kenna þeir Sigualldi mennina þa er redu firir skipunum. Nu tekr Bui til orda ok segir at hann vill þangat radazst til Palnatoka ok badir þeir brędr ok med allt lid sitt ef hann uill vid þeim taka. Sigualldi suarar þa ok spyrr huersu at þeir Strutharalldr setti malum sinum ad(r) þeir fære ór landinu. Bui suarar. þat er lỏng frasognn at segia fra vidskiptum vórum en þau fellu lok a at Sueinn konungr gerde j millum uor. ok ma ek þat æigi tina skommu male er ver hỏfum saman att en sattir eru ver nu. Þa mællti Palnatoki. vili þer til hętta huort þessir menn segia satt edr æigi. en allfuss væra ek til þeirra foruneytis þuiat þess varir mig at fair mune her slikir firir vera sem þeir eru. Þeir badu hann taka þessa menn j lỏg med ser ef hann uillde. en ef nokkurir | hlutir koma þeir upp sidan um hagi þeirra er uer uitum nu æigi þa skal þat sem allt annat a þinum dome. Ok nu er upplokit borginne ok leggia þeir Bui j hỏfnnina. ok er sidan reynt lid þeirra ok eru .lxxx. manna j lỏg teknir en .xl. fara burt. Ok nu er þat sagt at þeir eru allir samt j borginne ok eru godir vinir. Þeir heria huert sumar a ymse lond ok afla ser fiar ok mikillar frægdar. en þo at her se æigi sagt fra storvirkium þeirra þeim er þeir vnnu þa vita menn þo at valla fenguzst þeirra jafningiar. huert haust fara þeir aftr til borgarinnar ok hafua þar uetrsetu.

Vagn kom til Jomsvikinga

Þar er nu til mals at taka er Vagnn uex upp heima a Fione med fedr sinum en stundom var hann j Borgundarholmi med Veseta afua sinum. hann var suo oeirinn madr j uppruna sinum at þat er sagt til marka vm hans skaplynde at þa er hann var .ix. vetra gamall hefde hann drepit þrea menn. Hann er nu heima þar til at hann er .xij. vetra at alldri. þa þikiazst menn trautt mega vit hann sæma sua georizst hann vspakr. ok æigi þikiaz frendr hans vita huat ór skal rada. ok nu fær Aki fadir hans honum .lx. manna ok þar med æitt langskip. annat lid jafnnmikit færr honum Veseti afui hans ok annat langskip. ok er æinge madr elldri sa (er) honum fylgir en .xx. ok einge yngri en atian vetra vtan Vagnn sealfr hann er .xij. uetra. Hann bidr ser ekki annat fa hann letzst sealfr mundu fa ser vofnna(!) ok vista ok þat annat at hann þyrfti at hafua. Hann ferr nu heiman med þetta lid ok þarf nu bratt at afla ser vista. Vagnn verdr æigi ỏrþrifrada. hann ferr þa fyst yfir endilanga Danmỏrk ok hỏggr ser strandhỏgg sua sem þeir þurftu ok rænir bæde uopnum ok herklædum. ok sua lykr at hann skortir huorki uopnn ne vistir adr hann skildizst vid. hann siglde sidan ór lande ok til Jomsborgar. Hann kemr þar j solarrod ok leggr vtan at steinboganum. en borgarmenn ok hỏfdingiar lidsins ganga þegar j kastalann ok spyria huerir komnir uæri. Vagnn sagde til sin ok spurde huort Palnatoki væri j kastalanum. Ja segir hann her er sa madr. edr huerir eru þer at sua latit rikmannliga. Ekki skal þig leyna nafne minu segir hann. ek hæiti Uagnn ok er ek þui her kominn at ek uillde radazst til lids vit ydr. þuiat ek þotta æigi alldęll hæima ok þotti frendum minum nu uel at ek fære j brott. Palnatoki suarar. þikir þer þat radit frende segir hann at þu munir her þikia hægr vidskiptis er menn megu trautt hæima vm þig fæta. Vagnn mællti. litils virdir þu frendsemi vid mik j fysta sinn er ek kemr a þinn fund. Palnatoki suarar. huort þikir ydr rad at vid þeim se tekit. Þat er mitt rad at æigi se vit þeim tekit segir Bui ok er hann þo vid mik bezst sinna frenda. Þa mællti Palnatoki til Vagnns. vid þer uilia menn risa segir hann ok jafnnt frendr þinir þeir er ỏll deili vitu a þer. Ja segir Vagnn. huort verda þeir menn berir j þui er þar standa hea þer at æigi uilea vit mer taka. en uæri mer æigi þess von at þer Bui frendi at þu mundir berr j þui verda. Þar er ek þo sannr at þui segir Bui at ek let þess at vit þer se tekit. en þo uil ek at Palnatoki rade. Huat leggia þeir til synir Strutharalldz segir Vagnn. þuiat þat villda ek vita. Sigualldi suarar. hafa munu vor æinord til þess at ver uilldum at alldri kæmir þu j uornn flok. Huersu gamall madr ertu frende segir Palnatoki. Ekki skal liuga at þer segir Vagn. ek er .xij. uetra gamall. Þa mælir þu olaug vid oss segir Palnatoki ok mun þat firir standa at þu matt æigi med oss vera. Ekki mun ek hallda til þess at þu briotir laug þin. enda eru þau þa ekki brotin ef ek er sem æinnhuerr .xviij. uetra j framgongu þott ek se yngri at alldri. ok synizst mer þat þa æigi lagabrot þo at vit mer se tekit þuiat ekki ætla ek mer at renna vndan æinhuerium ydrum þott hann se roskinn at alldri. Halltu ekki læingr a þessu segir Palnatoki ek mun senda þig til Bretlandz a fund Bearnar hins bretzska ok firir uora frendsemi þa gef ek þer halft rikit þat er ek a j Bretlande. Uel þike mer þetta bodit segir Uagnn en eigi uil ek þetta þiggia. Huat uilltu þa segir Palnatoki ef þu uill æigi þetta er ek byd þer þuiat ek þottumzst nu uel bioda. Uagnn mællti. æigi uil ek þetta at helldr þo at vel se bodit. Palnatoki mællti. huar ætlar þu til er þu uill æigi þetta bod. Þui skal nu lysa firir ydr sagde Vagnn huat er ek vil. ek byd Siguallda syne Strutharalldz at leggia at oss med .ij. skip ok a hundrat manna ok reynum ver þa med oss huorir vndan letti(!) edr huorir meira hlut hafui. ok skal þat mark til geort at þer tekit vid oss ef þeir lata vndan med sitt lid. en ef ver latum vndan þa skulu ver j brott fara. ok æigi byd ek honum þetta med minna kappe en sua at Siguallda berizst vid oss ef hann er vragr kallmadr ok hafui helldr mannz hug en berkuikuendiss. Palnatoki mællti nu. | muntu heyra Sigualldi huat þesse madr mælir edr huersu miog hann uandar bod at þer. en þess uæntir mig at þu komir j nokkura raun ok gilldan haska af þessum hinum vnga manni. en vit þat at sua mikit er vm męllt vit þig ok kallmannliga þa kann ek æigi at letia at þer leggit at þeim ok georit þeim slikt illt sem þer megit. en berit at Uagnne skiolldu en drepit hann æigi þuiat þat mun oss æigi lika. ok æigi megu ver þat vita at honum se mein geort þott hann se æigi aldęli. en þess get ek at þer verdit reyndir. En eftir þat buazst þeir Siguallde ór borginne ok lid hans ok leggr nu vt .ij. skipum til motz vid Uagnn. ok er þeir hittazst þa leggia þeir saman randir ok beriazst. ok er þat frasagt at Vagnn ok felagar hans gerdu þeim Siguallda harda hrid sua at þeir megu ekki annat en hlifua ser ok hafua þo ærit at vinna. sua eru þeir akafuir. ok er griotit ferst þa lata þeir litt þurfua at bida hỏgguanna ok hafua þa hỏggorrostu ok beriazst hit hardazsta. ok sua kemr vm sidir at þeir Siguallde hallda undan jnn til landz ok villde fa ser griot. en þeir Uagnn hallda þegar eftir þeim ok finnazst nu a lande ok verdr nu Siguallde vid at hrỏkkua. ok verdr nu ỏnnur atlaga ok er þeirra bardage sea miklu meire en fyrr ok ueitir þeim Siguallda þungt. Þeir Palnatoki eru uppi a kastalanum vm bardagann ok sea þadan til at þeim Siguallda mun æigi duga sua buit ok bidr Palnatoki at þeir hætti nu bardaganum. ok er þat mitt rad at vit þeim Vagnne se tekit þott hann se yngri en mællt se j lỏgum uorum ok er god uon a vm mann þenna at hann verde hinn mesti kappi at þui er mer synizst. Nu gera þeir Vagnn sua sem Palnatoki mællti at þeir hætta bardaganum. en sidan taka þæir vid Vagnne ok eru nu j samlage ok lỏgum met þeim ok allir hans menn. J bardaganum letuzst af þeim Siguallda .xxx. manna en .xx. af Uagnni en margir voru sarir af huorumtueggium. Þat lofua nu allir Jomsuikingar at Vagnn se j lỏgum med þeim. ok sua er hann spakr madr at æinge fęzst hans jafnninge j Jomsborg. hann ferr huert sumar j viking ok ferr ór lande ok þikir einge madr hans jafninge til hardfeinge sa er j hernade er sem Vagnn Akason. Þessu ferr nu fram vm hrid hinu næstu .iij. sumur fra þui er hann kom j borgina at hann liggr j uikingu en hann er [innan borgar a uetrum sem adrir Jomsvikingar.

Andlaat Palnatoka

Þat er no sagt at hit þridia haust er Uagnn er hæim kominn þa tekr Palnatoki sott ok er Uagnn fimtan vetra. ok bioda þeir nu Burizlaf konungi þangat ok segia at Palnatoki hefir sott tekit. þuiat honum segir sua hugr vm at sea sott mune hann til bana leida. Ok er konungr kemr a fund Palnatoka þa mællti hann. þat er hugbod mitt segir hann at ek mune æigi taka fleire sottir en þessa ok mun þat þikia æigi olikligt firir alldrs sokum. en þat er mitt rad herra segir hann at madr se tekinn j stad minn ok se sa hỏfdinge j borginne at skipa þeim malum er ek hefui adr firir set. ok hafuizst þeir her vit j borginne Jomsvikingar ok hafi enn landuornn firir þer. ok þiki mer Siguallda minzst til skorta at koma j minn stad vm radageordir ok at dęma vm mal manna będe sakir hardfeinge ok vitzsku. ok mun ydr þikia nỏkkur uáttuisi j þui sem ek mun mæla at ek get þess at alla þa skorti þo nỏkkut a þat er ek hefui verit. Konungr suarar. uel hafua oss gefuizst þin rad ok skal enn þau hafua er þu hefir til lagt segir konungr ok mun oss þat ỏllum bezst gegnna. en þat er oss ugganda at ver munum nu skamma stund niota þinna rada ok er oss at skylldara at hafua hit sidazsta. ok enn skulu ỏll standa þin lỏg hinu fỏgru j borginne þau er þer hafuit sett. Ekki er sagt at Sigualldi uære traudr at ganga j stad Palnatoka. en þat er sagt at Palnatoki gefr Uagnne halft riki j Bretlandi til eignar ok forrada med Birnne hinum bretzska. ok nu bidr Palnatoki Uagne virkta ok mællti þar vm morgum fỏgrum ordum ok synir j þui at honum þotti mikit undir um Uagnn at þeir georde uel til Uagnns. ok litlu sidarr andazst Palnatoki ok þikir þat ỏllum Jomsuikingum hinn mesti skade.

Bonord Siguallda. capitulum.

Litla stund hefuir Sigualldi styrt lỏgum adr en nỏkkut sneri hætti a j borginne. þa eru þar konur .ij. nattum ok .iij. nattum. nu eru menn a brottu ór borginne leingr en þa er Palnatoki lifde ok nu uerda auerkar med monnum ok einstaka uig. Ok nu er þetta (er) tidenda þa ferr Sigualldi ór borginne til fundar vid Burizlaf konung. Konungr atti .iij. dętr þær er nefnndar eru til sỏgunnar ok het Astridr hin ellzsta ok var hon hin fridazsta kona ok hin vitrazsta. ỏnnur het Gunnhilldr. en Geira hin yngste hennar fek Olafr Trygguason. Ok nu er Sigualldi kom a fund konungs þa bydr hann konungi .ij. kosti. annan þann at hann kuetzst æigi leingr munu vera j borginne eda hann skuli gifta honum Astride dottur sina. Konungr suarar. Þat hafda ek | ætlat at ek munda þeim manni gifta dottur mina er tignari væri firir nafnns sỏkum en þu ert. en þo væri mer naudsyn a at þu værir j borginne ok skulu ver rada um ỏll saman huat oss synizst radligt af at gera. Sidan hittir konungr dottur sina ok spyrr hana huersu henni liki sea radahagr at hon se gift Siguallda. ok uil ek at vid setim rad sem vitrliguzst at Sigualldi fære æigi ór borginne edr adrir Jomsuikingar þuiat ek þarf þeirra miog til landuarnar med mer. Hon suarar. Þat er þer satt at segia fadir segir hon at ek uillda alldri Siguallda æiga. enn þo skaltu honum æigi fra visa ok þo a þa leid sem ek segi firir. hann skal þat vinna til radhags vid mig at koma af landinu ỏllum skỏttum þeim er þu hefir adr golldit Danakonungi adr hann komi mer j sama sæng. sa er annar kostr at hann fai komit Suæine konungi hingat sua at þu æigir ualld a honum. Þetta mal berr konungr upp firir Siguallda. en hann letzst fuss til radhagsins vid konungs dottur. ok jattar hann þui som þau hafua til mællt ok binda þetta fastmælum med ser ok skal fram koma firir hinu þridiu jol. enn ef þat er æigi þa skulu ỏll mal þeirra laus.

