Hemings þáttr Áslakssonar (Flateyjarbók)
Velg språk | Norrønt | Islandsk | Norsk | Dansk | Svensk | Færøysk |
---|---|---|---|---|---|---|
Denne teksten finnes på følgende språk ► | ![]() |
|||||
![]() |
56.[1] Þath er upphaf þessa mals ath Haralldr konungr ried fyrir Norege son Sigurdar syrs og Astu modur Olafs konungs ens helga. Haralldr konungr var .xx. vetr konungr yfir Noregi. hann hafde tuo uetr ens fiorde tigar þa er hann vard konungr ath Noregi. Hann atti Silkisif Hakadottur. hann liet hana epttir j Holmgardi. hann liezt hennar uilia mundu og liet epttir fe mikit ath vedi. þath var einn hafrbelgr fleigin hornaflætti. hann var fullr af skiru silfri. og kuad hana aud eignaztt mundu ef hann minttiztt hennar ei vm þath er .xv. uetr vorv lidner. og huortt þeirra sor audru sinn trunad. þeirra dottir var Maria er vænztt kuenna og manbeztt hefddi verid. Enn þa er konungr var jlendr þa kuongadiztt hann j annad sinn og feck Þoru Þorbergsdottur Arnasonar og Ragnhilldar Erlingsdottur Skialgssunar af Jadri. þeirra synir uoru þeir Olafr kyrri og Magnus fadir Hakonar er Steigarþorir fostradi. Haralldr konungr var mikell madr ꜳ voxtt manna kurteisazttr. hann var vitr og vel mali faren. margtt var med |[2] honum rauskra manna. Nikulas Þorbergsson var med honum magr hans mest virdr manna. annar islenskur madr Halldor Snorrasun og Bauduar Elldiarnsson Arnorss(onar) kerlingernefs og Oddr Ofeigsson af Mel vr Midfirdi. þar (var) og Hiorttr Olafsson og Þoraren Nefvlfsson. þeir voru mikils virdir af konungi. Konungr uar þui vanr ath þiggia veizlur sin missare huortt nordr j lande edr sudr. ꜳ einu hausti þiggr hann veizlur nordr j land.
Aslakr hiet bondi er bio j ey þeirri er j Torgum heitir. su ey liggr nordarlega fyrir Noregi. Aslakr var spekingr mikill. hann var haufdingi yfir þeirri ey. son atti hann sier er Biorn hiet. Biorn var manna gioruiligazttr. Konungr sendir Aslaki ord þar er hann var ꜳ veizlu og lieztt vilia finna hann. Aslakr vard vit skiott og fer ꜳ fund konungs og geingr fyrir konung. konungr tok vel kuediu hans. Konungr tekur til orda. þu skalltt giora mier veizlu med .c. lidi. og mun eg sitia þar .iij. nætr. Hann suarar. vanfær em eg til ath giora þier veizlv enn gefa mvn eg fie til ath kosta fyrir mer fyrir ydr ei minne en þier munud upp taka ath veizlune og þar ꜳ ofan velia ydr giafir sem eg munda þott eg hafde veitt. Konungr frettir. huad ber til er þu fer vndan ath giora mier veizlvna. Eigi þikiumztt eg hybyli til hafa seigir Aslakr. em eg kunnattu litill ath veita tignum monnum. Þa mællti konungr. eigi munv vær þath lata vit standa. Husbuning hefi eg aunguan seigir Aslakr og undan villda eg teliaztt ath þier þægir ath mier veizluna. Konungr suarar. finn þu moti þath þu villtt enn þangat mun eg sækia veizluna. Þa skal og ecki vndan teliaztt seigir Aslakr. nær munu þier koma. Konungr seigir. eigi seinna enn ꜳ morgen. Aslakr bad hann giora þa sem hann villde. Aslakr for heim vid suo buit. enn konungr kemr vm morgunenn. Aslakr geingr moti honum og fagnadi konungi æfar vel. þeim er [fylgt i[3] skala og skipad j sæti. þar var skalin allr skipadr skiolldum og sem kurteisligaztt innan buinn ath aullu. Þa frettir konungr. huortt þiki þier þig sligtt skortta annad til veizlunner sem husbunaden. Þath ættla eg seigir Aslakr ath annad mvni meira skortta. en þo ættla eg ath meiri mvne favng veizlunar ef ath halldi kiæmi og hefi eg þo minum spytum tialldad og ecki af lani til tekit. Konungr lætr yfir þvi vel. Aslakr liet skemtunar afla. og eitt ræda þar aller ath þeir hefdi ei betri veizlu þeigit.
