Forskjell mellom versjoner av «Jómsvíkingar»
Hopp til navigering
Hopp til søk
A. C. Evensen
Lesibók
Tórshavn 1911
m |
|||
(3 mellomliggende revisjoner av 2 brukere er ikke vist) | |||
Linje 1: | Linje 1: | ||
− | |||
{|class="toccolours" border="1" width="100%" cellpadding="4" style="border-collapse:collapse" | {|class="toccolours" border="1" width="100%" cellpadding="4" style="border-collapse:collapse" | ||
|- style="background-color:#e9e9e9" | |- style="background-color:#e9e9e9" | ||
Linje 16: | Linje 15: | ||
− | |||
− | + | ||
+ | :'''1'''. | ||
+ | |||
+ | :Drekka teir í Jómsborg | ||
+ | :bæði úti og inni, | ||
+ | :drukku og kláran vín, | ||
+ | :glaðir á hvörjum sinni. | ||
+ | :Snildar tungur bera æru | ||
+ | :::mans so víða, | ||
+ | :eg sá hjörtin renna undir so | ||
+ | :::grønar liðir, | ||
+ | :snildar tungur bera æru mans | ||
+ | :::so víða. | ||
+ | |||
+ | |||
+ | :'''2.''' | ||
+ | |||
+ | :Drekka teir í Jómsborg | ||
+ | :bæði við gleði og gaman; | ||
+ | :har skal eingin stíga til borðs, | ||
+ | :fyrr enn tríati ár var gamal. | ||
+ | |||
+ | |||
+ | :'''3'''. | ||
+ | |||
+ | :Drekka teir í Jómsborg | ||
+ | :uttan sorg og sút, | ||
+ | :drukku fullar tólv mánar, | ||
+ | :har kom eingin út. | ||
+ | |||
+ | |||
+ | :'''4'''. | ||
+ | |||
+ | :Drukku fullar tólv mánar, | ||
+ | :har kom eingin út, | ||
+ | :tað var Vagnur Ákason, | ||
+ | :hann gekk han fyrstur út. | ||
+ | |||
+ | |||
+ | :'''5'''. | ||
+ | |||
+ | :Inn kemur Vagnur Ákason, | ||
+ | :talar um sín vilja; | ||
+ | :nú skal búgva skipini, | ||
+ | :tí nú lystir meg at sigla. | ||
+ | |||
+ | |||
+ | :'''6'''. | ||
+ | |||
+ | :So letur Vagnur Ákason | ||
+ | :síni skipini búgva, | ||
+ | :allar letur hann streingirnar | ||
+ | :av reyðargulli snúgva. | ||
+ | |||
+ | |||
+ | :'''7'''. | ||
+ | |||
+ | :Vindur hann upp síni silkisegl | ||
+ | :gulli vovin í rá, | ||
+ | :strikar ei á bunkan niður | ||
+ | :fyrr enn á Noregis vág. | ||
+ | |||
+ | |||
+ | :'''8'''. | ||
+ | |||
+ | :Kastar hann sínum akkerum | ||
+ | :á so hvítan sand; | ||
+ | :tað var Vagnur Ákason, | ||
+ | :hann gekk har fyrstur á land. | ||
+ | |||
+ | |||
+ | :'''9'''. | ||
+ | |||
+ | :Tað var Vagnur Ákason, | ||
+ | :hann gekk har fyrstur á land; | ||
+ | :har kom Ímundur hvíti, | ||
+ | :hann högdi av honum hand. | ||
+ | |||
+ | |||
+ | :'''10'''. | ||
+ | |||
+ | :Inn kemur ímundur hvíti, | ||
+ | :ið mist hevði hand: | ||
+ | :ófriður er í Noregi, | ||
+ | :er gingin á kongins land. | ||
+ | |||
+ | |||
+ | :'''11'''. | ||
+ | |||
+ | :Inn kemur ímundur hvíti, | ||
+ | :ið fingið hevði mein: | ||
+ | :komnir eru Jómsvíkingar | ||
+ | :so vítt yvir allan heim. | ||
+ | |||
+ | |||
+ | :'''12'''. | ||
+ | |||
+ | :Svaraði kongur í Noregi: | ||
+ | :nú man tað so vera, | ||
+ | :nú skal eg láta boðini | ||
+ | :til illgerðsfrúvu gera. | ||
