Maríu jartegnir - Brodir drvcnadi

Fra heimskringla.no
Hopp til navigering Hopp til søk
Velg språk Norrønt Islandsk Norsk Dansk Svensk Færøysk
Denne teksten finnes på følgende språk ► Original.gif


Noen spesialtegn vises ikke på iPhone/iPad.


Maríu jartegnir


Brodir drvcnadi


D (Varianter fra E)

Theodor Kittelsen:
Eptir þetta kemr suo mikil drepsott ꜳ alla þa, sem i þui klaustri voru, at vis von þickir, at þat mvn eydazt, ef sottin lætr eigi skiott af.

Einn brodir var enn, sa er bar klaustramannz buning, en skildi sig i lifnadinum fra odrum brædrum halldandi illa þa reglu, er hann hafdi gudi iatad. A nockurri nott sem hann for brott or[1] klaustrinu at fremia sina munud, suaf hann suo fast, at hann vaknadi eigi, ok eingi, sa er i þui herbergi suaf, sem hann var i, þann tima er hringdi til ottusongs. Hann vaknar ok eigi, þa er hringir annan tima. Hann skylldi ꜳ þeiri nott vera at tidum med brædrunum, þuiat mikil hatid var i kirkiunni. Enn sem samhringir ollum kluckunum, vaknar hann ok harmar nu miok gratandi sarliga bædi sinn glæp, ok suo at hann var seinn til kirkiunnar. Hann geingr nu ꜳ veginn til munklifisins, sem skiotazt matti hann. Ein ꜳ fell milli klaustrsins ok þess stadar, er hann suaf i, ok er hann for miok hlaupandi yfir þa bru, er [ꜳ var[2] anni, drepr hann fæti ok fellr i ꜳna ok druknar. Vm morguninn er lyst var, fundu þeir menn hann daudan, er þann veg foru, kustadan vpp or ꜳnni ꜳ þurt land. Abotinn ok brædrnir dæma, at hans likami skal i þeim stad liggia i sandinvm [fyrirlitinn af ollum[3], sem hann var fundinn.

Eptir þetta kemr suo mikil drepsott ꜳ alla þa, sem i þui klaustri voru, at vis von þickir[4], at þat mvn[5] eydazt, ef [sottin lætr[6] eigi skiott af. Enn er brædrnir sækia fullting gudligrar myskunnar, bidiandi til guds dag ok nott med fostum ok vokum, vitrazt modir myskunnar, su er sættir oss vid sinn son, abotanum ꜳ nockurri nott ok ꜳsakar hann miok suo mælandi: „Weizt þu eigi, at heilagt gudspiall vottar suo, at þeir ero sælir, sem[7] myskunsamir ero, þuiat þeir munu fa myskunn, ok i odrum stad stendr sua skrifat: Werit myskunnsamir, þuiat fadir yduar himneskr er myskunnsamr; wilit eigi dæma, ok munut þier eigi [dæmdir uerda[8]; fyrirdæmit eigi, ok munu þier eigi fyrirdæmdir uerda; gefit vpp, ok mun ydr vera vpp gefit [, gefit, ok mun ydr vera gefit[9]; med þui sama mali, er þier mælit odrum[10], mun ydr vera aptr mællt. Sakir huers vartu ominnigr drottinligs bodordz ok dirfdizt at briota hans skipan, fyrirdæmandi þann brodur, er eigi var af gudi fyrirdæmdr?“ Abotinn þorir varla at suara i fyrstu, enn sem long stund leid, mællti hann: „Þessi brodir var opt grunsamligr vm þa synd, er nu profadizt ꜳ hann, eptir þui sem vitni bera hans kumpanar, er med honum voru ꜳ þeiri nott, er hann do ohegndr[11] ok idranarlaus. Gerda ek þenna hlut med margra manna radi. er nu idrazt ek [miok, sakir þess er ek se, at hann mislikar eigi[12] yduarri tign. Bid ek nu, at þier vorkynnit vorn ostyrkleik leysandi bond vorra synda, ok virdizt at segia minum litilleika, huat yduar wolldugleikr vill dæma lata vm þenna hlut[13].“ Himinrikis drottning suaradi: „Eigi er sem þu hyggr, at þessi madr hafi idranarlaus farit af þessarri werolld, þuiat skomm sinnar sektar gerir þat optliga, at madrinn skiptir sinum wilia, ok þessi madr pinadizt med [kinnroda ok[14] skammfylli sinnar sektar [, suo framt sem hann matti ꜳ suo skomvm tima med algerre idran, þeiri sem miok war þægilig minum syni ok mer[15]. Fylldi hann hana med minni þionustu, ok þui er hann nu mer gefinn i walld, ok er hann med mer gerandi mer sætligar ok fullkomligar lof, enn hann mætti[16] nockurn tima gera, þa er hann war i sinum likam. Hann hefir alla stund af[17] sinum barndomi med goduilia mer þionad, ok fyrir þui war hann ꜳ sinum sidazta tima eigi fyrirlatinn af minum syni ok mer, helldr fagnar hann med mer i himinriki. Ok ef þu uill[18], at yduart klaustr frelsizt af þessu haskaligu[19] drepi, sem ꜳ þui liggr, skalltu sem skiotazt bæta þat, er þu gerdir vid minn þionustumann, grafandi hann sæmiliga.“ Wor frv huarf brott eptir þessi ord. Abotinn gerdi suo godfusliga þat, er honum war bodit, at gud tok af honum þenna sinn[20] bardaga, at hann vænti[21] þui traustligar ombun fyrir sina þionustu i odru lifi.



Fotnoter:

  1. ↑ af E.
  2. ↑ [uar ꜳ midri E.
  3. ↑ [fyrirlatinn af honum ok aullum þeim þar E.
  4. ↑ þotti E.
  5. ↑ mundi E.
  6. ↑ [sottinni letti E.
  7. ↑ er E.
  8. ↑ [saal. E; vera fyrirdæmdir D.
  9. ↑ [mgl. E.
  10. ↑ mgl. E.
  11. ↑ saal. E; ohegnd D.
  12. ↑ [þess miok, er ek sie, at þat mislikar E.
  13. ↑ mann E.
  14. ↑ [mgl. E.
  15. ↑ [med suo algiorre idran, sem hann matti fremzt ꜳ sua skaummum tima E.
  16. ↑ matti E.
  17. ↑ fra E.
  18. ↑ uillt E.
  19. ↑ haskasamligu E.
  20. ↑ mgl. E.
  21. ↑ ueitti honum E.
Hentet fra «http://heimskringla.no/index.php?title=Maríu_jartegnir_-_Brodir_drvcnadi&oldid=69035»