Nott leid af og vm morgvnen epttir tidir þa drecka þeir allir samtt. Þeir talaztt vid konungr og Aslakr. Konungr frettir. hversv kunne þier laug þav er Olafr konungr hinn helgi Haralldzson setti. þv ertt sagdr lagemadr mikill. Ath þikiumztt eg þar naukut kunna seigir Aslakr. Huad hefir hann þar til lagtt seigir konungr ef madr lætr fostra son sinn ꜳ lavn. Aslakr seigir. eigi er mier þath kunegtt ath madr meigi eigi fostra lata baurn sin þar sem hann vill. Konungr suarar. avnnur hefi eg heyrtt vmmæli hans en þav. Huad hefir þv þar vm heyrtt seigir Aslakr. Þa seigir konungr. at sa skal vera vtlagi landz og lifs. Þui skal honum suo hardan stafa seigir Aslakr. Konungr suarar. ei ma konungr þann til lids og landvarnar kiosa med sier er hann veit ei ath er og eigi ma hann þann vgga er hann veit ei ath er. Ecki vil eg þar vm tala seigir Aslakr þat kemr ecki til min. Hitt er mier segtt seigir konungr ath þv mvnir son lata fostra ꜳ laun. Hverr seigir þat seigir Aslakr. Nikolas Þorbergsson sagdi mier seigir konungr. Seigir þu þat Nikulas seigir Aslakr. Þath verdr mier þungtt ath sigla milli skers og baru seigir Nikulas. eg treystumztt ei ath væna konung lygi ennda ma eg þo ei þurtt af halmi bera ath eg hafa ekki um talad. þath man eg seigir Nikulas ath eg var hier j Torgum .x. vetra gamall og þotta eg þa aungvm annan veg en helldr rauskr. en þa atter[4] þv son þann er Hemingr hiet. og liekumztt uit barnleikvm og sa eg annan aungan honum likan og ath avllu var hann krapttameire .vi. vetra en eg .x. vetra. og þa sat hann hier epttir er vær forum brvtt og sidan hefi eg alldri til hans spurtt. nu hefi eg ei framar sagtt konungi seigir Nikules. Þa frettir konungr. huad er af þessum manni ordit. Suo er þath sem Nikulas seigir. ath (eg) atta son þan er Hemingr hiet og þotti mier miog væ(n)ligr seigir hann. enn littlu sidar tok hann uitfirring og sende eg hann j burtt or Torgum og suo langtt fra audrum monnum ath eingi skylldi til hans fretta. og alldri hefi eg vm foruitnaztt sidan og ei veit eg huortt hann er lifs eda laten. Þa spyr konungr. Aslakr ei skallttv langan kostnad af oss hafa ath sinni. nu skal bua ferd vora brutt og ei skalltu taka uid oss fyr enn aunnur misari j þetta mund. þa lattv hier komen son þinn huortt sem hann styrir meira viti eda minna. og þo ath hann sie latin þa vil eg sia bein hans seigir konungr. Þar er mier ecki fyrir þui seigir Aslakr.