Sigualldi sueik Suein konung

Siguallde ferr nu heim til Jomsborgar eftir þetta. en hit sama uor ferr hann til Sealandz ok hefir .iij. skip ok hundrat manna ok hittir þar menn at male ok spyrr at Sueinn konungr er þar skamt a burt a uæizslu. ok er hann þikizst gloggliga spurt hafua huar Sueinn konungr er þa leggr hann skipum sinum at nesi nokkuru þar er huergi voru aunnur skip j nand. þat var skamt fra bæ þeim er konungr var a uæitzslu ok hafde æigi minna lid en .viij. hundrut manna. þeir Siguallde snua skipum sinum ok lata fram horfua stafnna fra lande ok tæingia saman oll skip huert at stafni annars ok leggia allar arar j haræidar. Sidan sende Siguallde .xx. menn a fund konungs ok mællti at þeir skillde sua segia konungi at Sigualldi uillde naudsynliga hitta hann sem fyst ok hann væri sua siukr at hann væri at bana kominn. þat skulu þer ok segia honum at þar liggr honum ok sua stort vid sealfuum at vit finnumzst adr ek ỏndumz at naliga liggr vid ỏll sæmd hans ok lif. Ok nu fara sendimenn Siguallda a fund Sueins konungs ok ganga firir konung ok bera upp eyrendi sin. Ok er konungr heyrde þesse tijdendi þa ferr hann þegar til strandar ofuan med allt lid sitt. ok er Sigualldi verdr þess varr at konungr er þangat a læid þa ferr hann a þat skip er firrst er landinu ok liggr j rekkiu ok georizst allmattlitill. Hann mællti nu vid menn sina. þa er .xxx. manna eru komnir a þat skip er næst er lande þa skulu þer kippa af bryggiunni ok mæla sua at menn sỏkkui æigi skipunum undir ydr. ok get ek þess at konungr gangi j fyrra lagi. en þa er .xx. menn eru komnir a midskipit þa skulu þer kippa bryggiunne þeirre er mille skipanna er. Nu er fra þui at segia at konungr kemr þar ok spyrr at Siguallde er maattlitill ok liggr a þui skipi er yzst er. sidan gengr konungr a þat skip er næst er landi ok þar til er hann kemr a þat skip er yzst er. voru ok nokkurir menn med honum. en menn Siguallda fara nu med ỏllu sem hann hafdi rad til gefuit. Ok nu er konungr kemr a þat skip er Siguallde liggr a med .xx. menn þa spurde konungr ef Siguallde heyrde mal sitt. honum var sagt at hann hefde mal ok væri þo litit ok sem minnzstr mattrinn. Sidan gengr konungr at þar sem Siguallde la ok laut nidr at honum ok spurde huort hann munde nema mal hans edr huat tidenda hann kynne honum at segia þau er honum lægi sua stort vid at þeir fyndizst. Luttu at mer herra segir hann þa muntu helldr nema þat er ek segi þer þuiat ek gerumzst nu lagmælltr. Ok nu lytr konungr at honum. þa tekr Siguallde annarre hendi vm hals konungi en annarre vndir hondina. ok er hann nu æigi allmattlitill. Hann helldr nu konunginum fast ok sidan kallar hann at allir hans skiparar falli vid arar sem akafuazst. ok þeir geora suo roa j brott sem skiotazst. en lid konungs stendr nu eptir a strỏndinne nema .xxx. manna foru med honum. Nu tekr konungr til orda ok spyrr Siguallda huat firir var ætlat. ek þikiumzst þat sea segir hann at stortidendum mun sæta en þat ueit ek æigi til huers koma mun sea tiltekia. Sigualldi suarar. þu skalt fara til Jomsborgar herra med oss ok skal ek allt væita þer til virdingar þat er ek ma en menn ydrir skulu vera uelkomnir med oss. ok munu þer þa vita huat til huerskis kemr er þer komit til þeirrar uæitzslu er ver hofum þar til efnat. ok skulu þer ỏllu rada sem vera (a) ok allir til yduarr þiona sem verdugt er. ok þer skulu ver alla sæmd uæita þa er ver megum. Þat munu ver nu þekiazst segir konungr or þui sem at rada er. Þeir fara nu sidan til Jomsborgar ok þionar Siguallde nu konungi j ollu sem vera atti.

Vidrtal konungs ok Siguallda

Ok er þeir koma til borgarinnar þa geora Jomsuikingar j mote konungi | hina dyrligzstu ueitzslu ok kallazst allir hans menn vera. Sidan segir Sigualldi konungi huer sok til þess var at hann flutti konung ór landi. at hann letzst hafua bedit til handa honum dottur Burizlafs konungs. þeirrar meyiar er ek væit vænsta ok bezst at ser um huetuetnna. ok tỏkumzst ek þetta a hendr firir ỏngar sakir vid þig at þui at mer þikir ok uillda ek at þu mistir æigi þess kuonfangs er bezst er. Þui gat Siguallde vid komit at allir Jomsvikingar sỏnnudu þetta med honum. Konungr spurde huat mærin het. Hon heitir Gunnhilldr segir Siguallde. en mer er fỏstnut onnur dottir konungs er Astridr heitir. ok er þo Gunnhilldr firir þeim sem vera a. en þer konungr skulut vera her j Jomsborg at ueitzslu en ek skal fara a fund konungs ok vitea mala firir huornntueggia okkarn. ok munu þer nu verda at trua mer uel. skal ek ok uel gefuazst ydr. Ok eftir þetta ferr Siguallde a fund Burizlafs konungs med hundrat manna ok er honum þar uel fagnat.

Sueinn konungr feck Gunnhilldar

Nv lætr konungr gera agæta væilzslu j mot Siguallda. ok er þeir rædazst vid þa letz Sigualldi kominn til radahags vid Astride. letzst þui nu hafua til leidar komit sem til var mællt at Sueinn konungr var kominn j Jomsborg. ok mattu nu gera af honum huat er þu uill. En þau konungr ok Astridr radazst um vid Siguallda huat honum þætti tiltækiligazst vm þat mal er til konungs tok. Siguallde suarar. hugsat hefui ek æitt rad segir hann. ek uil at þer gefit honum Gunnhilldi dottur ydra ok gerit hans fỏr sem virduligazsta hingat til landz. en hann vinne þat til radahags vid hana at hann gefui upp skatta alla þa er þer hafuit aatt at geallda her til. ok mun ek ganga med þeim ordum mille yduar ok mun ek sua fa flutt at þetta mun framgeingt verda sem ek hefui firir ydr rætt. Sidan ferr Sigualldi aftr med lid sitt ok hitti Suein konung. ok spyrr konungr huersu malin hafui gengit. Sigualldi suarar. þat er nu a ydru vallde herra. Huernn ueg er þess sagde konungr. Siguallde suarar. þat þa herra ef þer vilit gefua upp skatta þa alla er Burizlafr konungr hefir att at geallda Dana konungi en hann gifti ydr dottur sina. ok þikir honum þat ykkr vera mæire some at hann se æigi skattgilldr undir næinn konung þa er þer gangit at æiga dottur hans. megu þer a þat lita er allt er yduart eftir hans dag. ok er þetta ydr sæmd meire at þer æigit þann mag at æigi se skattgilldr þuiat þeir þikkia iafnnan minne konungar er skatt æiga at giallda. Talar Sigualldi vm þetta marga uega firir konungi ok skortir hann huorki til vit ne ordfære. ok sua kemr þessu mali at Sueini konungi þikir nu radligt med fortaulum Siguallda. ok er akuedin brudhlaupsstefnna ok skulu bæde senn brudkaupin. Ok er at þeirre stefnnu er komit þa fara allir Jomsvikingar til bodsins en Suæinn konungr er nu firir lidinu ollu. þat er hin virduligazsta uæitzsla at huiuetnna sua at þeir menn eru æigi j Uindlande at slika ueitzslu hefde set. Þat er nu frasagt at hinn fysta aftan væitzslunnar at brudirnar fallda ser sitt sua at ogerlla matti sea þeirra yfirlit. en um morgininn eftir eru þær katar miog uel ok skuppla ekki. ok hyggr Sueinn konungr nu uandliga at þeirra yfirlitum þuiat hann hafde huoriga adr set ok hafde þat æina til er Sigualldi hafde sagt honum fra þeirra yfirlitum ok vænleik. Ok sua er sagt at Sueini konungi litz allra betzst a þa brudina er Sigualldi a ok þikir su uera uænne en sin kona. ok þikir Sigualldi til lykta æigi hafua satt frasagt ok þikir hann nu hafua brugdizst ser vm vinfæingit ok ser nu allar hans radagerdir. ok færir ser nu j nyt allt þat er honum matti til virdingar verda j þesse ferd. ok hann a nu at taka Uindland at þridiunge eftir Burizlaf konung. Ok eftir þessa ueitzslu ferr Sueinn konungr j brott med Gunnhilldi konu sina ok hefir nu .xxx. skipa ok mikit lid ok margar gerssimar. en Sigualldi ferr til Jomsborgar med konu sina. ok fellr(!) nu mikit af login þeirra at þui sem verit hafde. ok finna nu allir Jomsvikingar at Palnatoki er daudr ok eru þar þo allir vm stundar sakir med litlu samþykki.

Druckit erfi eftir Strutharalld

Eige myklu sidarr spyriazst þau tidende ór Danmork at Strutharalldr er andadr fadir þeirra Siguallda ok Þorkels. en Hemingr brodir þeirra var a ungum alldri þa er þessi tidendi georduzst. ok þikizst Sueinn konungr skylldr til at lata gera erfui eftir Strutharalld jall ef synir hans hinir ellri kęmi æigi til þuiat Hemingr þotti ungr til þess at vera firir ueitzslunne. Nu sendir konungr ord til Jomsborgar Siguallda ok Þorkatle at þeir kæma til at drekka erfuit ok hittizst þeir þar allir saman ok hefde tilskipan at væitzslan yrde sem virduliguzst eftir þuilikann hofdingia sem var Strutharalldr. En þeir brædr senda þau ord j moti Sueini konungi at þeir munu koma til erfuis ok mælltu at konungr | skyllde til bua lata þat er þeir þyrfte til ueitzslunnar. en þeir kuoduzst allt til mundu fa ok badu hann taka af æignum þeim er þeir ætti eftir Strutharalld fỏdur þeirra. Þetta synizst flestum monnum vradligt at þeir brædr fari þangat ok grunar at vinatta þeirra Sueins konungs ok Siguallda mune vera helldr grunn ok annarra Jomsvikinga þeirra sem þar voru med honum þo at þa leti huorir likuliga vid adra. en Sigualldi ok þeir brædr uilldu ekki annat en fara sem þeir hỏfdu heitit. en Jomsvikingar uilea ok æigi eftir vera ok vilia firir huernn mun fara ok fylgia þeim Siguallda til bodsins. Ok er at þui kemr þa fara þeir or borginne med myklu lide. þeir hafua .lxx. skipa annars hundrads ok þeir fara til þess er þeir koma til Sealandz þar sem Haralldr jall hafde firir radit. ok var Sueinn konungr þar firir ok hafde bua latit veitzslu sua at hon var þa albuin at ỏllu er þeir finnazst um uetrnatta skeid. Þar er allmikill mannfiolde ok hin bezsta ueitzsla ok drekka þeir Jomsvikingar akafliga hit fysta kuelld ok færr a þa miog. ok þat sama finnr Sueinn konungr at þeir georazst nærr allir olódir med þeim hætti at þeir voru allir sua malgir ok katir ok þikir litit firir at mæla þat er þeir uilldu giarna omællt hafua ef þeir uæri odruknir. Ok er konungr ser þetta þa tok hann til orda ok mællti sua. her er nu glaumr mikill ok fiolmenni segir hann ok uil ek til þess mæla at þer takit upp nokkura nyia glede til skemtonar monnum þat er leingi se uppi haft sidan ok mikils se vert. Sigualldi suarar. þat þikir oss vera upphafligt herra ok von at bezst verde firir set vm gledina at þu hefir fyst þuiat ver æigum allir til þin at luta. vilium ver ok allir þat samþykkia sem þer uilit vera lata til skemtunar monnum. Konungr suarar. þat væit ek menn geort hafua iafnan segir hann at godum ueizslum ok þar er manna ual er gott saman komit at menn hafua streingt hæit sier til skemtanar ok til agætis ok er ek þess fuuss at ver fræistum þess gamans. þuiat ek þikiumzst þat sea. sua myklu sem þer erut nu agætari Jomsvikingar vm alla nordrhalfu heims en allir menn adrir. þa er þat audsynt at at þat mun med meira moti vera er þer vilit upptaka vm heitstreingingar en adrir menn. ok mun þat fara eftir ỏdru at þer erut nu vmfram alla menn adra ok þat likligt at menn mune þat leinge at agętum hafua. enda skal ek þat ekki undan draga at hefia þetta gaman upp.

