Maríu jartegnir - Systir fallin hialpadizt fyrir myskunn vorrar frv
| Velg språk | Norrønt | Islandsk | Norsk | Dansk | Svensk | Færøysk |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Denne teksten finnes på følgende språk ► |  |
D (Varianter fra E)
.JPG)
Svo segir[1], at ein systir var su i nockuru klaustri, er af ollum monnum var elskut vmfram adrar systr, þær sem þar þionudu gudi, þuiat hun stundadi iafnan at lika gudi med fostum, vokum ok optligum tꜳrum med odrum dygdarverkum, ok þar hatadi hana diofullinn fyrir ok harmadi med sinni ofvnd sik vera fyrirlitinn af henni, leitandi frammi at hafa allar velar sinnar illzku. Færr hann[2] hana suo suikit, at hun hafnar guds bodordum, þeim er hun hafdi iatad[3] at hallda, ok spillti sinn meydom. Hun kendizt þegar vid sina sekt ok harmar sinn glæp [med sorg ok idran[4]. Hun fellr til fota abbadisinni med litillæti biodandi sig til at gera, huat er hun villdi ꜳ hana leggia. Hennar andlig modir harmar hennar fall ok sampinizt hennar grat, ok leggr ꜳ hana skriptir, at hun mætti bæta þenna[5] glæp vid gud. Systirin andazt fyrr en hun hafi[6] endt[7] sina skript.
Nockurum tima sidar syndizt[8] hun i suefni abbadisinni. Hun ottazt i fyrstu, eptir þat spyrr hun, [huort systirin hafi[9] nockurar pinur, sidan hun andadizt. Hun suaradi: „Min sæta modir, segir hun, ek hefir verit i pinum[10], hvar ek hefir brunuit sꜳrliga fyrir [minar syndir[11], ok enn ero mer eigi uppgefnar minar syndir. Er ek skipud milli veralldar kuenna, þuiat ek tyndi fegrd þess meydomligs[12] klædis, er ek hafdi, þa er ek var helgud Kristi verandi skær iungfrv. En þat vil ek, at þu vitir, at ek skal hialpazt fyrir myskunn guds modur Marie. Su biarta siofar stiarna, er iafnan leysir[13] andir syndugra manna, kom til min skinandi sem sol [eda tungl[14]. Ek kalladi til hennar med grat suo segiandi: „Heyr, Maria, modir guds! huat skal ek gera syndug þin ambatt? Min frv, huar vart þu, er ek kom i þessar pinur? Optliga kalladi[15] ek [til þin[16], ok komtu eigi. Ef þin milldi heyrdi mina raust, hui hafnadir þu mitt ꜳkall? Eigi var vndarligt, þott ek kalladi suo naudsynliga. Serr þu eigi þessa heluitis [ellda, er mik brenna[17]? Heyr, Maria modir Kristz, hialpa[18] mer skiotliga, lat mik eigi leingr kueliazt i þessum elldi. Heyr mik milldliga, hueria ek elskadi suo hiartaliga. Eigi muntu vilia gleyma, huersu opt ok heilsadi þik, ok ek fal mik ok alla kristna menn þier ꜳ hendi bidiandi fyrir ollum, þeim er hallda [trv almenniligrar kirkiu. Hoi[19] mik, nu ser ek, at ek hefir[20] at þarflausu starfat.