Nu skiliaztt þeir. fer konungr heim og er heima þav misseri og var alltt kyrtt j landino. en aunur misseri epttir sækir konungr veizluna til Aslaks j Torger. Aslakr tekr vit þeim vel og virdulega. Enn er nott var lidin þa talaztt þeir vid konungr og Aslakr. Konungr frettir. manttv nokut til huad vid tauludumz uid j fyrra haust. Ecki hefi eg þar vm huxad seigir Aslakr. Hier mvn nv komen son þinn seigir konungr. ath þier hafit mesta lavn ꜳ dreigit. Þar hefi eg alldri vm huxad seigir Aslakr og ei fæ eg honum hingad komit. miklu sitr hann fir. Ei skal eg suo harda reidi ꜳ þig leggia sem þv ertt verdr seigir konungr. nu skulv vær j burtt fara af veizluni og vera .ij. manadi ꜳ burttv og mvnv þier ofegnir vera ydrum hluta ef ei er hier Hemingr fyrir. Aslakr svarar. eigi þurfi |[5] þier suo mikit kapp ꜳ þetta ath leggia. mier er ecki fyrir ath lata hann hier koma enn ꜳ þeirri stundu lidenni sem þier hafit ꜳ kuedit. Avllum monnum var avdsien reidiþokki ꜳ konungi. og skiliaztt ath sinni. Konungr þiggr veizlur ꜳ meiginlandi þar til ath manadr er af vetri. þa helldr konungr vt j Torgir. Aslakr hefir buna veizlvna fyrir og var sem katazttr og alldri þotti þeim sæmilegar veizlan fram hafa fared helldr en þa. En frettir konungr Aslak vm dagenn. huortt er nv hier komen Hemingr er þv hefir leingzst fyrir verit ath lath mik finna. Aslakr suarar. enn hefir mier eigi j hug komit vm þitt mal. Ecki þurfum vit mavrgum ordum vit ath talaztt enn seigia ma eg þier ættlan mina. sennttv eigi fyrr epttir syni þinum en þu villtt enn hier mvnv vær nv sitia þar til er hann kemr. enn ef þig þrotar fyrri fong þa munnttv ei fleire veizlur gera edr Biorn son þinn. Þier mvnvd slikv rada verda seigir Aslakr. Þeir skilia tal sitt ath sinni. Þegar er Aslakr geingvr j brutt þadan þa heimtir hann menn sina .xii. til tals vit sig. sendifavr hefi eg ydr hugda seigir Aslakr. Þeir skilia tal sitt. seigiaztt þeir vilia fara hvertt er hann vill. Aa skip skulv þier stiga seigir hann. þier skulud roa nordr fyrir Snos og lenda ꜳ nesi þvi er ꜳ Framnesi heitir. þar gangi vpp .v. menn. Kalfr hiet sa er hann kuedr til farerennar. hann var fyrir þeim sendimonnum. adrir skulu skips giæta. þier skulud fara vpp fra bygd ꜳ skoginn. þar mvn fyrir ydr verda stigr ꜳ maurkinne. stigr er þeim mvn breidari er þier hafit leingr geingit. þier mvnvd fara hliota .iiij. daga þo ath þier gangid vel snudegtt. þa munv þier ganga vr fram skoginum ath alidnum deigi. þa verdr fyrir ydr dalvr. hann er haumrvm lugttr og skogum en hann sier eigi fyr en þier komit or dalnvm. þar mvn verda fyrir ydr husabær. gangit til. þar mun ei fleira manna en karlmadr og kona. þav mvnv fretta hvedan þier sied. en þier seigit hid sanna til. þav munv bioda ydr allann greida. þier skulud þath þekiaztt og taka þar huilld. latid snemma veita ydr vmbud. þier mvnnd huila j elldaskala. einnhuerr skal hallda vokv af ydrum monnum. þa get eg ath madr gangi inn þa af er nokut af nott vænn og mikill og sællegr. þar mvnv elldar upp kueikttir. hann mvn setiaztt vit elld. ecki dyl eg ath hann so skyrlegri enn eg hefi fra sagtt. þa skal Kalfr standa vpp og heilsa Hemingi og seigia honum kuediu mina og þioda honum ꜳ minn fund. og ef hann lætr obratt vid þa bid þv hann rada sia(l)fan og seg at þar liggi vit lif mitt og Biarnar sonar mins. enn meiri von þikia þath ath hann fae sier fordad. enn seigi þier honum ath eg hygg ath þar liggi lif hans vid ef hann kemr. nu bidi þier hann þann af taka er honum þiki kosttigazttr. Nu bidr hann þa vel fara.