Heitstreingingar

Konungr steig þa fram ór sætinu ok mællti. þess streingi ek hæit at ek skal elltan hafua Adalrad Einglakonung af riki sinu adr lidnar se hinar þridiu uetrnætr edr felldan ella ok na sua riki hans. en nu attu Sigualldi segir konungr ok mælltu æigi minna vm en ek. Sigualldi suarar. þat skal vera herra segir hann at vm skal mæla nokkut. þess stræingi ek heit segir hann at ek skal heria j Noreg firir hinar þridiu uetrnætr med þui lide sem ek fæ til ok hafua ellt Hakon jall af riki sinu edr drepit hann ella. þridia kosti skal ek þar eftir liggia. Sueinn konungr suarar. nu ferr uel at segir hann ok er þessa uel hæittstreingt ef þu efnir þetta uel ok æigi er þetta litit. ok ver halfu hæilli er þu hefir þetta vm mællt ok efnn uel ok drek uel. Nu er þar til at taka Þorkell hinn hafui er þu ert segir konungr. huers uilltu hæitstræingia. er þer ok æinsætt at lata þer verda stormannliga. Þorkell suarar. hugsat hefui ek mina heitstræinging herra segir hann. fylgia Siguallda brodur minum ok flyia æigi fyrr en ek se a skipstafnn skutar hans. en ef hann berst a lande þa skal ek æigi flyia fyrr en ek se hann or fylkingu ok ek se merki hans firir mer. Uel er þetta mællt Þorkell segir konungr ok at visu muntu þetta uel efnna ertu sua godr dreingr. Þu Bui hinn digri segir konungr nu attu ok vitum ver at þu munt stormannliga vm mæla. Þess stræingi ek hæit segir Bui at ek skal fylgia Siguallda j þessa ferd sua sem mer endizst kallmenzska til ok flyia æigi fyr en færri standa upp en fallnir se af voru foruneyti ok hallda þo vid medan Sigualldi uill. Sua for sem ver gatum Bui segir konungr af mikilmannliga munde verda vm mællt af þinne hende. Nu attu Sigurdr kapa segir konungr at mæla vm eftir Bua brodur þinn. Skiot er min heitstreinging segir hann at fylgia Bua brodur minum ok flyia æigi fyrr en hann er liflatinn ef þess er audit. Sliks er uon segir konungr at þu mundir þui fylgia sem Bui brodir þinn. Nu attu Uagnn Akason segir konungr ok er oss þar mikit vm at heyra þin vmmæli þuiat þer langfedgar erut garpar myklir. Vagnn suarar. þat er min hæitstreinging segir hann at ek skal fylgia Siguallda j þessa ferd ok Bua frænda minum ok hallda vid medan Bui uill ef hann er lifs ok nokkur færr. ok þat læt ek fylgia minne heitstreinging ef ek kem j Noreg at ek skal koma j sæng Jngibiargar dottur Þorkels leiru j Uik austr an hans vilia ok frenda hennar. Þat er sagt at Biornn hinn bretzske uar j fỏr med Jomsvikingum ok var æinkum felagi Uagnns Akasonar. þuiat þeir attu Bretland badir saman sidan Palnatoki anndadizst. Konungr mællti til Bearnar. huers stræingir þu heit segir hann. Beornn suarar. (at) fylgia | Uagnne fostra minum sua sem mer endizst dreingskapr til ok vit. Ok nu eftir þetta slitr tali þeirra ok fara menn at sofua uonu bradara. Sigualldi ferr ok at sofua ok sofnar fast ok læinge ok vaknar sidan.

Vidrtal konungs(!) ok Aastridar

Nv talazst þau Astridr vid ok spyrr hon huort hann minntizst nokkut huers hann hefde heitstreingt vm kuelldit. En hann suarar ok letzst æigi muna at hann hefde neins heitstreingt. Æigi mun þer at þui verda sagde Astridr at þui at ek get til ok muntu þurfua vid bæde vitz ok hardfæinge. Huat skal nu til rada taka segir hann. þu ert vitr ok munt vilia god rad til leggia segir hann. Hon suarar. æigi væit ek huat til godra rada uerdr en til skal þo nỏkkut leggia. þa er þu kemr til drykkiu a morgin þa vertu gladr ok katr þuiat Sueinn konungr mun muna allar hæitstreingingar ydrar at þui sem ek get til. ok þa er konungr rædir vid þig þa skaltu þessu suara at ỏl se annar madr ok ek munda synu minna af hafua tekit ef ek væri vdrukkinn. en sidan skaltu spyria konung huat hann uill til leggia at efnd verde heitstreingingin. ok grip nu gulli a vit konunginn ok lat sem þu þykkizst þar oll rad eiga sem hann er þuiat hann þikizst þig miog stilltan hafua. ok spyr hue mỏrg skip hann vill fa þer til fararinnar. ok ef hann tekr þui uænliga ok kuedr þo ekki a huerssu morg skip hann uill fa þer. þa skaltu skora fast a hann sua at hann kuede þa þegar a huat hann mun til leggia skipanna. ok seg at þu munt morg vid þurfua þuiat Hakon jall hefir mikinn afla. firir þui skaltu sua skiott at gala vm þetta vid konung at ek hygg at nu mun honum minnzst firir þikia at hæita medan æigi er radin forin. en (er) forin er radin þa ętla ek at litit munir þu fa af honum vm lidit ef hann hefir adr ỏngu heitit þer. firir þui at huornngan ykkarnn sparir hann til ofara Hakon ne þig ok mundi honum þa betzst þikkia at huorrtueggi hlyti illt af.

Raadagiord

J þann tima vm morgininn er Sueinn konungr kemr til drykkiu ok Jomsvikingar var Sigualldi hinn katazsti ok færr mart til glede ok nu [minnizst Sueinn konungr allra heitstreinginga þeirra upp þær er vm aftaninn hofdu verit ok þikir vm hit uænligsta ok þikizst nu hafua miog vm stillt ok komit upp j uadhornne vid Siguallda ok alla þa Jomsvikinga. Sigualldi suarar slikum ordum konungi sem Astridr hafde firir sagt ok frettir nu eftir huat konungr uill til leggia. Þar kom vm sidir at konungr kuetz þat ætla þar er Sigualldi er buinn til þessarar ferdar at til munde .xx. skip. Þa suarar Sigualldi. þetta væri gott tillag af æinum rikum bonda en ekki er þetta konungligt tillag. Þa mællti konungr ok var nokkut sua brvnuolui ok spurde Siguallda. huersu mikils muntu vid þurfua þikiazst ef þu hefir lid eftir þui sem þu þikizst þurfua. Skiott er þat at segia .xl. skipa þeirra er oll se stór segir Sigualldi ok uel skiput. en ek mun fa þar ỏnnur j stadinn ok æigi verri þuiat æigi er uist huort oll koma hinu sỏmu aftr. Nu suarar konungr. buin skulu þessi þar er þu ert buinn til ferdarinnar Sigualldi ok radir þu til at helldr. Sigualldi suarar. þa er uel ordit ok uegsamliga sem uon er at ydr. ok efnn þetta uel sem þer hafuit hæitit firir þui at nu skal þegar fara sem væitzsluna þrytr. ok fa þu nu ỏll skipin sua at æigi verde seinat. en ek mun fa lid til ok badir vit saman. Ok nu þagnar konungr fyst ok verdr at stadr ok mællti þo. sua skal vera sem þu beidir en eige varde mig at sua skiott munde fỏrin radin. ok er þetta nokkuru fliotara at borit en ek hugda. Þa mællti Astridr kona Siguallda. æigi er ydr þess uon segir hon at þer munit sigrazst a Hakoni jalli ef þer duelit forina sua at spyrizst j Noreg ok megi hann vid buazst ef nokkut er þess at þer farit þa osigr þo at æinge frett fari firir ydr. ok er þat æitt radit at bregda vit sem skiotazst ok koma jallinum sem mest a vuart. Ok nu lata þeir radna ferdina ok skipa nu til vm ferdina. Sua er sagt at Tofua dottir Strutharalldz jalls tekr til orda ok mællti vid Sigurd kapu bonda sinn. nu er suo sagde hon at þu munt fara j þessa fỏr sem þu hefir ætlat. en þess uil ek bidia þig at (þu) efnn vel heit þin ok fylg sem bezst Bua brodur þinum ok læif eftir þig sem bezst ord. en ek skal bida þin sua at æinge madr skal koma j rekkiu mina medan ek spyr þig lifs. Þa mællti hon til Bua. menn eru þeir .ij. sagde hon at ek uil þer gefua til þessarar farar þuiat þu hefir alla stund uel vid mig verit. ok hæitir annarr Hauordr hỏgguande en annarr Astlakr holmskalli. en þui gef ek þer þessa menn at ek a þer gott at launa. en ekki skal oeinurd vid þat hafua at myklu helldr uillda ek þer gefuin hafua verit en þeim sem ek a nu. en þo verdr nu sua buit at verda. Bui þiggr nu mennina ok bad hana hafua þỏk firir ok gefr hann þegar Astlak Vagnni frenda | sinum en Hauardr ferr med Bua.

Hernadr Jomsvikinga til Noreghs

Sva er sagt at þeir Jomsvikingar bua nu her sinn eftir ueitzsluna. þat var nærri uetrnattum. Þa voru lidnir .v. vetr fra þui er Olafr Trygguason for af Vindlande. uar Olafr þa firir uestan haf er þetta var tidenda ok hafdi feingit Gydu ensku sem fyrr var ritat. Æinum uetri fyrr en Sueinn konungr ok Jomsuikingar erfdu fedr sina var Olafr Tryggvason skirdr j Sylingum. Ok þa er Jomsvikingar uoru albunir þa fara þeir or lande ok hafua hundrat storskipa. en þeir hỏfdu allz halfan seaunda tỏg annars hundrads ok voru j þui tale morg sma skip. Nu fara þeir ferdar sinnar ok gefr þeim uel byri ok toku Vikina j Noregi. þeir toku land sid vm aftaninn edr um nottina sua ok kuomu þar a vuart þuiat ekki hafde spurzst til fara þeirra adr þeir kuomu. Ok nu þegar er þeir kuomu vid land helldu þeir til bæiarins j Tunsbergi ok kuomu þar vm midnætti. Sa madr er nefndr til sỏgunnar er Augmundr het ok var kalladr hinn huiti hann var lendr madr Hakonar jalls ok a ungum alldri ok virdr mikils af jalli. hann hafde þa mest forrad firir bænum j Tunsbergi er þetta er tidenda. Ok nu er herrinn er kominn j bæinn þa taka þeir upp naliga allan bæinn ok drapu þar mart mann ok toku þar j fearhlutum allt þat er þeir mattu. foru æigi þornnsamliga gerdu naliga allt þat er illt var. en þeir er firir voru uỏknudu vit þat at margir attu vid hỏggum at taka ok uoppnnagang. Augmundr hinn huiti uaknar sem adrir menn vit þenna ufrid ok þeir er suofu næst j herbergium. hann tekr þat rad at þeir hlaupa j loft æitt þat er þeim þotti sem læingzst mundi mega veriazst j. þuiat æigi uoru faung a at þeir kæmizst til skoger. ok er þeir Jomsvikingar uerda varir vit þetta þa drifua þeir at loftinu alla uega ok hoggua j akafua. ok sia þeir Augmundr at þeir fa ekki varizst. myklu er herr sia hardfæingre ok akafare er þar er kominn. Þat er sagt at Augmundr tekr þat rad at hann hleypr ór loftinu ofan ok a strætit ok kemr standande nidr. en Vagnn Akason var þar nærr staddr er hann kom nidr ok hoggr þegar til hans ok kemr a hondina firir ofan ulflid ok hefir Uagnn eftir hondina. en Augmundr kemzst a skog undan. en gullhringr hafde fylgt hendinne ok tekr Uagnn hringinn. Ok þegar er Augmundr kemr a skoginn þa nemr hann stadar þar sem hann heyrde mal þeirra j bænum ok vill vita huerir þar væri. þikizst hann vera ofhræddr ef hann visse æigi huerir þeir uæri ok kunni ekki fra at segia þa er hann hitti jarll slik meitzsl sem hann bæri a ser. ok verdr hann þess varr af þeirra akalle at þar eru komnir Jomsvikingar. sua nemr hann huerr a honum vann. Sidan ferr hann a merkr ok a skoga ok er þat fra sagt at hann liggr vti .vj. degr a skogum adr hann kemr til bygda. ok er hann kemr (til) manna þa hefir hann allan greida þann er hann þarf þuiat margir vissu skyniar a honum. Hann ferr nu þar til er hann kom a fund jarlls. en hann hefir þa verit a uæitzslu a bæ þeim er a Sola hæitir. Erlingr hellt væitzsluna hann var lendr madr jalls. þar var ok Æirekr son hans. Sua er sagt at Augmundr kemr þar sid vm kuelld ok gengr firir jall j hỏllina ok kuedr hann virduliga. hann tekr þui uel. Augmundr var spurdr tidenda. hann segir. litil eru tidendi j fỏrum uorum segir hann en georazst mætti at tidendum ekki allitlum. Huat þa segir jall. Þat segir Augmundr at hersỏgu kunnu ver at segia ydr at mikill herr er kominn j land austr j Uik ok ferr med hinum mesta ufride ok u(i)afnnade ok þat ætla ek þeim j skape at hallda sliku fram. Jall suarar. huat væit ek segir hann huort menn munu alldri hætta fyrr lygisogum j landinu en nokkurir hanga uppi firir þat. Æirekr mællti. æigi er a sliku sua at taka fadir segir hann ekki er þetta lygimadr er nu segir fra. Jall suarar. uæitzstu miog giorla huerr þessi madr er er þu fylgir hans mali sua miog. Þat ætla ek segir Æirekr at ek vita nokkut til at þetta er Augmundr huiti lendr madr þinn ok oft hefir hann oss betr fagnnat en ver fỏgnum honum nu. Æigi kenda ek hann segir jall. gangi hann hingat nu segir jall. Ok sua gerir hann. ok nu spyrr jall. huerr Augmundr ertu segir hann. Hann segir nu til sin sua at jall kannazst vid hann. Uæit ek segir jall at þu munt satt segia. edr huerr rædr firir lide þessu hinu mykla. Siguallde hæitir sa er firir rædr lidinu ok nefnndan heyrda ek Bua ok Uagnn j herinum. ok hefir ek þess nokkurar jartæignir at ek lyg æigi. ok bregdr nu upp handarstufnum. Jall suarar. hart ertu læikinn segir hann. edr huort vissir þu huerr þer veitti þenna geig. Red ek at likendum herra segir hann. þeir mælltu þa er sa tok upp hringinn ok fylgde hondin. fenade þer nu Vagnn Akason sogdu þeir. ok þottumzst ek af þui vita at hann munde hæfua særdan mik. ok þat kannadizst | mer af at sea herr munde kalladr vera Jomsvikingar. Sannfrodr muntu vm þat vera segir jall at þeim monnum sem þu hefir nefnnda. en þat er þo at segia at sonnu at þenna her munda ek sizst til uelia þo at ek skyllde vm alla kiosa. ok mun nu bæde þurfua vid vit ok hardfæingi segir jall.

