Hjelp
Legg til denne siden i boka di
Vis bok (0 sider)
Foreslå siderSvipdagsmål. II. Fjolsvinnsmål
Hopp til navigering
Hopp til søk
| Velg språk | Norrønt | Islandsk | Norsk | Dansk | Svensk | Færøysk |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Denne teksten finnes i flere utgaver på følgende språk ► |  |
 |
 |
 |
||
|
|
|
||||
|
|
|||||
|
|
|||||
|
Norrøne fornsongar
(Andre utgåve, 1928)
På nynorsk ved
Svipdagsmaal
- 1.
- Upp kom Svipdag
- ved utgarden fram.
- der tussar hadde heim:
- «Kva er det for utbord,
- som i utgarden sviv
- og kring vaa-elden vadrar?»
- 2.
- FJOLSVINN:
- «Kva sviv du etter,
- kva søkjer du her,
- eller kva vil du, vesaling, vita?
- Paa sleipe vegjer
- du slengje deg av att,
- her fær du ’kje vernlaus vera.»
- 3.
- KOMMEMANNEN:
- «Kva er det for utbord
- som i utgarden stend
- og fagnar ’kje farande folk?
- Paa sømdar-ord ikkje
- den sellen er flus;
- hav deg sjølv heim!»
- 4.
- FJOLSVINN:
- «Fjolsvinn eg heiter,
- frod er eg i hug,
- men matmild ingen meg kallar.
- Innanfor garden
- aldri kjem du,
- far din veg, varg!
- 5.
- KOMMEMANNEN
- «Augne-gammen
- hugast ein atter faa,
- der ein det sælt mun sjaa.
- Gardar glitrar
- um gyllne sal,
- her munde eg hjarteleg una.»
- 6.
- FJOLSVINN:
- «Seg meg no svein
- kvar stokken du er
- eller kva ætt du mun eige?»
- KOMMEMANNEN:
- «Vindkald eg heiter,
- Vaarkald het far min,
- Fullkald het far hans.
- 7.
- Seg meg det Fjolsvinn,
- som eg fretter deg um,
- og vita det vil eg:
- kven som her er herre
- og heve i vald
- gods og gilde salar!»
- 8.
- FJOLSVINN:
- «Menglad ho heiter,
- og ho er dotter
- av son til Svavrtorin.
- Ho er herren
- som heve i vald
- gods og gilde salar. »
- 9.
- VINDKALD:
- «Seg meg det Fjolsvinn,
- som eg fretter deg um,
- og vita det vil eg:
- kva grindi her heiter;
- i gudheim snautt
- saag du so steggleg greide!»
- 10.
- FJOLSVINN:
- «Trymgjoll ho heiter,
- er gjord av tri
- søner til Solblinde.
- Fjetra fast vert
- kvar farande mann,
- som ho vil lyfte fraa led.»
- 11.
- VINDKALD:
- «Seg meg det Fjolsvinn.
- som eg fretter deg um,
- og vita det vil eg:
- kva gjerdet her heiter;
- i gudheim snautt
- saag du so steggleg greide!»
- 12.
- FJOLSVINN:
- «Gaststropne det heiter,
- men gjort det hev eg
- av lemom hans Leirbrime.
- So hev eg studt det,
- at stande det skal
- trygt i all æva.»
- 13.
- VINDKALD:
- «Seg meg det Fjolsvinn,
- som eg fretter deg um,
- og vita det vil eg:
- kva dei hundane heiter
- som horskare gøyr
- enn eg hev noko sinn høyrt!»
- 14.
- FJOLSVINN:
- «Givr heiter ein,
- Gjere den andre,
- um du vil det vita;
- møyane alltid
- dei idugt vaktar
- so lenge verdi varer.»
- 15.
- VINDKALD:
- «Seg meg det Fjolsvinn,
- som eg fretter deg um,
- og vita det vil eg:
- kann det so høve,
- med hundane søv,
- ein svein kann smette inn?»
- 16.
- FJOLSVINN:
- «Um aa sova dei skiftest,
- det soleis vart laga,
- daa vakt dei skulde vera;
- ein søv um natti,
- den andre um dagen,
- koma der ingen kann.»
- 17.
- VINDKALD:
- «Seg meg det Fjolsvinn,
- som eg fretter deg um,
- og vita det vil eg:
- er det nokon mann,
- som kann mat dei gjeva
- og laupe inn med dei et?»
- 18.
- FJOLSVINN:
- «Vengstykke tvo
- i Vedovne ligg,
- um du vil det vita:
- um einkvar mannen
- den maten gjev dei,
- daa laupe han inn med dei et.»
- 19.
- VINDKALD:
- «Seg meg det Fjolsvinn,
- som eg fretter deg um,
- og vita det vil eg:
- kva det treet heiter,
- paa tunet der stend
- og veks so vidt yver land?»
- 20.
- FJOLSVINN:
- «Mima-tre det heiter,
- ikkje mange det veit
- kva rot det hev runni av;
- kva som flekkjer treet
- kann faae tenkje,
- det er korkje eld eller jarn.»
- 21.
- VINDKALD:
- «Seg meg det, Fjolsvinn,
- som eg fretter deg um,
- og vita det vil eg:
- kva gagn er i fræ
- av fræge treet
- som korkje eld eller jarn flekkjer?»
- 22.
- FJOLSVINN:
- «Av alda eit grand
- paa eld du hive,
- det batar barnsjuke kvende;
- fram i dagen daa kjem
- det som dult var,
- slik makt og mynje hev treet.»
- 23.
- VINDKALD:
- «Seg meg det, Fjolsvinn,
- som eg fretter deg um,
- og vita det vil eg:
- kva heiter hanen
- som sit i høge treet,
- av gull all han glor?»