+ | |||
+ | |||
+ | :'''13'''. | ||
+ | |||
+ | :Tólv merkur í reyðargulli, | ||
+ | :tað vil eg henni senda, | ||
+ | :drepur hon tann hin sterka her, | ||
+ | :og skilur meg við tann vanda. | ||
+ | |||
+ | |||
+ | :'''14'''. | ||
+ | |||
+ | :Tólv merkur í reyðargulli | ||
+ | :vil eg henni geva, | ||
+ | :drepur hon tann hin sterka her | ||
+ | :og skilur meg við tan trega. | ||
+ | |||
+ | |||
+ | :'''15'''. | ||
+ | |||
+ | :Enntá var tað sendisvein, | ||
+ | :hann heim í garðin fór, | ||
+ | :úti Guðrun illgerðsfrú | ||
+ | :fyri honum stóð. | ||
+ | |||
+ | |||
+ | :'''16'''. | ||
+ | |||
+ | :Ver vælkomin sendisvein | ||
+ | :higar út til mín, | ||
+ | :drekk nú hvat tær betur líkar | ||
+ | :mjöðin ella vín. | ||
+ | |||
+ | |||
+ | :'''17'''. | ||
+ | |||
+ | :Lítið er mær um mjöðin tín | ||
+ | :alvæl minni um vín, | ||
+ | :tað er kongur í Noregi, | ||
+ | :sendi meg til tín. | ||
+ | |||
+ | |||
+ | :'''18'''. | ||
+ | |||
+ | :Tað er kongur í Noregi, | ||
+ | :sendi meg á tín fund, | ||
+ | :Noregi er av hendi gingin | ||
+ | :eina so lítla stund. | ||
+ | |||
+ | |||
+ | :'''19'''. | ||
+ | |||
+ | :Tólv merkur í reyðargulli | ||
+ | :tað vil hann tær senda, | ||
+ | :drepur tú tann hin sterka her | ||
+ | :og skilur hann við tann vanda. | ||
+ | |||
+ | |||
+ | :'''20'''. | ||
+ | |||
+ | :Hann torir ei kongur í Noregi | ||
+ | :senda mær boðini tey; | ||
+ | :drepi eg tann hin sterka her, | ||
+ | :hann kemur í størri neyð. | ||
+ | |||
+ | |||
+ | :'''21'''. | ||
+ | |||
+ | :Hann torir ei kongur í Noregi | ||
+ | :senda mær boð til handa; | ||
+ | :drepi eg tann hin sterka her, | ||
+ | :hann kemur í størri vanda. | ||
+ | |||
+ | |||
+ | :'''22'''. | ||
+ | |||
+ | :Svaraði Guðrun illgerðsfrú, | ||
+ | :á fáum kann hon hól: | ||
+ | :fái eg hans unga son | ||
+ | :at blódga í mín stól. | ||
+ | |||
+ | |||
+ | :'''23''': | ||
+ | |||
+ | :Fái eg hans unga son, | ||
+ | :nú man tað so vera, | ||
+ | :tá skal Guðrun illgerðsfrú | ||
+ | :miklar ódnir gera. | ||
+ | |||
+ | |||
+ | :'''24'''. | ||
+ | |||
+ | :Enntá var tað sendisvein, | ||
+ | :hann heim í garðin fór, | ||
+ | :úti kongur í Noregi | ||
+ | :fyri honum stóð. | ||
+ | |||
+ | |||
+ | :'''25'''. | ||
+ | |||
+ | :Ver vælkomin sendi vein | ||
+ | :higar nú til mín, | ||
+ | :hvössu tók Guðrun illgerðsfrú | ||
+ | :við örindunum tínum. | ||
+ | |||
+ | |||
+ | :'''26'''. | ||
+ | |||
+ | :Tú gert ikki kongur í Noregi | ||
+ | :senda sær boðini tey; | ||
+ | :drepur hon tann hin sterka her, | ||
+ | :tú kemur í størri neyð. | ||
+ | |||
+ | |||
+ | :'''27'''. | ||
+ | |||
+ | :Tú gert ikki kongur í Noregi | ||
+ | :senda sær boð til handa; | ||
+ | :drepur hon tann hin sterka her, | ||
+ | :tú kemur í størri vanda. | ||
+ | |||
+ | |||
+ | :'''28'''. | ||
+ | |||
+ | :Svaraði Guðrun illgerðsfrú, | ||