Tilbunadr orrostonnar

Hakon jall sendir nu þegar menn nordr a Hladir til Sueins sonar sins at segia hersoguna. bidr hann safnna lide vm allan Þrandheim ok bidr huernn fara er herfærr ma hæita ok skillde ma uallda ok bidr bua huert skip er nokkurr er uỏxstr at. Gudbrandr hinn huiti var þa med jalli frendi hans ok vnni hann honum mikit. Ok eftir þetta ferr Hakon jall af uæitzslunne med þui lide sem hann fek þar. hann ferr ofan eftir Raumsdal ok safnnar lide. hann sendir Æirek son sinn þegar af uæitzslunne sudr vm Rogaland ok Sogn at safnna þar lide ok um Fialafylke ok vm Fiordu. ok sendir jall ord aullum monnum sinum þeim sem j uoru landinu. at þeir skylldu allir til hans koma med allt lid þat er þeir fengi til ok æigi þeir sidr er missattir voru vit hann. letzst hann nu uilia sættazst vit huernn þeirra er þa kæme a fund hans ok honum uillde lid uæita j þat sinn. Æirekr son Hakonar jalls ferr nordr j Naumudal ok safnar lide allt hit ytra vm eyiar. Þat er sagt at Æirekr siglir eftir Hamrasunde at þar koma j mote honum herskip ok rædr þar sa madr firir er Þorkell midlangr het. hann var vikingr ok j missætti vid Hakon jall. Æirekr tekr hann ordum er þeir finnazst. uilltu segir Æirekr koma a fund fỏdur mins Þorkell med allt lid þitt ok uæita honum sligt sem þer megit þa munu þit sættazst ok auduellt mun þat firir hans hond. Þorkell suarar. þenna kost uil ek ef þu bitzst j þui Æirekr at þetta uerde eftir þui sem þer segit. Ek skal þat annazst segir Æirekr. Ok nu rædz Þorkell j suæit med Æireki ok kaupir sig sua j frid vid jall. Ok nu finnazst þeir Sueinn brædr ok fara til þess er þeir koma til þess stadar sem þeir Hakon jall ok Æirekr hỏfdu akuedit at þeir skylldu hittazst. ok þar finnazst þeir nu allir frendrnir Hakon jall Sueinn ok Æirekr sem herrinn skyllde allr saman koma. en þat er vijd ey su er Hỏdd hæitir a Sunnmæri. þar kemr mart lendra manna. þeir hỏfdu mart skipa sua at menn segia at þeir hafui nær haft þremr hundrudum fedgarnir ok voru þa morg ekki stor. þeir liggia a Hiorungauoge ok bera nu rad sin saman ok liggia þar nu med allann flotann.

Jomsvikingar komu a Hiorunga(uog)

Nv er at segia fra Jomsvikingum at þeir fara sunnan yfir landit oþornnsamliga. heria þar sem þeir koma ok ræna. hỏggua strandhỏg stór ok drepa mart manna en brenna bęi ok fara herskillde yfir landit. ok flyr undan huetuettnna þat er komazst ma. Nu koma þeir þar er Ulfuasund heita þat er nordr vit Stade ok spyria huoregir glỏgt til annara. ok sidan sigla þeir firir þat torlæide .vj. uikur sæfuar at æinguar eyiar eru firir vtan. þeir koma sidan j hỏfnn þa er j Hereyium hæitir ok liggia þar ollum flotanum. Ok er þeir eru þar komnir þa þikiazst þeir þurfua at afla ser slatra ok annara uista. ok er sagt at Uagnn Akason ferr med skæid sina til eyiar þeirrar er Hỏdd hæitir ok uæit Uagnn æigi at Hakon jall liggi a uǫginum(!) skamt fra honum. hann leggr uit eyna. ok ætla at fa ser strandhỏgg ok ganga upp a eyna. Nu berr sua til at þeir hitta einn mann at mali sa rekr firir ser kyr .iij. ok geitr .xij. Uagnn spyrr þenna mann at nafnne. hann nefnndizst Ulfr. þa mælir Uagnn vid sina menn at þeir take kyrnar ok gæitrnar ok hoggui a skip þeirra. ok sua ef þer finnit her flæira fe. Huerr er sia madr er firir skipunum rędr segir Ulfr. Uagnn hæitir sea ok er Akason. Sua þætti mer sem uera munde stærri slatra fỏngin segir Ulfr ok þo æigi allangt j brottu fra ydr Jomsuikingum. ok er ydr þat helldr frami at uænta þar til en hỏggua kyr firir mer edr gæitr minar. Segþu oss ef þu ueitzst nỏkkut til Hakonar jalls segir Vagnn ok muntu þa undan koma kum þinum ok geitum. edr huat ueitzstu tidenda at segia oss. Ulfr suarar. her la Hakon jall j gærkuelld firir jnnan eyna Hỏdd. ok munu þer þegar fa drepit hann er þer vilit þuiat hann bidr þar lids sins. Þu skalt hafua keyft j frid allt fe þitt ok gak a skip med oss ok seg oss þangat leid. Sua hæfir æigi segir Ulfr. ek uil æigi beriazst segir hann j mot jalli þuiat þat samir æigi. en visa mun ek ydr læid sua at þer hittit a uoginn ef þer uilit. Uagnn suarar. þu skalt fara ef þu uillt ok sua þo at þu vilir æigi. Vlfr suarar. ef ek gæing a skip med ydr þa uil ek æiga skilit at mer se fylgt til landz þa er þer siait at þer munit hitta uoginn. Nu gengr hann a skip med þeim Uagnne ok er þat sama dags. ok fara þegar j Hereyiar ok segia Siguallda ok ỏllum Jomsvikingum þessi tidende. ok taka nu vid at buazst sem þa er þeir munde til hins | hardazsta bardaga fara ok uilea vera vidbunir ỏllu þott Ulfr taki auduelliga aa. ok er þeir eru bunir þa taka þeir atrodr at uoginum. Þat er sagt at Ulf grunar nokkut at þeim munde synazst flæire skipin a uoginum en æitt sua sem hann hafde sagt þeim. ok þegar er þeir sea fram koma skipaflota Hakonar jalls þa hleypr Ulfr utanbordz a sund ok uill leggiazst til landz ok uill æigi bida at þeir launade honum sitt starf. ok er Vagnn ser þetta þa uill hann at uisu launa honum ok sendir honum sending gripr upp spiot æitt ok skytr eptir honum ok rekr a honum midium ok lætr Ulfr þar lif sitt.

Her buaz þeir til bardagha

Sva er sagt at þeir Jomsvikingar roa nu a uoginn med allan her sinn ok sia nu at allr er uogrinn þakidr inn fra þeim af skipum. þeir fylkia nu lide sinu. En j odru (lagi) er þat at segia at Hakon jall ok synir hans sia nu huar þeir eru komnir Jomsvikingar ok buazst til orrostu. Fundr þessi var a Hiorungauogi vm uetrinn eflir jol. þat uar halfum þridea tige uetra eftir fall Haralldz grafelldz. sea orrosta hefir miog fræg verit. Nu leysa þeir skip sin or tæingslum ok ętludu til huerir er huerium skulu j moti beriazst. En suo er frasagt at austr horfui botninn a Heorungauoge en minnit j uestr. þar standa stæinar þrir er Hiorungar hæita ok er æinn nokkuru mestr ok er vid þa stæina uogrinn kendr. en sker liggr j uoginum midium ok er jafnnlangt alla uega til landz fra skerinu til botz ok tueim megin gegnnt. en ey su liggr firir uoginn nordr er Primsigd hæitir. en Harund liggr firir sunnan fiordinn en þar er Harundarfiordr inn fra.

Skipan Siguallda til bardaga

Þeir Jomsuikingar skipa nu þann ueg j fylkingar skipum sinum at Sigualldi leggr skip sitt j midian flok. Þorkell hinn hafui brodir hans er þar a odru skipi. en Bui ok Sigurdr kapa brodir hans uoru j hinum nyrdra fylkingararmi. en Uagnn Akason ok Beornn hinn bretzski uoru badir saman j hinum eystra fylkingararme. en þeir Hakon jall ætlar(!) til j ỏdrum stad huerir beriazst skulu j moti þessum kauppum af þeirra lide. ok skipar sua til j sumum stỏdum at þrir se ætladir j moti einum Jomsuikinga. Ok munu ver þar fyst til taka fra at segia er þeir ætludu Suein Hakonarson j mot Siguallda. en þeir skipa .iij. monnum j mot Þorkatle hinum hafua brodur hans. ok er æinn Yriarskeggi annar Sigurdr stæiklingr nordan af Halogalande þride Þorir hiortr. ætladir uoru tuæir ok (j mot) Siguallda med Sueini. þar var Gudbrandr ór Daulum ok Styrkarr af Gimsum. j moti Bua var Þorkell midlangr ok Hallsteinn kellingabani af Fliodum ok hinn þride Þorkell læira hann uar lendr madr. en j mot Sigurde kapu var ætladr Arnnmodr ór Aunundarfirde ok Arnne son hans. j mote Uagnne Akasyni uar ætladr Æirekr Hakonarson ok Erlingr af Skugga ok Augmundr hinn huite. ok atti sa hinn sama at giallda Uagne handarhỏggit sem fyrr uar fra sagt. j mote Birnne hinum bretzska var ætladr Einarr hinn litle lendr madr ok Halluardr uppsia ok Hauardr brodir hans af Flydrunese. En Hakon jall skal uera laus vid læingstum ỏngum j mote æinkum ok skal hann styrkia allar þeirra fylkingar ok rada firir lidenu. Þat er sagt at fiorir islenzskir menn hafui verit med þeim fedgum Hakoni ok Æireki ok var þar æinn Æinarr er þa var kalladr Skialldmeyiar-Æinarr. hann var skalld jalls ok hafde þa litinn soma af jalli hea þui sem verit hafde. Æinarr hafde þat miog vit ord at hann munde hlaupa or lide Hakonar jalls ok til Siguallda. ok þa quad hann visu þessa.

Georda ek uig vm virda

uidis illrar tidar

þat vann ek medan adrir

orua uedurs of suofu.

katr er þrotz þar er þotti

þingsætis fe betra

meidr sparir hodd vid hrodri

huerr en skalldit verra.

Enda skal ek at visu fara til Siguallda sagde hann. æigi mun hann minna soma gera til min en Hakon jall. hleypr sidan af skipe jalls ok a bryggiurnar ok gerir a sig brottfysi sem mesta. En er hann hleypr j brott ferr hann þo æigi skeleggliga ok uill reyne jall. ok er hann kemr a bryggiurnar þa quad Æinarr adra visu.