- 24.
- FJOLSVINN:
- «Vedovne han heiter
- høgt i vêret han skin,
- i topp paa Mima-tre.
- I hugsotti hard
- held han alltid
- Surt og Sinmara.»
- 25.
- VINDKALD:
- «Seg meg det, Fjolsvinn,
- som eg fretter deg um,
- og vita det vil eg:
- um eit vaapen det finst,
- som Vedovne kann
- sende ned og nord!»
- 26.
- FJOLSVINN:
- «Lævatein gjer det;
- kloke Lopt han gøymer
- nede under jord
- i seigjarn-kista.
- Sinmara hev han
- læst med laas ni.»
- 27.
- VINDKALD:
- «Seg meg det, Fjolsvinn,
- som eg fretter deg um,
- og vita det vil eg:
- kjem han attende
- den som av mun fara
- og vil teinen taka?»
- 28.
- FJOLSVINN:
- «Attende han kjem,
- den som av mun fara
- og vil teinen taka,
- um med seg han fører
- det faae mun eige
- til fræge, gullrike fruga.»
- 29.
- VINDKALD:
- «Seg meg det, Fjolsvinn,
- som eg fretter deg um,
- og vita det vil eg:
- kva som metande er
- av det menner eig,
- so bleike gygri vert glad!»
- 30.
- FJOLSVINN:
- «I lur du ljose
- ljaaen bere
- som er i Vedovnes vele;
- gjev Sinmara denne,
- daa sjaa du kann
- ho viljugt vaapnet gjev deg.»
- 31.
- VINDKALD:
- «Seg meg det, Fjolsvinn,
- som eg fretter deg um,
- og vita det vil eg:
- kva salen heiter,
- som det seg sveiper
- leikande logar ikring!»
- 32.
- FJOLSVINN:
- «Lyr han heiter,
- og lenge han skal
- bivre paa sverd-odd og brodd;
- um fegra hans
- mun millom folk
- einast gjetord gange.»
- 33.
- VINDKALD:
- «Seg meg det, Fjolsvinn,
- som eg fretter deg um,
- og vita det vil eg:
- kven det gullfagre,
- hev gjort, som eg saag
- i alvegarden inne?»
- 34.
- FJOLSVINN:
- «Une og Ire,
- Bare og Ore,
- Var og Vegdrasil,
- Dore og Ure,
- Delling var og
- der ved døri vakt.»
- 35.
- VINDKALD:
- «Seg meg det, Fjolsvinn,
- som eg fretter deg um,
- og vita det vil eg:
- kva det berget heiter,
- der bruri eg ser
- den drustelege drøyme.»
- 36.
- FJOLSVINN:
- «Lyvjaberg det heiter,
- lenge det var
- sjuke og saare til trøyst;
- kvart eit kvende
- som kliv det berget,
- lækjest for livslang sott.»
- 37.
- VINDKALD:
- «Seg meg det, Fjolsvinn,
- som eg fretter deg um,
- og vita det vil eg:
- kva møyane heiter
- som ved knei til Menglad
- sit samde saman!»
- 38.
- FJOLSVINN:
- «Liv heiter ei,
- Livtrasa den andre,
- Tjodvarta den tridje,
- Bjart og Blid,
- Blid og Frid,
- Eir og Aurboda.»
- 39.
- VINDKALD:
- «Seg meg det, Fjolsvinn,
- som eg fretter deg um,
- og vita det vil eg:
- bergar dei deim,
- som blot mun gjera,
- naar nokon er i naud?»
- 40.
- FJOLSVINN:
- «Berging dei gjev
- naar bloting dei fær
- paa heilagt horg;
- so hard ei trengsle
- høver ’kje nokon,
- utan ho letnar og linnest.»
- 41.
- VINDKALD:
- «Seg meg det, Fjolsvinn,
- som eg fretter deg um,
- og vita det vil eg:
- er nokon so sæl
- at sova han fær
- i Menglads mjuke arm?»
- 42.
- FJOLLSVINN:
- «Den sæla hev ingen
- at sova han fær
- i Menglads mjuke arm
- utan Svipdag eine,
- honom solbjarte dros
- vigd var til viv.»
- 43.
- VINDKALD:
- «Slåa paa døri
- og sleng upp porten,
- her mun du Svipdag sjaa.
- Skunda deg spør,
- um den solbjarte vil
- ferdamannen fagne.»
- 44.
- VINDKALD:
- «Høyr du Menglad,
- ein mann her er komen,
- gakk du gjest aa sjaa;
- av hundar fagna,
- med hus seg opnar,
- Svipdag synest det vera.»
- 45.
- MENGLAD:
- «Horske ramnar
- i høge galge
- slite deg syni ut;
- um dette du lyg
- at langvegjes komen
- er han til hallene mine.
- 46.
- Kvar kjem du ifraa,
- og kvar tok du ut,
- kva vart du heime kalla?
- Um ætt og namn
- du jartegn syne,
- um eg er vigd deg til viv.»
- 47.
- SVIPDAG:
- «Svipdag eg heiter,
- Solbjart het far min,
- heiman dreiv meg vindar kalde vegjer.
- Urd sine ord
- ingen ruggar
- um og lagnad lagdest tung.»
- 48.
- MENGLAD:
- «No velkomen vere du
- min vilje fekk eg,
- helsar-kyssen du have.
- Sælaste fagnad
- aa finnast for dei,
- som heve kvarandre kjær.
- 49.
- Lenge eg sat
- paa Lyvjaberg
- bidde baade døger og dag.
- Og no det vart
- som venta eg hev,
- du er attkomen mann til mine salar.
- 50.
- Hugen leika
- lengta etter dig
- saar var og saknad din.
- No er det sanning
- at saman me skal
- slite alder og æve.»