+ | :fáum kann hon hól; | ||
+ | :fær hon tín hin unga son | ||
+ | :at blódga í sín stól. | ||
+ | |||
+ | |||
+ | :'''29'''. | ||
+ | |||
+ | :Fær hon tín hin unga son, | ||
+ | :nú man tað so vera, | ||
+ | :tá vil Guðrun illgerðsfrú | ||
+ | :miklar ódnir gera. | ||
+ | |||
+ | |||
+ | :'''30'''. | ||
+ | |||
+ | :Svaraði kongur í Noregi, | ||
+ | :sær ber gull á hond: | ||
+ | :fyrr vil eg missa ein mín son | ||
+ | :enn öll míni ríki og lond. | ||
+ | |||
+ | |||
+ | :'''31'''. | ||
+ | |||
+ | :Sára græt kongur í Noregi, | ||
+ | :honum rann tár á dúk, | ||
+ | :tá ið teir bóru hans unga son | ||
+ | :um hallardyrnar út. | ||
+ | |||
+ | |||
+ | :'''32'''. | ||
+ | |||
+ | :Tað var Guðrun illgerðsfrú, | ||
+ | :á fáum kundi hon hól, | ||
+ | :sveinin reiv hon kykan sundir, | ||
+ | :hon blódgaði hann í sín stól. | ||
+ | |||
+ | |||
+ | :'''33'''. | ||
+ | |||
+ | :Eitt kom æl av Kingilvág, | ||
+ | :tað glumdi sum á húð, | ||
+ | :allir krokaðu Jómsvíkingar | ||
+ | :inn í eina búð. | ||
+ | |||
+ | |||
+ | :'''34'''. | ||
+ | |||
+ | :Eitt kom æl av Kingilvág, | ||
+ | :ilt var móti at líta, | ||
+ | :Jómsvíkingar og reystir kappar fast | ||
+ | :á kampi bíta. | ||
+ | |||
+ | |||
+ | :'''35'''. | ||
+ | |||
+ | :Eitt kom æl av Kingilvág, | ||
+ | :haglið stóð hvört oyri; | ||
+ | :voldi tað Guðrun illgerðsfrú, | ||
+ | :at allur herurin doyði. | ||
+ | |||
[[Kategori:Alfabetisk indeks]] | [[Kategori:Alfabetisk indeks]] | ||
[[Kategori:Tekster på færøysk]] | [[Kategori:Tekster på færøysk]] | ||
[[Kategori:Andrias Christian Evensen]] | [[Kategori:Andrias Christian Evensen]] |
Nåværende revisjon fra 21. apr. 2024 kl. 09:32
Velg språk | Norrønt | Islandsk | Norsk | Dansk | Svensk | Færøysk |
---|---|---|---|---|---|---|
Denne teksten finnes på følgende språk ► |
Lesibók
Tórshavn 1911
Jómsvíkingar
- 1.
- Drekka teir í Jómsborg
- bæði úti og inni,
- drukku og kláran vín,
- glaðir á hvörjum sinni.
- Snildar tungur bera æru
- mans so víða,
- eg sá hjörtin renna undir so
- grønar liðir,
- snildar tungur bera æru mans
- so víða.
- 2.
- Drekka teir í Jómsborg
- bæði við gleði og gaman;
- har skal eingin stíga til borðs,
- fyrr enn tríati ár var gamal.
- 3.
- Drekka teir í Jómsborg
- uttan sorg og sút,
- drukku fullar tólv mánar,
- har kom eingin út.
- 4.
- Drukku fullar tólv mánar,
- har kom eingin út,
- tað var Vagnur Ákason,
- hann gekk han fyrstur út.
- 5.
- Inn kemur Vagnur Ákason,
- talar um sín vilja;
- nú skal búgva skipini,
- tí nú lystir meg at sigla.
- 6.
- So letur Vagnur Ákason
- síni skipini búgva,
- allar letur hann streingirnar
- av reyðargulli snúgva.
- 7.
- Vindur hann upp síni silkisegl
- gulli vovin í rá,
- strikar ei á bunkan niður
- fyrr enn á Noregis vág.
- 8.
- Kastar hann sínum akkerum
- á so hvítan sand;
- tað var Vagnur Ákason,
- hann gekk har fyrstur á land.