Sækium jarll þannz auka

ulfs verdr þorir suerdum

hlỏdum vid bord a barda

baugskiolldum Siguallda.

drepr æigi sa suæigir

sarlinnz er gram finnum

rand berum vt a andra

endils vid mer hendi.

Ok nu finnr Hakon jall at Skialldmeyiar-Æinarr er j brottbuningi ok kallar a hann at hann gangi til mals vid sig. ok hann gerir sua. Sidan tekr jall skalir godar er hann atti þær uoru geruar af brendu silfri gylltar allar. þar fylgdu met tuau ok var annat af silfri en annat af gulli. þar var geort a huorutueggia metinu mannz likneskia. ok hetu þat hlutir sem fornumonnum uar tijtt at hafua ok fylgde þessu nattura. ok til allz þess er jalli þotti myklu male skipta þa hafde hann þessa hluti. Ok þui var jall uanr at leggia þessa hluti j skalirnar ok kuat a huat huorr skillde merkia ok iafnan gengu æinn ueg hlutirnir at sa kom upp sem jall uillde ok var sa hlutrinn okyrr | j skalinne sua at glamrade vid. Ok þessa gripe gefr Hakon jall Æinare ok verdr hann vit þetta gladr ok katr ok setzst nu aftr af brotferdinne. ok af þessu færr hann nafnn ok er kalladr Æinarr skalaglam. Sa madr var þar annarr jslennzkr er Uigfuss het ok var son Uigaglums. Þordr het hinn þride ok var kalladr auruaund. hinn fiorde var Þorlleifr skuma hann var son Þorkels hins audga uestan or Dyrafirde or Aluidru. Þat er sagt fra Þorlleifui skumu at hann ferr j skog ok hoggr ser kylfu mykla ok ferr sidan þar sem suæinar gera ellda. hann suidr kylfuna vtan ok hefir hann hana j hendi ser ok sidan gengr hann a fund Æireks. ok ganga nu ofan til skipanna ok þar er þa Æinarr skalaglam. Ok er Æirekr ser þetta þa spyrr hann. huat skal klumban Þorleifr segir hann su hin mykla er þu hefir j hendi þer. Þa suarar Þorleifr a þa læid.

Hefuig j hende

til hỏfuds gerua

bæinbrot Bua

baul Sigvallda

vo vikinga

uỏrnn Hakonar.

sia skal verda

ef ver lifum

æikikylfua

oþaurf Dỏnum.

Nu fara þeir fiorir hinir islenzsku menn a skip med Æireki. þa tok Uigfuss Uigaglumsson ok huatti spiot er hann atti. ok adr þeir berdizst quad hann visu þessa.

Oss er læikr en lauka

liggr heima uinr fæimu

þraungr at Uidris uedri

uandar godr firir handum.

hlyss kuet ek hel a bossa

hann uęntir ser annars

vifs vndum uỏrmum bęgi

ver skreytum spiorr neyta.

Uel er þetta kuedit segir jallinn.

Orrosta Jomsuikinga ok Hakonar jarls

Ok eftir þetta leggiazst at fylkingar þeirra at þeirre skipan sem nu var frasagt. ok er sagt at Hakon jall var j fylkingu med Sueine syni sinum j moti Siguallda. ok Sigmundr Brestisson var skipstiornnarmadr ok suæitarhofdinge j lide jalls. Þar tekzst hinn hardazsti bardagi ok er huorigum hugar at fryia ne soknar ok framgongu. ok suo er sagt at huorigir lata undan siga sin skip firir ỏdrum þeir fedgarnir ędr Sigualldi. Ok er þetta er tidenda þa sia þeir at Bui hefir gert mikinn bug a fylkingu þeirre er j mot honum var j hinn nyrdra fylkingararm. letu þeir undan siga skip sin er vid hann bỏrduzst ok þotti þeim betra mundu firr honum. en hann let þo hallda eftir þeim ok fa þeir illt af honum. Þat sea þeir at jafnnlæikit er med þeim Vagnne ok Æiréki ok eru þeir j hinn sydra fylkingararm. ok nu lætr Æirekr fara þadan æitt skip þat er hann er sialfr a ok Suæinn brodir hans annat skip ok nu fara þeir brædr badir ok leggia at Bua ok beriazst vid hann ok fa rett fylking sina ok æigi betr. En Hakon jall berst medan vid Siguallda. Ok er Æirekr kemr aftr j fylking sina þa hefir Vagnn gert mikinn bug a lide Æireks. ok hafua þeir Uagnn gengit j gegnum fylkingar ok sua lagt fast at þeim at sundrskila hafua farit skip þeirra Æireks. ok verdr Æirekr nu ræidr miog er hann serr þetta ok leggr nu Jarnnbardanum hardfæingliga at skæidinne Vagnns. stinga þeir stỏfnum saman ok beriazst nu af nyiu ok er þat hinn hardazsti bardag(i). Ok er þat sagt at þeir Uagnn ok Astlakr holmskalli hlaupa a skip Æireks Jarnnbardann ok ganga sidan med sinu borde huorr. ok ma sua at kueda at þeir hỏggui a tuęr hendr. ok sua rydiazst þeir vm at lidit hrỏkkr undan þeim. Æirekr ser þetta at þessir menn eru sua akafir at æigi ma læingi sua buit hlyda ok þarf skiott til rada at taka. Astlakr var madr skỏllottr at þui er sagt er ok hefir hann þo æigi hialm a hỏfde um daginn ok etr hann fram berum skallanum. ok er heiduidre a ok gott uedr ok varmt ok fara margir menn af klædum ok hafua ekki nema herklæde æin firir hita sakir. Nu eggiar Æirekr lid sitt j moti þeim ok sidan hỏggua menn til Astlaks j hỏfut honum bæde med suerdum ok ỏxum ok rykr ór skallanum vid hoggin en ekki bitr a. ok þetta sia þeir nu at hann gengr hart fram huat sem firir er ok rydst vm hit sama sitt hoggr ofuallt til beggia handa. Þat er sagt at Uigfuss Uigaglumsson tok þat rads at hann gripr upp nefstedia einn mikinn er þar la ok rekr nefit j hỏfut Astlaki. en uit þui atti hann ekki gert ok sỏkkr stedianefit j skallanum sua at j hæilanum nam stadar. ok fell hann þegar daudr nidr. En Uagnn gengr med ỏdru borde ok hỏggr a tuær hendr ok uæitir morgum manni bana. ok er þessu ferr fram þa hleypr Þorleifr skuma at Vagnne j mot honum ok lystr til hans med æikikylfunne ok kemr a hialminn uppi ok springr undir. ok stakar Vagnn firir at honum Þorleifi ok stak suerdinu til hans ok stiklar Vagnn af Jarnnbardanum ok a skæid sina. ok nu berst hann akafazst ok menn hans eftir þetta. Ok sua hỏfdu þeir Holmskalli þo hrodit Jarnnbardan at Æirekr let þa þegar þangat fara menn af ỏdrum skipum unnz hann er allskipadr. ok nu er hin hardazsta hrid med þeim Uagnne ok Æireki. Ok nu sia þeir Hakon ok Æirekr at fylkingar þeirra er(u) sumar at lande komnar. ok verdr nu huilld nỏkkur a bardaganum. ok hittazst þeir nu allir saman fedgar. Ok nu mællti Hakon. | þat þikiumzst ek sea segir hann at bardaganum hefir miog hallat a oss. var þat ok satt segir hann at ek hugda til þess verst at beriazst vid þessa menn af ollum hermonnum þeim sem ek vissa til. enda reynizst mer sua at mer þikia þessir menn ỏngum likir audrum monnum at æigi se þessir verri uidræignar. ok þat kann ek segia at æigi man oss sua buit hlyda ef æigi er rads læitat. ok skulu þer her vera eftir med herinum þuiat oradligt er at forystan fari ỏll a brott ef þeir leggia at. en þess er alldri oruænt. en ek mun ganga a land upp med nokkura menn.

Blotskapr Hakonar moti Jomsvikingum

Nu gengr Hakon jall upp a eyna Primsigd. en þar var mỏrk mikil j eyiunne ok þar gæingr hann j riodr æitt. ok þar leggzst hann nidr ok horfir j nordr ok mælizst nu firir sem honum þotti uænligazst. ok þar kemr hans bænarordum at hann skorar a sinn fulllrua Þorgerde Hỏrdabrude. en hon daufheyrizst vid. þa þikizst hann vist uita at hon mon honum reid vera. Hann bydr henni at þiggia af ser j blotskap æina hluti ok ymsa. en hon uill ekki þiggia. þa bydr jall henni mannblot. ok nu þikir jalli uuænkazst taka vm sitt rad ef hann fær æigi órskurd um sitt mal. tekr nu ok eykr bodin vid hana. ok þar kemr at hann bydr henni alla menn til blota at hon skyllde um alla kiosa nema um sialfan hann ok Æirek son hans ok Suæin. En jall atti son þann er Erlingr het ok var .vij. uetra gamall ok hinn efnniligzsti. ok nu verdr þat vmsidir at Þorgerdr þa blotit at honum ok kyss Erling son hans. Ok er jalli þikia heyrdar vera bænir sinar ok heit þa þikir honum uænkaz taka vm. ok lætr sidan taka suæininn ok ferr j hond Skofta þræli sinum. ok uæitir hann honum bana med þeim hætti sem Hakon uar uanr ok hann kennir honum rad til. Ok eftir þetta ferr jall til skipa sinna ok eggiar allt lid sitt af nyiu. ok væit ek vist at oss mun sigurs audit verda segir hann. ok gengit fram at betr þuiat ek hefui hæitit a Þorgerdi Hỏrdabrude ok þær badar systr ok munu þær æigi bregdazst nu helldr en fyrr. Ok nu hefir huilld verit a bardaganum medan Hakon jall hafde farit at blota. hafua nu huorirtueggiu buizst vid bardaganum sem uænligazst þotti. Ok nu gengr jall a skip ok leggia þeir at i odru sinne. ok er Hakon þa j mot Sigvallda ok gengr nu fram hit hardazsta j trausti Þorgerdar ok Jrpu. Ok þat er nu sagt at vedrit tekr at þykna ok dregr upp sky ok helldr skiott ór nordre. þa var sua komit deginum er þetta var tidenda at helldr tok vt eyktina. ok nu dregr skiott upp skyit sua at alskyiat var. ok þat þui næst at fylgir el. ok sua þotti þeim sem bæde fylgde elldingar ok ræidarþrymur. en allir Jomsvikingar attu at uega j mot elinu. En elit var med sua myklum bysnum ok vedrit þat er fylgde at ekki fengu menn betr en stadit. en menn hafua farit af klædum um daginn ok var monnum heitt. en nu var uedrit odruuiss ok tekr nu at kolna uedrit. ok sottu þeir þo fryiulaust bardagann. Þat er nu sagt at Hauardr hỏgguande forunautr Bua ser fystr manna Þorgerde Hordabrude huar hon er j lide Hakonar jalls ok sidan margir adrir. ok þat sia þeir med þa er linar nokkut elinu at ór flaug at þui er þeim syndizst af huerium fingri flagdsins. ok vard madr firir j huert sinn sua at bana hafde. Ok þetta ser nu Sigualldi ok hans felagar ok tekr nu til orda þuiat Bui ok hans lid sękia nu bardagann j akafua er a laust elinu. æigi þiki mer nu sem uer æigim vid menn æina at beriazst helldr vid hit uersta trỏll. ok mun þat þikia nokkuru uerra ok mannuandara at ganga j mot hinum uestum traullum en þo er æinsætt at ver halldimzst vid sem bezst.