Nu fara þeir epttir þui sem Aslakr hafdi þeim til visad. Kalfr gekk ꜳ land og þeir .v. saman. og ecki vard savgvlegtt vm þeirra ferd fyrr enn þeir koma til Karls. þeim erv veittar godar vidtavkur þegar þav vissv huadan þeir vorv. Nv er þar hybylvm ꜳ leid snuid og fara þeir til hvilu. Enn þav sitia vid elld hion. og þa tekr hvn til orda. seintt verdr fostra okrvm nv seigir hvn. Karl suarar. litil ꜳ eg fien enn þo villda eg gefa þav til ath hann kiæmi eigi heim ꜳ þessi viku. Hvad ber til þess seigir hvn. Þath er mig vggir ath þessir menn[6] se sendir epttir Hemingi seigir hann. Eigi veit eg hvern veg þa mvn verda ef eg skal skilia vid fostra minn seigir kerling. Vel mvnda eg yfir lata seigir karl ef eg vissa vist ath hann tæki hid betra vid. enn ei er mier ꜳ þvi minni ꜳhyggia enn ath skilia vit hann. Þa er skamtt ath bida adr geingit er hia vti og kemr þar inn madr j ravdvm kyrttle og drepit blaudum upp vndir bellttit. gullhlad var vm havfut honvm. en harit la ꜳ herdum nidri. onguan þottiztt Kalfr sied hafa jafnvaskligan mann ne ath avllv gilldligra. Þav standa vpp og heilsadi vel Hemingi fostra sinum. hann tekr vel kuediv þeirra og seztt nidr vid elldinn. Karl frettir huad til veida hefir orded. Hann svarer. ei sa eg fuglana marga enn sialfratt var mier ath veida þꜳ ei er eg sa. Hann frettir. huad er komed. Kerling suarar. hier erv komner menn faudur þins og vggir ockr ath þeir sie epttir þier sendir. Margir mvnv þath mæla ath þvi væri ecki of bratt. Þa skal seigia fra Kalfi ath hann stendr vpp og geingr ath honum og kuedr hann. Hemingr tekr vel kuediu hans og frettir huadan hann væri. Eg em sendr þeirra erenda fra favdur þinum ath hann bydr þier til sin og villdi ath þv kiæmir. Þo er nv mikit vm seigir hann er mier skal nv ord senda. bær þikiumztt eg ath rada og mvn eg heima sitia seigir hann. Eg ættla nv seigir Kalfvr ath ecki þurfi holan bavg vm þath ath klappa ath Aslakr bad þig rada. Seigir honum nv vmmæli favdur sins. Hemingr suarar. þa fari þier þegar ꜳ morgen og nemit ei stadar fyr enn þier komit til skips seigir hann. enn ef þier siait þa ecki til minna ferda þa fara þier heim og ecki þurfi þier þa min ath væntta. Þa skilia þeir tal sitt. Og þegar vm morgonen radaztt þeir Kallfr til ferdar og nema ei fyr stadar enn vit skip sitt og setia fram skipit. og þa er þeir erv bunir þa sia þeir huar Hemingr rennir ꜳ skidum af landi ofan. hann stigr ꜳ skip. Kalfr frettir hue nær hann færi heiman. Hann sagdi. j morgen for eg heiman.
Ecki er getit vm ferd þeirra fyr en þeir koma j Torger. Aslakr tok vel vit syne sinum. Þꜳ var so komit morne ath menn forv til tida. enn epttir tidir þa er konungr var j sæti komenn þa geingr Hemingr fyrir konung og kuedr hann. Konungr tok þui vel og frettir huer hann væri. Hemingr segir honum heite sitt. Eigi villde eg sia þa hud er þu ert einn hemingr af segir konungr. Eigi er huer slikr sem hann er kalladr. enn þui em eg hier kominn at eg vil ydr alla þa hlute bioda er þier vilit af mier þiggia hier. þott eg eige litit brautargeingi at bioda læt eg ydr heimillt þat. |[7] ef þier uilit mik til þess nyta seigir hann þa vil eg og vera med ydr ef þier vilit þath. en ef þier vilit mik meir minka þa vil eg bioda ydr vtlegd mina til frida(r) faudur minum og andrvm frændvm seigir Hemingr. en þott þier vilid mier dauda dæma segir Hemingr þa mvn eg ecki vndan hlaupa. Konungr[8] spurdi. ertt þv navkur jþrottamadr. Hemingr seigir. suo þotti þeim karle og kerlingv sem eg kynna margtt vel en eg hefi ecki avdrum monnum mina kurteisi synda. enn litit get eg ydr vm finnaz. eina jþrott þikivmztt eg kunna fyrir ydr ath fremia segir Hemingr. Konungr frettir. huer er su. Skidaferd hirdi eg ei vit huern eg reyne af þvi ath þath skal eingi vm mik vinne. Konungr svarar. sia skulvm vær