Baldrs draumar
Hopp til navigering
Hopp til søk
Eddukvæði
Sæmundar-Edda
(Vegtamskviða)
Velg språk | Norrønt | Islandsk | Norsk | Dansk | Svensk | Færøysk |
---|---|---|---|---|---|---|
Denne teksten finnes i flere utgaver på følgende språk ► | ![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
||
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
|||
![]() |
![]() |
![]() |
||||
![]() |
![]() |
|||||
![]() |
![]() |
|||||
![]() |
||||||
![]() |
||||||
![]() |
||||||
![]() |
||||||
![]() |
||||||
![]() |
||||||
![]() |
||||||
![]() |
Sæmundar-Edda
GUÐNI JÓNSSON
bjó til prentunar
(Vegtamskviða)
- 1.
- Senn váru æsir
- allir á þingi
- ok ásynjur
- allar á máli,
- ok um þat réðu
- ríkir tívar,
- hví væri Baldri
- ballir draumar.
- 2.
- Upp reis Óðinn,
- alda gautr,
- ok hann á Sleipni
- söðul of lagði;
- reið hann niðr þaðan
- niflheljar til;
- mætti hann hvelpi,
- þeim er ór helju kom.
- 3.
- Sá var blóðugr
- um brjóst framan
- ok galdrs föður
- gól of lengi;
- fram reið Óðinn,
- foldvegr dunði;
- hann kom at hávu
- Heljar ranni.
- 4.
- Þá reið Óðinn
- fyrir austan dyrr,
- þar er hann vissi
- völu leiði;
- nam hann vittugri
- valgaldr kveða,
- unz nauðig reis,
- nás orð of kvað:
- 5.
- "Hvat er manna þat
- mér ókunnra,
- er mér hefir aukit
- erfitt sinni?
- Var ek snivin snævi
- ok slegin regni
- ok drifin döggu,
- dauð var ek lengi."
Óðinn kvað:
- 6.
- "Vegtamr ek heiti,
- sonr em ek Valtams;
- segðu mér ór helju,
- ek mun ór heimi:
- Hveim eru bekkir
- baugum sánir,
- flet fagrlig
- flóuð gulli?"
Völva kvað:
- 7.
- "Hér stendr Baldri
- of brugginn mjöðr,
- skírar veigar,
- liggr skjöldr yfir,
- en ásmegir
- í ofvæni;
- nauðug sagðak,
- nú mun ek þegja."
Óðinn kvað:
- 8.
- "Þegj-at-tu, völva,
- þik vil ek fregna,
- unz alkunna,
- vil ek enn vita:
- Hverr mun Baldri
- at bana verða
- ok Óðins son
- aldri ræna?"
Völva kvað:
- 9.
- "Höðr berr hávan
- hróðrbaðm þinig,
- hann mun Baldri
- at bana verða
- ok Óðins son
- aldri ræna;
- nauðug sagðak,
- nú mun ek þegja."
Óðinn kvað:
- 10.
- "Þegj-at-tu, völva,
- þik vil ek fregna,
- unz alkunna,
- vil ek enn vita:
- Hverr mun heift Heði
- hefnt of vinna
- eða Baldrs bana
- á bál vega?"
Völva kvað:
- 11.
- Rindr berr Vála
- í vestrsölum,
- sá mun Óðins sonr
- einnættr vega:
- hönd of þvær
- né höfuð kembir,
- áðr á bál of berr
- Baldrs andskota;
- nauðug sagðak,
- nú mun ek þegja."
Óðinn kvað:
- 12.
- "Þegj-at-tu, völva,
- þik vil ek fregna,
- unz alkunna,
- vil ek enn vita:
- Hverjar ro þær meyjar,
- er at muni gráta
- ok á himin verpa
- halsa skautum?"
Völva kvað:
- 13.
- "Ert-at-tu Vegtamr,
- sem ek hugða,
- heldr ertu Óðinn,
- aldinn gautr."
Óðinn kvað:
- "Ert-at-tu völva
- né vís kona,
- heldr ertu þriggja
- þursa móðir."
Völva kvað:
- 14.
- "Heim ríð þú, Óðinn,
- ok ver hróðigr,
- svá komir manna
- meir aftr á vit,
- er lauss Loki
- líðr ór böndum
- ok ragna rök
- rjúfendr koma."