Hakon jarl feck sigr

Þat er nu at segia fra Hakoni jalli þegar hann sa at elldi nokkut elit þa tekr hann ok hæitr a Þorgerde Hordabrude ok Jrpu systr hennar. Nu tekr at nyiu at rokkua at elinu vit þetta ahæit. ok er þetta myklu meira ok hardara ef sua ma vera. ok j þessu elinu hinu sidarra ỏnduerdu þa ser Hauardr hogguande at .ij. konur eru komnar a skip Hakonar ok hỏfdu æitt atferlli badar sligt sem hann hafde fyrr set. Ok þa mællti Sigualldi. nu uil ek flyia segir hann ok geori sua allir minir menn firir þui at nu er vid traullin at beriazst en æigi uit mennina. er nu ok þui uerra en fyr at nu eru .ij. trỏllin en þa uar æitt enda skal nu æigi læingr uit halldazst. ok er þat til botar at eigi flyium uer firir monnum þo at ver halldim undan ok streingdum ver eigi þess heit at beriazst uit trỏllin her j Noregi. Ok eftir þetta snyrr Siguallde undan sinu skipe ok kallar a þa Vagnn ok Bua at þeir skyllde flyia sem skiotazst. Ok j þui bile er Siguallde hafde leyst skip sitt fra flotanum þa hleypr Þorkell midlangr | af skipi sinu ok a skip Bua ok hỏggr til hans ok berr þetta allbradan at. hann hefir suerd j hende ok hỏggr af Bua hỏkuna ok uorrina alla nidr j gegnum sua at þat fell nidr j skipit ok ór honum hrutu tennurnar uid hỏggit. Þa mællti Bui er hann fek sarit. uestnna mun nu þikia hinne dỏnsku at kyssa oss j Borgundarholmi þo at ver komim þangat. Bui hỏggr j mot til Þorkels ok var hállt a skipinu af blode ok fell hann Þorkell er hann uillde forda ser ok kemr hỏggit a hann midiann ok hio Bui hann j sundr j midiu j .ij. hlute uit skipsbordinu. Ok eftir þenna atburd þrifr Bui upp æitt bryntrỏll akafliga stortt ok eggiar nu sina menn til framgongu ok hỏggr nu til beggia handa ok sua hart ok akaft at allt hrỏkkr undan þat er firir uerdr. Ok er Hakon jall ser þetta þa hæitr hann nu a alla suæitarhỏfdingia sina at þeir skylldu radazst j moti Bua ok reka þenna uiking af hondum ser. en þeir voru flestir at mæddir uỏru af langri soknn ok þotti betra firr Bua en nærr. þuiat þeim þotti ekki frynligt at eiga nattbol undir bryntrollinu þui er Bui for med. Nu ser Hakon jall at æingi uerdr til þessa þrekuirkis j moti Bua. en hann gengr af ser sem mest ok gerde stor slỏg a lide jallsins. þa heitr hann a Sigmund Brestisson at hann legde skipe sinu at Bua skipe ok drępi þenna spelluirkia. Sigmundr suarade. Będe er nu jall at ek a ydr margan soma at launa er þer hafuit mer ueittan enda uili þer nu hafua mig j hina mestu hęttu er ek skal radazst j moti Bua. Hakon jall uelr nu hitt bezsta lid ok hit hardazsta a skip Sigmundar ok bidr hann nu uel framganga. sidan leggr hann skipe sinu at Bua skipe ok tokzst nu med þeim ok lide þeirra hin hardazsta soknn. Bui var stórhỏggr miog þuiat hann uar rammr at afli ok hne margr madr firir honum ok let sitt lif. Sigmundr eggiar nu miog sueitunga sina at uæita uppgongu a skip Bua .xxx. manna saman fram a saxit. Bui ok hans felagar redu snarpliga j moti ok tokzst þar hỏrd soknn ok snorp orrosta. þeir mætazst brátt Bui ok Sigmundr ok æigazst vid uỏpnaskipti. er Bui madr sterkari en Sigmundr fimari ok uigkęnni. Sigmundr skiptir enn uopnum j hondum ser þuiat hann gerir ser bader hendr iafnnfimar til uigs at hafua. en vid gatu fair menn geort edr ỏngir. ok j þessi suipan hỏggr Sigmundr hond af Bua j ulflid ok brátt adra. ok er Bui hefir hendr badar mist þa stingr hann handarstufunum j hringa a gullkistum sinum er fullar uoru af fe. hann mællti þa ok kallade þa hátt. firir bord allir Bua lidar. Nu hleypr Bui firir bord ok kom alldri upp sidan. ok uinnr Sigmundr þenna sigr til handa Hakoni jalli. Þetta er sognn Hallbiarnar hala hins fyrra ok Steingrims Þorarinssonar ok frasỏgnn Ara prestz froda Þorgilssonar. Ok nu skilr þenna bardaga med þui sem nu var sagt. þakka þeir fedgar nu Sigmundi Brestissyni þenna sigr er nu uar unninn.

Sigualldi flydi or orrostu

Nv er þar til at taka at Sigualldi dregzst ut fra flotanum ok gade æigi þess at Bui uar firir bord stiginn ok kallar a þa Uagnn ok Bua at þeir skylldu flyia allir sem hann. En Uagnn suarar ok quad visu.

Siguallde hefuir settda

sealfua oss vid kylfu

en fafrodigr flyde

for heim til Danmerkr.

hyggr j fadm at falla

fliott uinkonu sinni

en firir bord hit breida

Bui gek med hugrekki.

Þat er sagt at Siguallda uar ordit kallt j elinu ok gripr til ara ok uill lata ornna ser en annarr madr settizst vid stiornn. ok er Uagnn hafde quedit uisuna ok suarat Siguallda þa fleygir hann spioti eftir Siguallda ok ætlade at hann munde vid stiornina. en sa hlaut sendingina er styrde ok kom a hann midiann ok j gegnum hann. þa mællti Uagnn til Siguallda at hann skyllde flyia manna armazstr. Þorkell hinn hafui brodir Siguallda for j brott þegar Sigualldi uar farinn ok hafde .vj. skip. ok Sigurdr kapa þuiat Bui brodir hans var firir bord stiginn ok var ekki hans þa vid kostr ok þurfti ekki hans at bida. ok þikiazst þeir Sigurdr ok Þorkell hafua þui ent sinar heitstreingingar. ok fara þeir nu allir sudr til Danmerkr ok hỏfdu þeir a brott med ser fiogur skip ok .xx.

Fangadir Jomsvikingar

Sva er sagt at allt þat er af komzst þeim skipum er eftir uoru hlaupa a skeidina til Uagnns ok uorduzst þeir allir saman hit hardazsta þar til er myrkt var. þa slæit bardagann ok stodu þa enn margir upp a skæidinne Uagns. ok vard þeim Hakoni jalli dagfatt til at leita um skipin huat lifuęnt væri ok letu hallda a uỏrd um nottina at æinge madr kæmizst j brott af skipunum þeirra Jomsvikinga. ok toku fra skipunum ỏll rædin. Ok er þetta var geort þa roa þeir til landz ok skiota yfuir sig tiolldum ok þikiazst nu eiga sigri at hrosa. Ok | sidan uega þeir haglkornnit ok uilia reyna matt þeirra systra. ok er þat sagt at haglkornnit uegr huert eyre. ok eftir þetta eru bundin sar manna ok uaka þeir um nottina Hakon jall ok Gudbrandr ór Daulum.

Drap Gudbrandz

Nv er at segia fra þeim Uagnne ok Birnne hinum bretzska at þeir talazst vid huat þeir skulu rada taka. ok er annathuort segir Uagnn at uera her a skipunum til þess er dagar ok lata oss handtaka edr hinn annarr at leggia at lande ok gera nokkut illt a þeim ef ver megum ok leita sidan undan ok forda ser. ok þat taka þeir rads allir saman at þeir taka siglutred ok rana ok flytiazst a þui allir saman nærr .lxxx. manna. ok um sidir komazst þeir j skerit þat er a uoginum var ok þottuzst þa komnir a meginland. ok voru þa miog farnnir margir mennirnir ok þar letu .xx. menn lif sitt um nottina þeir er sarir uoru en allir uoru miog þrekadir. ok verdr af þessu ekki farit læingra. Þat er sagt at þegar er Siguallde er undan flyinn at þa tok bratt af elit ok suo elldingar ok reidarþrumur. ok er þa uedrit kyrt ok þo kallt um nottina er þeir uoru j skerinu ok þar eru þeir til dags ok til þess er liost uar ordit. Þat er sagt at þa er skamt var til dags at menn jarlls voru þa enn at binda sar sin ok hofdu at verit alla nottina ok hỏfdu þa miog lokit. ok nu heyra þeir at stræingr gall ok ỏr flygr af skipinu þui sem Bui hafde a uerit ok kemr ỏrin undir hỏnd Gudbrande frenda jalls ok var þegar daudr. ok þotti jalli þat hinn mesti skade ok sidan bua þeir um lik hans. Nu er þat sagt at einn madr stendr hea tialldskỏrum er Æirekr gengr j tialldit ok Eirekr spyrr hui hann stæde þar. edr hui ertu suo yfirlitz sem þu ser at bana kominn. ertu sárr. Þar var Þorleifr skuma. Æirekr mællti. þat kann ek sia segir hann at þu ert at bana kominn. Þorleifr suarar. æigi munda ek vita segir hann nema blodrefill hans Uagnns kæmi vid mig littat þa er ek laust hann kylfuhỏggit. Jall mællti. illa hefir þinn fadir halldit a landinu vt ef þu skalt her deyia. Ok þetta heyrir Æinar skalaglam sem jall mællti. þa vard honum visa a munne.

Þat kuad ullr at æri

unduiggs firir haf sunnan

þa er a sæima sęre

sarellda spaur uoru.

aullungis hefir illa

eybaugs ef skal deyia

uer hyggium þat uigea

ualldr þinn fadir halldit.

Ok nu fellr Þorleifr þegar daudr nidr. En þat er sumra manna sognn þeirra er frodir eru at Þorleifr skuma hefde um daginn j bardaganum lostit Hauard hỏgguanda sua at badir fætr hans uoru lamdir þa er hann var adr sua illr uidreignnar at naliga hio hann allt þat er firir honum uard. Ok nu um morgininn er liost var þa fara þeir at kanna skipin menn jalls ok koma a þat skip er Bui hafdi att ok uilldu uita huerr skotit hafde ok þotti sa illz firir uerdr. Ok er þeir koma a skipit þa finna þeir þar æinn mann þann er lif hafde en þat var Hauardr hỏgguande er uerit hafdi fylgdarmadr Bua. en hann uar sarr miog sua at lamdir uoru badir fætr hans firir nedan kne. en þeir Sueinn Hakonarson ok Þorkell leira ganga þangat til hans. Hauardr spurde þa huor(t) nỏkkur sending hefde komit j nott a landit. Þeir suorudu. at visu kom sendingin eda huort sendir þu. Hann suarar. ekki skal þess dylia at ek senda eda huart uard nỏkkurum manni mein at er ỏrin nam stadar. Bana fek sa af segia þeir er a kom aurin. Ja segir hann minna uard þo at en uera skyllde. en huerr uard firir. Gudbrandr hinn huiti segia þeir. Ja segir Hauardr þess vard nu æigi audit er ok uillde hellzst. jallinum hafda ek ętlat. en þo skal nu uel yfir lata at sa vard nokkurr firir at ydr þotti skadi at. Æigi er a at lita segir Þorkell. drepi hund þenna sem fyst. Ok hỏggr sidan til hans ok eftir þat hlaupa menn at honum ok vinna a honum ok særa hann til þess er hann deyr. ok er þetta var unnit fara þeir til landz ok segia jalli huernn þeir hofdu drepit ok kuodu hann þo eigi medalfarbauta vera. sỏgduzst þat æitt heyrt hafua af hans ordalage ok kuoduzst þat hyggia at eigi munde skaplynde vm bæta.

Bundnir Jomsvikingar

Fra þui er nu at segia at þeir Hakon jall sea menn j skerinu ok bidr jall nu roa eftir þeim ok taka þa hondum georualla ok færa ser ok letz uilia rada firir þeirra liflati. ok sidan ganga menn jalls a skip ok roa til skersins. ok var þa będe um þa menn er j skerinu (voru) firir at fair uoru lidfærir bæde sakir sara ok kulda enda er þess æigi getit at uỏrnn þeirra yrde þa mikil. ok lykr nu sua at þeir er(u) þar nu handteknir allir af jalls monnum ok til landz fluttir ok voru þa saman .lx. manna. Ok eftir þetta er Uagnn læiddr a land upp ok hans felagar ok eru nu bundnar hendr þeirra a bak aftr ok sidan settr huerr hia ỏdrum a einn streing ok æigi þyrnnsamliga. En jall ok hans menn briota upp uistir sinar ok fara til mater ok ætlar vm daginn j ærnu tomi at hỏggua skuli þessa menn alla Uagnn ok felaga hans. Ok adr þeir gengi til matar þa var flutt skip þeirra | Jomsuikinga til landz ok sua fiarhlutr ok fe til stanga borit. ok skipti Hakon ok hans menn med ser ollu fenu ok uopnum ok þikiazst nu hafua unnit mikinn sigr er þeir hafua fét allt en handteknna suma Jomsvikinga en ellta suma a brott en þat þo mestr hlutr er drepit var. ok gambra þeir nu hit mesta. Ok er þeir eru mettir þa ganga þeir vt ór herbudum sinum ok þangat til er bandingiarnir voru. ok er Þorkell leira ætladr til at hỏggua þa alla. Þeir hafua adr ord vid þa Jomsvikinga ok uilea vita huort þeir eru myklu hardare en adrir menn sem fra þeim var sagt. ok eru nu leystir nỏkkurir menn ór streinginum þeir er sarir uoru miog. en þeir Skopti ok Karkr ok adrir þrælarnir hafua varduæitta þa ok halldit streinginum. Ok er mennirnir voru leystir or streinginum ok ætladir til hỏgs þa vinna þeir þat vid þrælarnir at þeir snua uỏnd j har þeim Jomsvikingum. ok nu eru leiddir fram .iij. menn ok voru miog sarir ok geingr Þorkell læira at þeim ok hỏggr hỏfut af þeim. sidan sagde Þorkell til sinna felaga huort þeir sæi honum nokkut hafua brugdit vit þessa syslu. þuiat þat er mal manna segir hann at ollum muni bregda vid ef hann hỏggr .iij. menn huernn eftir annan. En Hakon jall suarar. ekki seam uer þer uit þetta bregda sagdi jall en þo synizst mer sem þer se miog brugdit huat sem eftir kemr.