“ Guds modir suarar suo [minum ordum[21]: „Lat af, min dottir, þessum grat, ottazt eigi, ek skal þier myskunna. Enn adr þu komir i huildarstad[22], skalltu utenda þina skript, þuiat þu misgerdir miok fyrirlatandi minn son, huerium þu vart helgud ok fostnud skær iungfru, ok samteigndir þik dioflinum, en hann setr[23] þik i pinu. Ok þui fektu, min dottir, kualar[24] fyrst eptir þinn dauda, at þu reittir mik til mikillar reidi, þuiat huerr er gerir i mot minum sæta syni, hann vanvirdir mik miok. Enn sakir þess at þu elskadir mik miok, sem þu heilsadir mer ok þionadir mer dagliga heidrandi mik, ok badt fyrir ollum kristnum monnum lifondum ok framlidnum[25], mattu orugg vm vera, at þu skallt eigi tapazt[26] at eilifu. Ok alla þa, sem mik heilsa [bidiandi til min[27], vil ek elska, ok þa heidra, sem mik vegsama[28], ok þeim hialpa, þuiat þat er vidrkuæmiligt, at ek lati mina þionustumenn eigi fyrirfarazt.“ Sidan sæl guds modir Maria hafdi suo talat[29], huerfr hun fra mer. Enn ek var eptir styrkt med hennar helgum ordum, sem nu heyrdir þu. Nu bid ek þig, min kærazta modir[30], at þu eggir ꜳ þinar andligar dætr [minar systr[31] ok alla [adra menn, þa[32] er þu matt, at þeir leggi allan hug ꜳ at þiona med goduilia [þeiri milldu[33] drottningu, er suo skiotliga hialpar ollum sinum þionustumonnum, ok lesit henni til [lofs þa[34] bæn sem ek var uon at segia, medan ek lifdi, bad ek til hennar fyrir ollum syndugum monnum, ok las ek þa bæn, Sancta at perpetua virgo[35] gaude dei genitrix.“ Þessi systir huarf þegar i brott, sem hun hafdi þetta talat.
Abbadisin kallar þegar vm morgininn saman [sinar systr[36] ok segir þeim vitranina minnandi[37] ꜳ, at þær elski ok lofi guds modur enn framar en fyrr, ok lesi fyrr [sagda bæn[38]. Sem þær heyra þat, iata þær giarna at veita guds modur þessa þionustu ok alla adra, eptir ollu megni med sonnum kærleik, ok hier med þacka þær himinrikis drottningu med miklum fagnadi, at hun frelsti þessa þeira systur fra pinu, kallandi suo sem med einni rodd[39]: Skylldugt er at lofa ok[40] elska þessa helguztu iungfrv, er suo giarna vill hialpa ollum syndugum monnum. Ok þo at nockur meistari væri suo sniallr, at hann taladi ollum tungum, mætti hann eigi hana lofa [sem verdugt er[41], eda telia hennar dygdir ok margfalldar iarteignir. Enn þo at ver seim miok ostyrkir [ok vanmegnir[42] at standa i mot syndunum, þa gerum þat bezta, er ver orkum, ok vanrækium eigi vora hialp, medan gud gefr oss sialfrædi i þessu lifi, ok elskum[43] guds modur med ollu hiarta, veitandi henni godviliuga þionustu, at eptir þetta lif veiti hennar son vor lausnari oss fyrir hennar bæn eilifa dyrd med sinum helgum monnum i himinriki.
Fotnoter:
- ↑ segizt E.
- ↑ hanu i teksten.
- ↑ iꜳd E.
- ↑ [mgl. E.
- ↑ sinn E.
- ↑ saal. ogs. E.
- ↑ utendt E.
- ↑ synizt E.
- ↑ [ef systrin(!) hefdi E.
- ↑ hier til tilf. E.
- ↑ [minum syndum E.
- ↑ meyliga E.
- ↑ lyser E.
- ↑ [mgl. E.
- ↑ kallada E.
- ↑ [ꜳ þik E.
- ↑ [pinu, er mik brennir E.
- ↑ hialp E.
- ↑ [retta tru. Hꜳ E.
- ↑ hefi E.
- ↑ [nunnune, segir hun E.
- ↑ huilldarstadi E.
- ↑ lætr E.
- ↑ kualir E.
- ↑ daudum E.
- ↑ kueliazt E.
- ↑ [mgl. E.
- ↑ heidra E.
- ↑ mællt E.
- ↑ ok fru tilf. E.
- ↑ [mgl. E.
- ↑ [menn E.
- ↑ [himirikis E.
- ↑ [saal. E; heidrs þat lof ok bænir D.
- ↑ ok tilf. E.
- ↑ [allar systrnar E.
- ↑ þær tilf. E.
- ↑ [sagdar bænir E.
- ↑ raust E.
- ↑ at tilf. E.
- ↑ [at uerdugu E.
- ↑ [mgl. E.
- ↑ elskim E.