leika þina og vita huerr slægr oss þikir til vera. Hemingr svarar. vid skal eg leita ath leika epttir þath er þier latit leika fyrir. Vær skulum nu vt ganga seigir konungr og leikaztt vid. Aslakr gakk þa ath konungi og seigir. buit hefi eg ydr brottflutning ꜳ skipum ef þier vilid þuiat oss þikir mal at nu letti leiknnum. Konungr suarar. sitia mvnvm vær j dag. Þa ganga menn vt aller. Eyen var skogott miog og geingv menn til skogarens. konungr tok eitt spiot og setr nidr j vollin odd spiozens. þa leggr hann aur ꜳ streing og skytr j loptt vpp. auren sneriztt j lopttinv og kemvr nidr arvaroddrinn j spiozhalann og stod rett upp. Hemingr leggr aur ꜳ streing og skytr epttir. og su var auren vpp horfin leingi og þar kemr nidr aurvaroddrinn j streinglag hinnar aurfarinnar. Þa tekr konungr spiotit og skytr af hendi. hann skytr suo hartt og langtt ath aller havfdv ath orde og þo gegntt. þa baud hann Hemingi þar til epttir ath skiota. Hemingr skytr epttir og vm fram avllv svo ath aurfalurenn la ꜳ spiozoddi konungs. Konungr tekr spiotit og skytr annad sinn og skytr yfir frem skot Hemings avllv spioti. Nv villde eg ei epttir skiota seigir Hemingr þui ath (eg) sie ath eg get ei inntt. Þv skalltt skiota seigir konungr og hafa einavrd vid ath skiota leingra ef þv matt. þath er allz mals sannaztt ath angradr er gume huerr ef vegr med vopnvm þeim er hann hefir til. Nu mvn eg skiota verdr sem ma seigir Hemingr. Nv skytr hann og langtt vmfram. Þa leggr konungr avr ꜳ streing og hann tok knif og stingr j eikina. hann skytr aptten ꜳ knifsskepttit suo ath avren stendr favst. Þa tekr Hemingr avrvar sinar. Konungr stod hia honum. gulli erv rey(r)dar avrver þinar og metnadermadr mikill ertt þv seigir konungr. Avngvar hefi eg þessar avrvar gera latit gefnar hafa mier verit og hefi eg avngvan buning af þeim tekit. Hemingr skavt epttir og kom j knifskepttit og stok j sundr hefttid. avrvaroddren stod j tanganvm. Þa mællti konungr. leingra skulv vit nv skiota. Og tok aur eina og var reidugligr og leggr avr ꜳ streing og dregr suo bogann ath saman þotti bera halsana. Avren flaug allangtt af boganvm og nemr stadar ꜳ einum kuisti allmiofum. þa mæla aller ath þetta þotti hid mesta afreksskot. Þa skytr Hemingr og nevkru leingra og þa stod avren j gegnum eina knot. þetta vndruduztt aller þeir er hia vorv. Konungr mællti. nv skal taka hnotina og lata j havfut Birni brodur þinum og þar skalltv hæfe hnotina. ei skalltv nv skemra til skiota enn adr. en ef þv missir þa skal þar liggia vid lif þitt. Þier verdit lifi ath rada enn ei mvn eg þetta skot skiota segir Hemingr. Biorn mællti. helldr skalltv skiota enn þv takir davda ꜳ þig. af þui at þath er hverivm bodit ath leingia lif sitt medan hann ma. Erttv raden til ath standa kyrr og skiotaztt huergi vndan ef eg skyt hnotina. Efalaust skal þat seigir Biorn. Þa standi konungr hia seigir Hemingr og hyggia ath huortt eg hæfi hnotina. Konungr suarar. hia þier mvn eg standa. En kuaddi til Odd Ofeigsson. hann geck þangad og kuad sier hæfis manravn ath hallda þar einord vm. Þa geingr Hemingr þangad er konungr vill ath hann standi og signir sig. Gud nefni eg j vitni ath eg fel alle ꜳbyrgd ꜳ hendr konungi ath eg vil ei brodur minum mein giora. Þa skytr Hemingr. Spiotid fer skiott og rennr apttr yfir huirfilinn og nam vndir hnotina. og hann skeindistt ecki. hnotin valltt apttr af havfdi. enn spiotit flavg leingra og stavduadiztt ei fyr enn nidr kom. Þa kom konungr at og spyr huortt ꜳ kiæmi hnotina. Skulu þier navkud þui trua er eg seigi fra seigir Oddr. Konungr suarar. sa hlytr ath bera er veit. Betr þotti mier enn hann hæfdi seigir Oddr er hann skaut vndir hnotina enn hun valltt ofan en hann sakadi ecki. Ei virdiztt mier ath hann hafi suo skotid sem eg baud seigir konungr. Og sofa af nottina.