Hognir menn or streing

Nv uar leiddr hinn fiorde madr or stræinginum ok var snuinn uondr j hár honum. ok þa mællti Þorkell adr en hann uæitti honum tilræde. huersu gott hyggr þu til at deyia segir Þorkell. Gott hygg ek til bana mins þuiat mer mun þat verda sem minum fỏdur at ek mun deyia. Ok eftir þetta hỏggr Þorkell hỏfut af honum ok lauk sua hans æfui. Sidan var leystr hinn .v. madr or streinginam ok spyrr Þorkell huersu gott hann hygde til daudans. Æigi man ek lỏg uor Jomsvikinga ef ek hygg illt til eda kuida ek vid bana minum eda mæla ek ędruord þuiat æitt sinn skal huerr deyia. Ok nu hỏggr Þorkell þenna mann. ok nu ætla þeir Hakon jall ok Þorkell at spyria huernn þeirra adr þeir se hỏgnir huernn ueg þeir hygde til banans ok reyna sua lidit huort sua hart uæri sem sagt var. ok þikir ræynt ef æingi þeirra mælir ędruord þegar þeir sea banann opinn firir ser. at sua mỏrgum monnum sem þar voru handteknir þa þotti þeim sem æigi munde mart slikt at hardfæinge ok munde þa vera sem sagt var. en j ỏdru lagi þa þotti þeim gaman at heyra a ord þeirra huort sem upp kæmi. Ok nu er hinn .vj. madr tekinn ór stræinginum ok snuinn uondr j hár honum ok buinn til hỏgs. Ok er sua uar komit þa spyrr Þorkell huersu gott hann hyggi (til) dauda. Hann suarar. mer þikir gott at deyia segir hann uit ordzstir godan en þer er skỏm at lifue þinu þuiat þu munt lifua uit skom ok klæki medan þu lifir. Æigi lika Þorkatli ord þessa mannz ok lætr honum skamt til þess at hann hỏggr hỏfut af honum ok er honum eigi foruitni a hans tali leingra. Sidan er leiddr til hỏgs hinn .vij. madr ok spyrr Þorkell hann huersu gott hann hygde til daudans. Ek hygg allgott sagdi hann ok þiki mer uel til bera. en þat uillda ek at þu ueittir mer at þu hyggir sem skiotazst af mer hỏfutit en ek hellda a æinum tygilknifui. þuiat ver Jomsvikingar hỏfum oft rætt vm þat huort madr visse nokkut þa er af færi hỏfudit ef madr væri sem skiotazst hỏginn. ok nu skal þat til marks at ek mun fram visa knifinum ef ek veit nokkut fra mer elligar mun hann falla þegar nidr ór hendi mer. en þu lat þat æigi at skorta er þu skalt at vinna at þu hỏgg hỏfutit sua skiott af mer at þat megi reynt verda firir þa sỏk. Ok nu hỏgr Þorkell sua at þegar fauk hỏfudit af bolnum. en knifrinn fell a iord nidr sem likligt var. Sidan var þangat leiddr hinn .viij. madr ok spyrr Þorkell hins sama. Gott hygg ek til sagde (hann). Ok nu snua þeir uond j hár honum. ok er honum þotti sem skamt munde at bida hỏggsins þa mællti hann. hrutr sagde hann. Þorkell stỏduar hỏggit ok spurde hui hann mællti sligt. Þui segir hann at þo mun æigi ofskipat med anum þeim sem þer nefnndut j gær jalls menn þa er þer fengut sárin. Manna armazstr sagde Þorkell sligt mælandi. ok hỏggr hann þegar ok lætr hann lif sitt. Nu var leystr .ix. madr ór streingnum ok spyrr Þorkell. huat er sannazst felagi segir hann huersu gott hyggr þu til at deyia. Gott hygg ek til at deyia sem allir uorir felagar þeir sem her lata nu lif sitt. en þat uillda ek at þu uæittir mer at ek se æigi þann ueg leiddr til hỏggs sem saudr helldr uil ek sitia firir ok uil ek at þu gangir at mer framan ok hoggir j andlit mer ok hygg at uandliga huort ek blauskra nokkut vit. þuiat ver hỏfum oft vm rætt Jomsuikingar huort madr munde nokkut bregda ser vit ef hỏgit væri j andlit honum. Þorkell gerir sem hann bat. hann sitr nu firir en Þorkell hỏggr | framan j andlit honum. Sua er sagt at þeir sęi hann ekki blỏskra vid nema þa er daudi færdizst j ỏgu honum þa dregr saman ỏgun sem oft kann verda þa er menn andazst. Ok eftir þetta uar leystr hinn tiunda madr ór streingnum ok til hỏggs leiddr. ok spyrr Þorkell enn hins sama. Til þess hygg ek einkar gott segir hann. en þat uillda ek at þu uæittir mer at þu latir duỏl a at hỏggua mik at ek nai adr at biarga brokum minum. Þat skal uæita þer segir Þorkell en þo se [ek] þer ekki þat skipta huort þu georir þetta en þo skaltu rada. Sia madr var uænn yfirlitz ok mikill uexsti. ok er hann hafde þat geort sem hann uillde þa tek(r) hann til orda ok hefir æigi upp kift brokunum ok hellt a kumpan sinum. þat er þo satt segir hann at mart verdr annan ueg en madrinn ætlar firir ser. þuiat þat hafda ek ætlat at þessi kumpan minn skyllde nærr koma Þoru Skagadottur konu jalls ok skyllde hon hann fostra ok j rekkiu hafua hea ser. ok hristir hann vid nỏkkut suo er hann mællti þetta ok kippir sidan upp brokunum. En jall tekr til orda. hỏggui þenna sem skiotazst segir hann þuiat sea madr hefir læinge illt haft j hug ser ok hefir nu sialfr bert geort. Ok nu hỏgg(r) Þorkell af þessum manni hỏfut ok lauk sua hans ęfui.

Gefit lif Sueini Buasyni

Þessu næst var madr leiddr ór streingnum ok til hỏgs. hann var ungr madr ok hærdr uel sua at þat la a herdum honum nidre ok gult sem silki. Þorkell spyrr enn huern ueg hann hygde til at lata lifit. En hann suarar. lifuat hefui ek hit fegrsta segir hann ok þeir hafua nu latit lifuit firir skỏmmu at mer þikir litit j væitt at lifua læingr ok æiga þo æigi mæira kost en nu a ek. en þo uil ek at þu uæitir mer þat at æigi læide þrælar mik til hỏgs ok uillda ek at sa nokkurr leidde mik er æigi uære uerri madr en þu. ok hygg þo at at ouanfeinginn se þer j mot segir hann. þat er ok annat at ek er suo uandr at háre minu at ek uil at sa madr hallde harinu fram af hofdinu medan ek er hỏgginn ok hnykki skiott hofdinu af bolnum sua at harit verde eigi blodugt. en þu hỏgg af mer hỏfudit suo skiott at þetta megi sua uerda sem ek hefui til ætlat. Ok þat er sagt at æinn hirdmadr yrde til jalls at hallda honum ok þikir æigi þurfua at snua uond j hár honum er harit var suo mikit. ok tekr hann hirdmadrinn ok uefr um hond ser ok helldr sua badum hondum undir hoggit. en Þorkell reidir at suerdit ok ætlar at uæita honum þat er hann bad at hỏggua hann hart ok skiott. En sia hinn ungi madr þa er hann heyrir huininn af hỏgginu þa hnykkir hann hart ok skiott hỏfdinu undan hỏgginu. ok berr sua til at sa hlaut hỏggit er honum hellt ok hỏggr Þorkell af honum hirdmanninum badar hendr j ỏlbogabotum. en hinn sprettr upp ok bregdr a gaman vid ok mællti. huerr a suæina hendr j hare mer segir hann. ok hristir nokkut sua hỏfudit. Þa tok jall til orda ok mællti sua. stor bysnn georazst nu j segir hann ok taki þenna mann ok drepi sem skiotazst ok hefir hann þo myklu bragdi a oss komit. ok þat atkuæde uil ek nu uæita at huerr se drepinn sem skiotazst a fætr ỏdrum þeirra er nu eru eftir þuiat myklu eru menn þeir verri uidfangs en ver faim vit þeim set ok æigi hefir ofsỏgum fra þeim sagt verit ok þeirra hraustlæik. Æirekr suarar þa fỏdur sinum ok mællti. vita vilium ver nu fadir huerir menn eru adr drepnir se. Sidan spurde Æirekr. huerr ertu hinn ungi madr segir hann. Sueinn heiti ek segir hann. Huers son ertu segir Æirekr edr huert er kyn þitt. Bui het fadir minn segir hann ok var Veseta son af Borgundarholme. danskr er ek at ollu kyne. Huersu gamall madr ertu Sueinn segir Æirekr. Ef ek lid yfir þenna uetrinn þa er ek atian uetra gamall ad alldri. En þu skalt at visu yfirlida uetrinn segir Æirekr ok skal þig æigi drepa. Æirekr tekr hann nu j frid ok lætr hann fara j suæit med monnum sinum. Ok er jall ser þetta þa tekr hann til orda. Æirekr sagde hann huersu ætlar þu til ef þu uillt þenna mann undan þiggia er oss hefir gert sua miklu skam sem sia madr hefuir gert. en þo kann ek æigi sia at ek muna sækia j hendr þer eftir manninum ok muntu rada verda at sinne ok verdr nu sua at vera sem þu uill. Æirekr mællti. æigi skal nu fyrr drepa mennina en ek hefui haft ord vid þa ok ek uæit huerir þeir se at ætt edr nafnni.

Biorn þa lif af Eireki

Ok eftir þetta þa uar madr leystr ór streinginum ok hafdi streingrinn uafuizst um fot honum sua at hann var fastr. þessi madr var mikill uexsti ok ungr at alldri allra manna uænstr. Þorkell spurde þenna mann huersu gott hann hygde til daudans. Gott hygg ek til hans segir hann ef ek efnndi heitstreingin(g) mina. Þa spyr Æirekr. huert er nafn þitt edr huer er heitstreingin(g) þin su er þer þætti sua myklu male skipta at þu efnndir | adr þu letir lifit. Hann suarar. ek heiti Uagnn Akason Palnatokasonar. suo er mer til ættar kent. Huers streingdir þu heit segir Æirekr þess er þer letzst þa gott þikia at deyia ef hon færa fram iafnt eftir þui sem þu uilldir. Þess streingda ek heit segir Uagnn at ek skyllda koma j sæng Jngibiargar dottur Þorkels leiru an hans rade ok allra frenda hennar ef ek kæma j Noreg en drepa hann sialfan. ok þiki mer mikit at skorta um mitt mal ef ek skal þessu æigi fram koma adr en ek deyia. Ek skal at þui geora segir Þorkell at þu skalt þessu æigi fram koma adr. Ok hleypr at honum Uagnne ok hỏggr til hans badum hondum. en Biornn hinn bretzski fostri hans spyrnnde til Uagns fæti sinum ok hratt honum hart undan hỏgginu. Þorkell hỏggr yfir Uagnn. en suerdit kemr a streinginn er Uagnn er bundinn med ok gek hann j sundr. er Uagnn nu lauss en ekki sarr. Þorkell steyptizst vid er hann misti mannzsins ok fellr hann en suerdit rauk ór hendi honum. Sua hafde Beornn hart spyrnnt til Uagnns at hann hafdi fallit vid. en æigi la hann læingi ok sprettr upp þegar skiott. hann tekr suerdit er Þorkell hafde haft ok hỏggr Þorkel þegar banahỏgg. Nu hefui ek efnnda adra heitstreinging mina segir Uagn ok uni ek nu þegar synu betr vid en adr. Hakon jall mællti. lati þer hann nu æigi lausann vid læika læinge ok drepi þer hann (sem) fyst þuiat hann hefir unnit oss mikinn skada. Æigi skal hann drepa segir Æirekr ef ek ma rada fyrr en oss ok skal ek Vagnn undan þiggia. Hakon jall mællti eigi þurfum ver nu til at hlutazst einn uilltu nu rada frende segir hann. Gott er mannkaup j Uagnne fadir segir Æirekr ok synizst mer þui uel keyft at vit takim hann j virdingar ok metnat sem haft hefuir Þorkell. atti Þorkell þessa af von sem nu hlaut hann þuiat nu kemr at þui sem oft er mællt at spa er spaks geta en þu satt þegar j dag feigdina a honum. Ok nu tekr Eirekr Uagnn a sitt ualld ok er honum nu vid ỏngu hætt. ok þa mællti Uaggnn. þui at eins þiki mer betra at þiggia grid at þer Æirekr ef þeim ollum eru grid gefin er eftir eru uorra felaga. elligar munu ver fara allir saman fỏrina felagar. Æirekr suarar. ek uil nu hafua ord uid þessa felaga þina en þo firirtek ek ekki þat er þu beidir. Ok nu gengr Æirekr til þangat som uar Beornn inn bretzski ok spyr huerr hann væri edr huat er hann heti. Hann suarar ok letzst Biornn heita. Ertu sa Biornn er bezst sottir eftir manninum j hỏll Sueins konungs. Æigi ueit ek þat segir Biornn at ek sækta bezst eftir en þo kom ek þadan manninum j brott. Huat attir þu at oss at sækia segir Æirekr gamall madr er þu hefir farit hingat eda huat rak þig til þessar ferdar skollottan mann ok huitr sem maskari. ok er þat satt segir Æirekr at oll stra uilldu oss stanga Noregsmenn sidan þer forut hingat jafnnuel þeir menn er komnir eru af fotum fram firir alldrs sokum at beriazst vid oss. edr huort uillt þu þiggia lif at mer segir Æirekr þuiat mer þikir æigi at þer uigt su(a) gomlum manni. Biornn suarar. þiggia uil ek uist lif at þer Æirekr segir hann uit þann kost at Uagnn fostri minn hafui grid ok allir þeir uorir menn er eftir eru. Þat skal ydr nu ỏllum ueitt vera ef ek ma nu rada segir Æirekr en ek skal rada. Ok sidan gengr Æirekr firir fỏdur sinn ok bidr hann þess at þeir hafui allir grid Jomsvikingar er eftir eru. ok þat uæitir jall honum. Ok nu eru þeir allir leystir Jomsuikingar ok þeim trygdir uæittar ok j frid teknir. ok nu er þannueg til skipat af þeim Hakoni jalli ok Æireki at Biornn hinn bretzski ferr til bus þess er att hefir Hallsteinn kellingarbani. Þat er sagt at .v. felli lendir menn adrir en Hallsteinn. Uagnn Akason for austr til Uikr at rade Æireks. ok mællti Æirekr uid Uagnn adr þeir skilduzst at hann skylldi suo breyta vm brudkaup vid Jngibiorgu Þorkels dottur sem hans uære uile til sealfs. Ok er Uagnn kemr austr j Uik þa gengr hann j sæng hia Jngibiorgu hinn sama aftan dottur Þorkels læiru ok er Uagnn þar um uetrinn. En um uorit eftir ferr Uaggn j brott ok hellt huernn hlut vel þann sem hann hafdi heitit Æireki. ok ferr Uagnn til Danmerkr heim a Fion til bua sinna ok red þar firir læinge sidan ok þotti vera hinn mesti afregsmadr ok er mart stormenni fra honum komit. Þat er sagt at Uagnn hafdi Jngibiorgu heim med sier en Biornn hinn bretzski ferr heim til Bretlandz ok red þar firir medan þeir lifdu ok þotti vera hinn uaskazsti dreingrinn. En af Sigmundi Brestissyni er þat at segia at hann var med Hakoni jalli eftir um uetrinn er þessir atburdir hofdu ordit. en um sumarit eftir ferr hann vt til Færeyia med godum giofum reyfdr af Hakoni jalli ok þeim badum fedgum ok sitr Sigmundr nu vm uetrinn um kyrt j Færeyium.