- 9.
- Tað var Vagnur Ákason,
- hann gekk har fyrstur á land;
- har kom Ímundur hvíti,
- hann högdi av honum hand.
- 10.
- Inn kemur ímundur hvíti,
- ið mist hevði hand:
- ófriður er í Noregi,
- er gingin á kongins land.
- 11.
- Inn kemur ímundur hvíti,
- ið fingið hevði mein:
- komnir eru Jómsvíkingar
- so vítt yvir allan heim.
- 12.
- Svaraði kongur í Noregi:
- nú man tað so vera,
- nú skal eg láta boðini
- til illgerðsfrúvu gera.
- 13.
- Tólv merkur í reyðargulli,
- tað vil eg henni senda,
- drepur hon tann hin sterka her,
- og skilur meg við tann vanda.
- 14.
- Tólv merkur í reyðargulli
- vil eg henni geva,
- drepur hon tann hin sterka her
- og skilur meg við tan trega.
- 15.
- Enntá var tað sendisvein,
- hann heim í garðin fór,
- úti Guðrun illgerðsfrú
- fyri honum stóð.
- 16.
- Ver vælkomin sendisvein
- higar út til mín,
- drekk nú hvat tær betur líkar
- mjöðin ella vín.
- 17.
- Lítið er mær um mjöðin tín
- alvæl minni um vín,
- tað er kongur í Noregi,
- sendi meg til tín.
- 18.
- Tað er kongur í Noregi,
- sendi meg á tín fund,
- Noregi er av hendi gingin
- eina so lítla stund.
- 19.
- Tólv merkur í reyðargulli
- tað vil hann tær senda,
- drepur tú tann hin sterka her
- og skilur hann við tann vanda.
- 20.
- Hann torir ei kongur í Noregi
- senda mær boðini tey;
- drepi eg tann hin sterka her,
- hann kemur í størri neyð.
- 21.
- Hann torir ei kongur í Noregi
- senda mær boð til handa;
- drepi eg tann hin sterka her,
- hann kemur í størri vanda.
- 22.
- Svaraði Guðrun illgerðsfrú,
- á fáum kann hon hól:
- fái eg hans unga son
- at blódga í mín stól.
- 23:
- Fái eg hans unga son,
- nú man tað so vera,
- tá skal Guðrun illgerðsfrú
- miklar ódnir gera.
- 24.
- Enntá var tað sendisvein,
- hann heim í garðin fór,
- úti kongur í Noregi
- fyri honum stóð.
- 25.
- Ver vælkomin sendi vein
- higar nú til mín,
- hvössu tók Guðrun illgerðsfrú
- við örindunum tínum.
- 26.
- Tú gert ikki kongur í Noregi
- senda sær boðini tey;
- drepur hon tann hin sterka her,
- tú kemur í størri neyð.
- 27.
- Tú gert ikki kongur í Noregi
- senda sær boð til handa;
- drepur hon tann hin sterka her,
- tú kemur í størri vanda.
- 28.
- Svaraði Guðrun illgerðsfrú,
- fáum kann hon hól;
- fær hon tín hin unga son
- at blódga í sín stól.
- 29.
- Fær hon tín hin unga son,
- nú man tað so vera,
- tá vil Guðrun illgerðsfrú
- miklar ódnir gera.
- 30.
- Svaraði kongur í Noregi,
- sær ber gull á hond:
- fyrr vil eg missa ein mín son
- enn öll míni ríki og lond.
- 31.
- Sára græt kongur í Noregi,
- honum rann tár á dúk,
- tá ið teir bóru hans unga son
- um hallardyrnar út.
- 32.
- Tað var Guðrun illgerðsfrú,
- á fáum kundi hon hól,
- sveinin reiv hon kykan sundir,
- hon blódgaði hann í sín stól.
- 33.
- Eitt kom æl av Kingilvág,
- tað glumdi sum á húð,
- allir krokaðu Jómsvíkingar
- inn í eina búð.
- 34.
- Eitt kom æl av Kingilvág,
- ilt var móti at líta,
- Jómsvíkingar og reystir kappar fast
- á kampi bíta.
- 35.
- Eitt kom æl av Kingilvág,
- haglið stóð hvört oyri;
- voldi tað Guðrun illgerðsfrú,
- at allur herurin doyði.