En vm morgonen geingr Aslakr til tals vid konung. enn hefi eg buna ferd ydra ef þier vilit til meiginlandz. Konungr suarar. duelia mvnv uær j dag. En er drykivmale var lokit þa kuedr konungr þa vt og ganga til siover. Þa kom konungr ath mali vit Halldor Snorrason. þier ættla eg ath fyrirkoma Hemingi ꜳ sundi j dag. Haldor svarar. heptaztt mvn þeim þat er betr erv færir en eg. Þa kuedr hann til Bodvar Elldiarnsson. Hann suarar. þott eg hefda allra manna jþrottir þeirra sem hier erv þa skyllda eg þo hann ath avngv pina. enn allra siztt er eg veit ath mig skorttir alltt vid hann. Þa mællti konungr vit Nikulas Þorbergsson. þv skalltt þreyta Heming ꜳ sundi.[9] Nikulas suarar. eigi veit eg hversu geingr en freista ma eg ef þier vilit. Konungr kuaddi þa bade til sunz. Hemingr mællti. eigi þarf eg nv ath hlifaztt vit. þui eg villde hellztt vid hann reyna ef eg ætta vid nokurn. Nv afklædaztt þeir og fara ꜳ sund. þa spurdi Nikules. huortt skulv vit reyna keppsund ꜳfram langtt. Þess er kostr segir hann ath reyna kappsund er þu hefir mig fyrirlagtt ꜳ hinv adr. Þa legst Hemingr vndan landi. Nikulas frettir þa er þeir hafa |[10] leingi lagiztt. syniztt þier ei ath ver huerfvm apttr. Hemingr svarar. framar get eg ath þier vilit konungsmagarner lykiv giora ꜳ leidinni. Hann legst sem adr. Nikulas legst hoti seinna og frettir hoti sidar. erttv raden til ath leggiaztt leingra. Hann svarar. einfær hugde eg ath þv mundir þott villdir at landi. en fara mvn eg leingra. Vel þiki mier þath ættlad vera a þath mvn eg hætta aptr ath hverfa. Nikulas huerfr þadan apttr og hefir ei leingi lagiztt adr honum dapradiztt sundit. og þar kemr ath Hemingr legst ath honum og frettir hversv gangi svndit. Avngv skipttir þik þat. fara mattv leid þina. Hemingr svarar. hafa þætti mier þu maklegleika til þess. en þo megum vid nv flytiaztt badir saman. Ecki skal neita þui seigir Nikulas. Tak þv nu hendinne ꜳ bak mier og styd þig suo. Og vit þetta flytiaztt þeir til landz. Nikulas geingr sialfr ꜳ land vpp og var ordin alstirdr. en Hemingr settiztt ꜳ stein vt j flædarmali. Konungr frettir Nikules huersv ath hefdi farit vm sundit. Nikulas svarer. eingi tidindi munda eg seigia til landz ef Hemingr yrde mier eigi betri dreingr en þier. Nu skallttv Halldor fyrirkoma Hemingi. Þath mvn eg ei giora segir Halldor. mier þikir sem þeim hafi litit ꜳ vnniztt er fyri reyndi sundit. Konungr kastar klædvm. En Aslekr geingr til fundar vid Heming og seigir. hallttv vndan og forda þier. nv vill konungr þik feigan. en skamtt er ꜳ skoginn seigir Aslakr. Hemingr svarar. avndverdir skvlu ernir kloraztt. enn þann ma ei kefia er gud vill hefia. fari hann þegar er hann vill. Þa reis Hemingr af steininum en konungr j annan stad. og þegar er þeir finnaztt þa legst konungr ath honum og rekr hann j kaf. Þa sa adrir ecki til þeirra athgangs en sioinn giorir suo okyrran yfir þeim. og þa tok ath lide aptninvm og þa er litit skortti var myrgtt ordit. þa kyrrir sioinn og legst konungr ath landi. hann var suo reidugligr ath eingi madr þordi vit hann ath mæla. Konungi vorv feingin þurr klædi. enn avngvir sav Heming og aller ættlvdv hann daudan. en eingi þordi ath spyria. Konungr geingr heim og hans menn. Þar var litil aulteiti. konungr var hryggur af reidi enn Aslakr var hryggr af harmi. log[11] voru kueiktt j skalanum og konvngr j sæti kominn. Þa geingr Hemingr inn j skalann fyrir konung og leggr knif j kne honum þann er konungr hafdi haftt ꜳ bellttinv. þottuztt aller vita ath hann mvndi af honum knifinn tekit hafa.
Nu leid af nottin. og vm morgonen þa mæler Aslakr vit konung. buit haufum vær ydra ferd ef þier vilit j brutt fara. Konungr mællti. nu skal ecki duelia. enn Hemingr skal oss fylgia til meiginlandz. Nv buaztt þeir og fara til meiginlandz. þeir lendv uit eitt mikit fiell. þar var siobratt og var leid ef ꜳ fæti skylldi fara med hlidinni og la þar einstigi. flugahamrar vorv fyrir nedan en hatt fiall fyrir ofan og var eingi meiri hiallinn en einn madr mætti rida fram. Konungr svarer. nv skallttv skemlta oss j skidafari þinv. Hemingr seigir. ei er nv til fallid ath fara ꜳ skidvm. þui seigir hann nu er snialaust og suellott og hartt miog j fiallinv. Konungr svarer. ei væri raun j ath fara ꜳ skidvm ef alla vega væri sem beztt þath. Þier radit. Hemingr ste þa ꜳ skid og rennir fram vm hlidina ymezt upp edr ofan. og þath mæla aller at avngvan mann hefdi þeir sied jafnmiukliga fara. Hann rennir at konungi og mæler. hætta uillda eg nu skidafarinv. Konungr seigir. eigi skallttv nu fara meir en vm sinn. nu skallttv ganga hier vpp ꜳ fiallid þuers og renna fyrir ofan og gæta at þu stoduir þik ef þu matt ꜳ framanverdvm biorgunvm. Þa seigir Hemingr. ef þier vilit dauda minn þa þurfv þier ecki ath fresta þui. Ef þv villtt ei giora sem eg byd seigir konungr þa mvnttv dauden fa. Litil er mer daudaduol j þui. enn þath er þo hverivm bodit ath leingia lif sitt þa skal eg og þath giora. Aslakr geingr ath konungi og bydr alla eigv sina til ath Hemingr væri þa nær lifi en adr. Konungr lieztt ecki fe hans vilia. ennda mvn hann ecki meir þreyta enn þessa favr skal hann fara seigir konungr. Hemingr bad sik avngvan mann vndan mæla. Hann snyr j brott fra audrvm. Oddr Ofeigsson med honum og mæler. illa skilivmztt vær hier vid godan dreing og syna skal eg þier j einum hlut ath eg vill(d)a ath þu lifdir. eg hefi hier linduk þann er verit hefir fordum dvkr hins helga Stefani hann mvn eg ath þier snara. þui eg veit einskis þess hattar kykuendi dait hafa er haftt hefir dukinn vm sik. enn ef þv rennir fyrir biorg ofan og lateztt þv þa þike mier dukren ei betri en annat lin. enn ef þier verdr lifs audit þo ath vit finnvmztt ei þa skalltv god skil ꜳ giora þuiat eg gef þier hann ei. Hann svarar. vera mꜳ ath þu hafir ei launen god en ei skulv verri en eingi. Nu skilia þeir ath sinni. eingi madr hafdi vitad vidrtal þeirra. Konungr geingr fram ꜳ biargit og aller menn hans. konungr hafde mavttvl raudan ꜳ tyglvm yfir sier og spiot j hendi. Hann snyr dalk vr skikivnne og stydr nidr fiodrenni spiozens. Nikulas Þorbergson stod ath baki honum og studdi haundum vm hann midian. og suo huerr þeirra hia avdrvm. Enn Hemingr geingr opp ꜳ fiallit og stigr ꜳ skid sin og rennir ofan fyrir fiallit. hann for suo hratt ath þath vorv olikindi. Honum kostadi alldri suo ath ei yrdi vndir honum skidin. og þui næst kemr hann þar nidr sem þeir vorv og stydr nidr skidageislanum er hann kemr afram ꜳ biargit og hleypr j loptt vpp. skidin hlaupa fram vndan honum. hann kemr fotvm vndir sig ꜳ framanverdv biarginv. hann reidir miog. Hann þrifr j ski(ki)una konungs. en konungr rekr nidr haufudit og steypir af sier fram skikiunni. þa rykr Hemingr ofan fyrir biargit. Konungr mællti þa. skildi hier nv feigan og ofeigan. Oddr svarar. ei mundi þath verit hafa ath þit hafdit einn veg farit |[12] þo ath bid hefdut badir latiztt. Hueria gisling ættlar þv huorum okrum seigir konungr. Villda eg seigir Oddr fara til þeirrar gistingar sem eg ættla Heming buna enn eg ættla ath Kristr mune ei vilia ath fiandinn verdi þier suo feigen ath hann taki vit þier j kuelld. Ei mætta eg þier minna veita seigir kongur enn þv naer þeirri hinni godv gisting er Hemingr er til komenn. Bidr þa taka hann og reka ofan fyrir bergit. Þa suarar Halldor Snorrason. annat huortt mvnum vær nv aller lataztt Jslendingar edr eingi vorr ella. enn þo ættlvm vær aller navkut ath hafa fyrir oss. Þath skal giora fyrir ord þin Halldor seigir konungr ath Oddr fari fra mier og veri j fridi j vetr. en fara til Jslandz j vor. enn þegar Oddr er j bruttu þa skal eg giora hann vtlaga fyrir allan Noreg. Oddr svarar. þat skal leyfa er lidit er. en ecki þiki mier saka ath skili med ockr. Nu verdr Oddr þegar j bruttv. Nu fer konungr þangat til veizlv er honum var fyrir buin og er hann þar fyst ath sinni. Enn þat er fra Oddi ath segia ath hann for vt til Jslandz vm sumarit og kemr hann sidar til þessa mals.
Nv er fra Hemingi ath segia ath hann rauk ofan fyrir biargit. En honum for sem avdrum þeim sem stokua ath blies ut af honum klæden avll. Nv belger duken og bar ath biarginv og festir ꜳ einum steini. og þar hangir hann og veit ecki til sin. og þa er hann vitkadiztt þa var hann felmsfullr og otta. og suo sem vit hans ox þa dregr ottan vr briostinu. Þa mællttiztt hann vit einn saman. hui meigi suo ordit hafa er eg skal hier staddr vera. en eigi er gudi meira fyrir at lata mik j brutt komaztt enn lata mik vera hier komen med heilsv. nv mvn eg heit festa og heita eign minni allri. þat er helmingr fiar allz j Torgum. þui fe skal skiptta j þria þridiunga. skal eg einn gefa hinum helga Olafi konungi. annann þridivng skal gefa ꜳ svdrvegum og þurfamonnvm enn hinn þridia skal eg gefa helgum Stefano og þui fe skal veria til auaxttar þar til er eg finn Odd Ofeigsson. og sudr ættla eg mier ath ganga ef gud vill at eg komiztt j burtt hiedan og eg mega jafnnær vera staddr dauda konungs sem hann þottiztt nv minum dauda. Þa uar sem myrkuaztt nætr er hann sier lios mikit yfir sig koma og hann sier mann ganga epttir biarginv. sa tekr j haund honum og kipir Hemingi upp ꜳ bergit. og sa talar vit hann. hier er komen Olafr hinn helgi til fundar vit þig fyrir þui ath eg villda ei ath þv fyrirfæriztt suo ath Haralldi konungi ykiztt ꜳbyrgd j. en heit þitt skallttv efna og ganga sudr. en ef þv kemr fyrir okunna menn þa skallttv nefnaztt Leifr medan Haralldr konungr er ꜳ lifi. veitaztt mvn þier þath er þv batt at vitridin mvnttu vera þa er Haralldr konungr læztt. enn ecki þiki mier þv vel launa mier lifgiofina ef þu veitir þier þar mikil afskiptti. nv mvnv vit skiliaztt fyst ath sinni. Nu sa Hemingr konunginn lida j loptt upp fra sier med liosi. en Hemingr fiek sier skip og reri vt j Torgar. Hann geingr til kirkiv og sa hann þar biortt log og þar erv þeir ꜳ bænum Aslakr og Biorn . . . .[13]
Fotnoter:
- ↑ (Kapittelnummerering i utgaven fortsetter fortløpende fra Magnús saga hins góða ok Haralds saga hardráða.)
- ↑ 822
- ↑ [fylgdi Cd.
- ↑ attera Cd.
- ↑ 823
- ↑ men i teksten.
- ↑ 824
- ↑ Kongr i teksten.
- ↑ syndi Cd.
- ↑ 825
- ↑ laug Cd.
- ↑ 826
- ↑ Afskriveren har her ladet 1½ Spalte ubeskreven i Codex, i den Tanke senere at fuldstendiggjöre Fortællingen.