Fra Siguallda capitulum

Nu er at segia fra Siguallda at þa er hann flyde or bardaganum nam hann æigi fyrr stadar en hann kom heim j Danmork. ok var Astridr kona hans þar firir er þeir koma heim ok geordi hon ueitzslu j mot honum. þeir segia tidendin | fra bardaganum ok fra fỏrinne allri saman sidan er þeir Jomsvikingar foru heiman ór Danmỏrk ok þotti monnum þat mikil skemtan at heyra er þeir sỏgdu fra þeim tidendum. Ok þess er vid getit at Astridr uill fagna sem bezst Siguallda j huiuetna ok syna þat at hon er fegin ordin hans hæimkuomu. hon lætr geora honum laug bidr hann sidan fara j laugina. ok uæit ek segir Astridr at læid suo langri sem er or Noregi þa mun mal at fægia sarin þau er þer fengut j bardaganum. Sidan ferr Sigualldi j laugina ok hlitir Astridr ekki ỏdrum konum at þui at þiona honum j lauginne ok mællti sidan. verit get ek hafua nỏkkura j bardaganum j lide Jomsvikinga er þadan munu hafua borit raufottara belginn en sua sem þu hefir borit þuiat mer þikir sea til þess bezst fallinn at uarduæita j hueitimiol. Sigualldi suarar. þat mætti verda minnar æfui at þu ættir æigi slikum sigri at hrosa sagdi hann ok hygg þu at þui at þer liki þa betr. Ok þa er ekki sagt fra þeirra vidrtali læingra at sinne. Siguallde red firir Sealỏndum nỏkkura stund sidan ok þotti uera hinn uitrazsti madr ok var eigi þar allr sem hann uar senn. ok er(u) mikil tidende fra honum sỏgd j odrum sỏgum. En Hakon jall red skamma stund Noregi sidan ok þotti hann verda hinn agætazsti allzskonar af þessu ỏllu saman ok suo synir hans. Ekki er her fra þui sagt huat Sueinn Buason lagde firir sig huort hann var med Æireki edr georde hann annat af ser. en Sigurdr kapa brodir Bua for til Danmerkr ok tok vid fỏdurlæifd sinne eftir Veseta j Borgundarholmi ok bio þar langa æfui ok þotti vera hinn bezsti dreingr ok er mart manna fra honum komit ok þeim Tofuu ok voru samfarar þeirra godar sidan. Þorkell hinn hafui brodir Siguallda þotti hinn vitrazsti madr sem reyndizst sidan j mỏrgum hlutum. En Skialldmeyiar Æinar for til Jslandz ok druknnade a Breidafirde. ok hæita þar af þui Skaleyiar at þar rak skalirnar a land þær sem jall gaf honum. En Þordr auruaund for hæim j Dyrafiord til Þorkels fỏdur sins j Aluidru. ok uerdr her sua sagt (at) þeir Þorleifr skuma ok Þordr ỏruaund hafui brædr verit ok bio Þordr j Aluidru eftir fỏdur sinn ok er mart manna fra honum komit j Fiordum uestr. ok sỏgdu þeir þeir Æinarr glỏgguazst fra þessum tidendum vt til Jslandz. En þat er sỏgnn manna sidan at Bui hafui at ormi ordit ok lagizst a gullkistur sinar. en ver hyggium þat til þess haft vera at þar hafui ormrinn setzst a Hiorungauogi ok kann vera at nỏkkur ill uættr hafui lagizst a fet ok synnzst þar sidan. en æigi kunnum uær at segia huort helldr er. ma ok vera at huorki se satt þuiat marga uega ma synazst.

Lagasetning Sueins konungs

Svæinn konungr Saumæsuson sat nu heima j Danmỏrk. Knutr óx upp son hans ok uar heima upp fæddr. Þorkell hinn hafui fostrade hann. Suæinn konungr heriade a riki Adalrads konungs ok georir hann landflotta vm haf. Sueinn konungr setti Þingamannalid j tueim stỏdum annat j Lundunaborg. þar red firir Æilijfr Þorgilsson brodir Vlfs hann hafde .lx. skipa j Temps. annat Þingamannalid var nordr j Slessvik. þar red firir Hemingr jall brodir Þorkels hafua. þar voru enn .lx. skipa. Þingamenn settu þau laug at æingi skyllde kuittr kuæikiazst ok æinge vera vm nott a brott. Þeir hofdu kirkiusoknn til Burakirkiu. þar var ein stor klukka. henni skyllde hringia þar er þridiungr lifde nætr hueria nott. þa skylldu allir til kirkiu ganga ok æi med uoppnum. slik lỏg hỏfdu þeir j Slessuik. Þordr het madr ok Audun j lidinu.

Fra andlaati Sueins konungs ok færdr i Danmork

Sa madr hafde forrad j borginne er Alrekr striona het brodir Emmu Rikgardz dottur jalls fỏdur Uilhealms. hana atti Adalradr konungr. Nordr red firir Æinglande Vlfkell snillingr. hann atti Ulfhillde dottur Adalrads konungs. Sueinn konungr anndadizst j Einglande ok færdu Danir hann til Danmerkr ok grofu hann j Hroisskelldu hea fỏdur sinum. þa uar Knutr .x. uetra. Mikit var riki Þingamanna. markadr uar þar tuo tima a tolf manadum. j annat sinn vm midsumar en annan tima vm midsuetrar skæid. Æigi þikir enskum monnum synt at hægra se ỏdru sinne at rada af Þingamannalid er Knutr var vngr en Suæinn anndadr. Huernn vetr j mot jolum foru uagnar til borgarinnar ok var þar fearhlutr sa er menn voru uanir at hafua til markadarins. sua var ok þenna uetr ok tialldat yfir ỏllum. þat var af radum suikum ok vilea Vlfkels snillings ok þeirra brædra Adalrads sona. Vij. dag jola gek Þordr vtan borgar til husa konu þeirrar er honum fylgde. hon bad hann vera þar vm nottina. Hui bidr þu þess er vite liggr vid. Þui bid ek þessa kuat hon at mer þikir mali skipta. Vit skulum kaupa saman kuat hann at ek mun her vera en þu seg mer huat til berr er þu bidr þessa. Þat sætir segir hon um bæn þessa at ek væit radinn bana ỏllu Þingamannalide. Hui mattu þat | vita kuat hann er ver vitum æigi. Þat er sua vit latit segir hon at menn oku hingat vỏgnnum j borgina ok letu sem þeir fære med fearhlut en þar var fiolmenni j huerium uagnne en æingi fearhlutr. ok sua hafua þeir geort ok nordr j Slessvik. en þa er þridiungr er af nott mun hringt j borginne. skulu þa hermenn buazst vm midnætti skulu menn buazst annann ueg j borginne. en þa er þridiungr lifir nætr mun hringt at Burakirkiu. þa munu þer ætla til kirkiu slyppir. en þa mun sleginn hringr vm kirkiu. Buit er vit kuat Þordr at vinsældir þinar se myklar ok mun ek segia Eilifui þott kuittr þiki vera. en bu þetta skaltu æiga. Þordr gek j borgina. hann fann Audun felaga sinn ganga þeir ok segia Æilifui. hann georir menn uara vit. sumir trudu en sumir kuodu fælingar. Heyra þeir hringingar eftir uana ok hyggia margir at prestar mune hringia. þeir menn allir er ordum Þordar trudu gengu med uopnum en hinir slyppir.

Fra Eilifui ok hans monnum

Þa er þeir koma j kirkiugard var þar fiolde lids. þeir mattu þa æigi na uopnum þuiat þeir kuomuz æigi til husa sinna. Æilifr spyrr þa rada. en þeir latazst eingi kunna. Æigi þiki mer uel radit kuat Ælifr at hlaupa j kirkiu ef þat verdr at ỏngu skiole en syna sig j hræzslu. þat kemr mer j hug at ver munum hlaupa a herdar þeim er firir vtan standa gardinn ok vita ef ver kæmi(m)zst med þui undan til skipa. Ok sua gera þeir. Þat vard mannfall mest er vid skip vard. Æilifr komzst a burt med þriu skip en ỏngir ór Slessvik ok þar fell Hemingr. Æilifr ferr til Danmerkr. Nokkuru eftir þetta var Jatmundr til konungs tekinn j Einglande. hann var konungr .ix. manudu. a þeim tima hade hann .v. orrostur vid Knut Suæinsson. Alrekr striona er sumir kaulludu Æirek var fostri Jatmundar brodir Emmu er átt hafde Adalradr Æinglakonungr. Þorkell hafui hafde þa mest forrad firir Danmork. Þeir attu þing vm vorit eftir fall Þingamanna. Æilif(r) eggiade at fara til hefnnda. en Þorkell suarar. ver hỏfum konung ungan en æigi hæfir at heria sua at konungs se æigi vit getit. en a þriggia vetra fresti uæntir ek at æi mune konung skorta hardfæingi en lid ouarazst. Æilifr suarar. osynt er at þeim se minnesamt a þriggia vetra fresti er nu þikir æinkiss vm vert. Æilifr ferr vt j Myklagard ok geordizst hỏfdinge firir Uæringialide ok fell þar vm sidir. A þriggia vetra fresti for Knutr Þorkell ok Æirekr met .viij. hundrat skipa til Æinglandz. Þorkell hafde .xxx. skipa ok drap Vlfkel snilling ok hefnndi sua Hemings brodur sins ok gek at eigha Vlfhillde dottur Adalrads konungs er Ulfkell hafde atta. þar fell med Vlfkatle huert mannz barnn af .lx. skipa. en Knutr konungr uann Lundunaborg. Þorkell for med landi fram ok fann Emmu drottning a æinu skipe. hann flytr hana heim j land med ser. Fysir Knut konung at bidia hennar ok gek Knutr konungr at eiga hana. hon ol son vm uetrinn er Haralldr het kenningarson Knutz. Hỏrdaknutr uar þeirra son. Suæinn uar enn son Knutz ok Alfifuu. Gunnhilldr het dottir Knutz hana atti Hæinrekr kæisare Konradsson. med honum for Knutr til Roms. Þat var myklu sidarr er Knutr konungr var at bode hea Þorkatle hafua þa sa konungr Ulfhillde ok þotte hann hafa suikit sig j kuennaskipte ok red Þorkatle firir þessa sỏk bana. Þeir Knutr konungr (ok) Jatmundr attu nokkura bardaga. eptir þat badu huorirtueggiu Danir ok Æinglismenn at þeir skylldu sættazst. ok þeir geordu sua ok skyllde huerr taka land eftir annan er læingr lifde. Manade sidarr var Jatmundr veginn af fostra sinum Alreki strionu. eftir þat ỏdladizst Knutr allt Æingland ok red þui fiora vetr ok .xx.

---

Fotnoter: